___

• Alagöz, S.B. (2007). “Yeşil Pazarlama ve Eko Etiketleme”, Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, (11), 1-12.
• Alkibay, S. (2001). “Yeşil Pazarlama Faaliyetlerine Tüketicinin İlgisi Üzerine Bir Araştırma”, Gazi Üniversitesi Ticaret Ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, (4), 76–93.
• Ar, A. A. (2011). Yeşil Pazarlama Tekstil Sektöründen Örneklerle, İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Armağan, E. (2014). “Yeşil Pazarlama Faaliyetleri Çerçevesinde Aydın Bölgesindeki Tüketicilerin Çevreye Duyarlı Ürünleri Kullanma Eğilimlerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma”, Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 6 (1), 1-17.
• Aslan, F. (2007). Yeşil Pazarlama Faaliyetleri Çerçevesinde Kafkas Üniversitesi Öğrencilerinin Çevreye Duyarlı Ürünleri Kullanma Eğilimlerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kars.
• Aslan, F. (2015). “Yeşil Pazarlama Faaliyetleri Çerçevesinde Kafkas Üniversitesindeki Öğrencilerin Çevreye Duyarlı Ürünleri Kullanma Eğilimlerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma”, Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6 (9), 1309-4289.
• Ay, C. ve Ecevit, Z. (2005). “Çevre Bilinçli Tüketiciler”, Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (10), 238-263.
• Biner, N. (2014). Tüketicilerin Yeşil Ürün Satın Alma Davranışlarının İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
• Crane, A. (2000). “Facing the Backlash: Green Marketing and Strategic Reorientation in the 1990’s”, Journal of Strategic Marketing, 8 (3), 277-296.
• Duru, M. N. ve Şua, E. (2013). “Yeşil Pazarlama ve Tüketicilerin Çevre Dostu Ürünleri Kullanma Eğilimleri”, Ormancılık Dergisi, 9 (2), 126-136.
• Emgin, Ö. ve Türk, Z. (2004). “Yeşil Pazarlama”, Mevzuat Dergisi, 7 (78), 11-25.
• Fuller, D. A. (1999). Sustainable Marketing, California: Sage Publications.
• Karaca, Ş. (2013). “Tüketicilerin Yeşil Ürünlere İlişkin Tutumlarının İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma”, Ege Akademik Bakış Dergisi, 13 (1), 99-111.
• Keleş, C. (2007). Yeşil Pazarlama Tüketicilerin Yeşil Ürünleri Tüketme Davranışları Ve Yeşil Ürünlerin Tüketiminde Kültürün Etkisi İle İlgili Bir Uygulama, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Korkmaz, M., Atay, L. ve Yıldırım, H. M. (2017). “Yeşil Ürün Satın Alma Davranışı, Kişilerarası Etkilenme Eğilimi ve Sosyal Etki Arasındaki İlişki: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma”, Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 14 (3), 40-52.
• Kuduz, N. (2011). Yeşil Pazarlama Faaliyetlerinin Tüketicilerin Satın Alma Davranışlarına Etkilerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Kuduz, N. ve Zerenler, M. (2013). Yeşil Pazarlama, Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Mucuk, İ. (1999). Pazarlama İlkeleri, İstanbul: Türkmen Kitabevi.
• Özüpek, M. N. (2005). Kurum İmajı ve Sosyal Sorumluluk, Konya: Tablet Kitapevi.
• Peattie, K. (2001). “Towards Sustainability: The Third Age of Green Marketing”, Marketing Review, (2), 129–146.
• Polonsky, M. J. and Rosenberg, P. J. (2001). “Green Marketing: A Strategic Approach”, Business Horizons, 44 (5), 21-30.
• Türk, Mevlüt ve Gök, Ayda (2010). “Yeşil Pazarlama Anlayışı Açısından Üretici İşletmelerin Sosyal Sorumluluğu”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 32 (9), 199-220.
• Varinli, İ. (2008). Pazarlamada Yeni Yaklaşımlar, Ankara: Detay Yayıncılık.
• Yücel, M. ve Ekmekçiler, S. (2008). “Çevre Dostu Ürün Kavramına Bütünsel Yaklaşım”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (26), 320-333.
• Yüksel, H. (2002). “Üretim Yönetimi Fonksiyonları ile Çevre Yönetim İlkelerinin Bütünleştirilmesi: Çevreye Duyarlı Üretim”, Dokuz Eylül Üniversitesi Yayınları, 3 (2), 85–86.