TÜRKİYE’DE UYGULANMAKTA OLAN HEKİM MESLEKİ SORUMLULUK SİGORTALARINA YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA

Ülkemizde sorumluluk sigortaları branşında ağırlıklı üretim kara araçlarına bağlı sorumluluk sigortalarındadır. Kanun koyucu toplumun ihtiyaçlarını da göz önünde bulundurarak çeşitli alanlarda zorunlu sorumluluk sigortası uygulamalarını başlatmıştır. Bu durum sorumluluk sigortaları alanında ürün çeşitliliğinin artmasını sağlamıştır. Hekim mesleki sorumluluk sigortaları da bu kapsamdaki sigorta türlerinden biridir. Dünyada tarihi eskiye dayanan hekim mesleki sorumluluk sigortaları, ülkemizde 2010 yılında zorunlu tutulmaya başlamıştır. Yıllar içinde teminat tutarlarında değişiklik olsa da primlerde değişiklik yapılmamıştır. Biriken dava sayıları ve tazminat tutarları ile başlarda kar etmekte olan bu sigorta ürünü, zarar eder hale gelmiştir. Çalışmamızda zorunlu hekim mesleki sorumluluk sigortalarının geldiği son durum incelenmek istenmiştir. Ülkemizdeki uygulamaları, zorunlu tutulan poliçe ile ilgili üretim ve hasar verileri incelenmiştir. Saha çalışması yapılarak, hekimlerin görüşleri alınmış, sigorta ve sorumluluk bilinçleri tespit edilmeye çalışılmıştır. Çalıştıkları kurum, mesleki deneyim süreleri ve uzmanlıklarına göre sigorta yaklaşımları ölçülmüştür. Analizler, hekimlerin mesleki sorumluluk sigortasının gerekliliğine inandıklarını, daha çok bilgi sahibi olmaları gerektiğini ve bu sigorta ürününün gelişmesine ihtiyaç duyduklarını göstermiştir. Görüşlerinin olumlu olduğunu bir miktar şüphe duysalar da sigortanın varlığının kendilerini rahatlattığını beyan etmişlerdir. Bu sigorta türünün yaşayabilmesi için uygun prim ve teminat içeriğine sahip olması gerekmektedir. Hekimler sigorta içeriği hakkında bilgilendirilmeli, dava süreçlerinde hekimler kanuni yetkililer, meslek odaları ve sigorta şirketleri ortak çalışmalıdır. 

A STUDY OF MEDICAL MALPRACTICE INSURANCE IN TURKEY

In Turkey motor liability insurance has the biggest part of the liability insurance premiums. The regulatory can release some compulsory liability insurances according the public benefits and necessity. Thus increase the variety of liability insurance types. Medical malpractice liability insurance is one of those. Medical malpractice insurance, which has an old history in the World, is quite new in the in our country. It has been compulsory since 2010. With in years the regulatory made some changes in coverage limits, nevertheless premiums are stabil since the first day. Because of rising numbers of claims and amounts of damages, this profitable insurance become less profitable. The purpose of this study is to investigate the last situation of the compulsory medical malpractice insurance in Turkey. The numbers of total premiums and claims have been analyzed. With a survey study  doctors opinions have been collected, classified according their working place, title and practice years. Results are show that doctors believe this insurance necessity and support to develope. They declare due to insurance they feel better in their practice. But to make it sustained, it is necessary to regulate premiums and coverage. It’s also need to create cooperation between insurers, doctors unions and regulatory.

___

  • Altun, G. ve Yorulmaz A. C. (2010). Yasal Değişiklikler Sonrası Hekim Sorumluluğu ve Malpraktis. Trakya Univ. Tip Fak. Dergisi. 27(1), 7-12.
  • Bozer, A. (2007). Sigorta Hukuku: Genel Hükümler, Bazı Sigorta Türleri. 2.Baskı, Ankara.
  • Büyüköztürk, Ş. (2004). Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Civaner, M. (2011). “Malpraktis” Yerine “Hizmet Kaynaklı Zarar”. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıp Etiği Anabilim Dalı Türk Pediatri Arşivi Dergisi. 46, 6-11.
  • Çağlayan, S. ve Baloş Tuncer, B. (2013). Ortodontide Risk Faktörleri ve Hekimin Sorumluluğu. Gazi Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ortodonti AD SDÜ Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 4(3), 130-135.
  • Çeker, M. (2012). 6102 Sayılı Türk Ticaret Kanununa Göre Sigorta Hukuku. Adana: Karahan Yayınları.
  • Çetin, G. (2-3 Şubat 2006). Yeni Yasalar Çerçevesinde Hekimlerin Hukuki ve Cezai Sorumluluğu, Tıbbi Malpraktis ve Adli Raporların Düzenlenmesi - Tıbbi Malpraktis. İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimleri Sempozyum Dizisi. İstanbul : İ.Ü., 48, 31-42.
  • Dural, M. (2008). Hekimin Sorumluluğu ve Hekim Mesleki Sorumluluk Sigortası. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi. 14(4), 153-156.
  • Ersoy, L.V. (2014). Tıbbi Malpraktis. Türk Toraks Cerrahisi Bülteni. 5(1), 29-32.
  • Gökmen, H. ve Güleç, S. (2010). Tıbbi Malpraktis Riskinin Yönetiminde Bir Araç Olarak Hekim Mesleki Sorumluluk Sigortaları. Sağlıkta Performans ve Kalite Dergisi. 1, 9-16.
  • Güngör, P., Doğan Merih, Y. ve Yaşar Kocabey, M. (2012). Farklı Ülkelerin Malpraktis Konusunda Yasal Düzenleme Girişimleri, Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası. Zeynep Kamil Tıp Bülteni. 43(4), 128-138.
  • Güriş, S. ve Astar, M. (2015). Bilimsel Araştırmalarda SPSS ile İstatistik. DER Yayınları, İstanbul.
  • Karacan, A. İ. (1994). Mali Aracı Kurum Olarak Sigortacılık ve Sigorta Şirketleri. İstanbul: Bağlam Yayınevi.
  • Koch, B. (2011). Medical Liability in Europe: Comparative Analysis. Tort and Insurance Law, De Gruyter. 29.
  • Koç, S. (2014). Adli Tıbbi Açıdan Malpraktis ve Hekim Sorumluluğu. Toraks Cerrahi Bülteni. 5, 14-22.
  • Koç, S. (2007). Yasal Düzenlemeler Çerçevesinde Hekim Sorumluluğu. Türkderm. 41, 33-38.
  • Koyuncuoğlu, T. (2011). Doktor Sigortası Mı, Hasta Sigortası Mı?. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 92, 431-450.
  • OECD (Organisation For Economic Co-Operation and Development). (2006). Policy Issues in Insurance, Medical Malpractice, Prevention, Insurance and Coverage Options, 11, 30.
  • Özer, Ö., Taştan, K., Set, T., Çayır, Y. ve Şener. M. T. (2015). Tıbbi Hatalı Uygulamalar Malpractice. Dicle Tıp Dergisi. 42, 394-397.
  • Polat, O. ve Pakiş, I. (2011). Tıbbi Uygulama Hatalarında Hekim Sorumluluğu. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2(3), 119-125.
  • Swiss Re. (2012). The Italian Insurance Market: Opportunities in The Land of The Renaisance, Echonomic Research & Consulting. 24.
  • SIGMA. (2014) Liability Claims Trends: Emerging Risks and Rebounding Economic Drivers. SwissRe. 4, 5.
  • T.C. Başbakanlık Hazine Müsteşarlığı. (2017). Sigortacılık ve Bireysel Emeklilik Sektörleri 2016 yılı Faaliyet Raporu Özet Bilgiler. 1-8.
  • T.C. Sağlık Bakanlığı Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi Başkanlığı. (2008). Avrupa Birliği Ülkelerinde Malpraktis Sigortası Uygulamaları. 1-6.
  • Tümer, A. R., Akçan, R. ve Karacaoğlu, E. (2011). Ülkemizde ve Dünyadaki Örnekleri ile Hekim Mesleki Sorumluluk Sigorta Sisteminin Değerlendirilmesi. Hacettepe Tıp Dergisi. 42, 34-41.
  • Türk Tabipleri Birliği. (2014). Zorunlu Mesleki Sorumluluk Sigortası Uygulamasıyla İlgili Soru ve Yanıtlar. Çevrimiçi kaynak. https://www.ttb.org.tr/makale_goster.php?Guid=64b07842-9237-11e7-b66d-1540034f819c&1534-D83A_1933715A=11d447a84ea7aa49382fee99720e7581c26add79 Erişim tarihi: 18 Nisan 2018.Türk Tabipleri Birliği. (1999). Hekimlik Meslek Etiği Kuralları. Çevrimiçi Kaynak. http://www.ttb.org.tr/mevzuat/index.php?option=com_content&id=65&Itemid=31 Erişim Tarihi: 20 Mart 2017.
  • Türkiye İstatistik Kurumu, Hekim Sayıları. (2017). Çevrimiçi Kaynak. http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1095 Erişim tarihi: 25 Mart 2017.
  • Türkiye Sigorta Birliği. (2017). Tıbbi Kötü Uygulamaya İlişkin Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Hakkında Sektör Duyurusu (2017/4). Çevrimiçi Kaynak. https://www.tsb.org.tr/images/Documents/2017-4%20Sekt%C3%B6r%20Duyurusu.pdf Erişim tarihi: 18 Aralık 2017.
  • Yıldırım, A., Aksu, M., Çetin, İ. ve Geylani, A. Ş. (2009). Tokat ili merkezinde çalışan hekimlerin tıbbi uygulama hataları ile ilgili bilgi, tutum ve davranışları. Cumhuriyet Tıp Dergisi. 31, 356-366.
  • Yorulmaz, C., Kır, Z. ve Ketenci, Ç. (2-6 Şubat 2006). Tıbbi Uygulama Hataları ve Bilirkişilik, İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri, Yeni Yasalar Çerçevesinde Hekimlerin Hukuki ve Cezai Sorumluluğu, Tıbbi Malpraktis ve Adli Raporların Düzenlenmesi, Sempozyum Dizisi. İstanbul. 48, 55-69.
  • Zeytin, Z. ve Uluğ, İ. (2004). Türkiye’de Potansiyel Zorunlu Sigorta Alanları. Reasürör Dergisi. 51, 4-13.