Özgürleştirme (emancipare) özgür bırakma, özgürlük tanıma, özerklik verme anlamlarına gelir.  Yetişkinlere ve onların araçlarına uygun ölçeklerde gelişen modern şehirlerde, çocuklar özgür bir şekilde gezebilme haklarını kaybettikleri gibi an itibarı ile bakım ve korumaya muhtaç geleceğin vatandaşları olarak algılanarak vatandaş sınıfına da katılmazlar. Yetişkinlerin sorumsuzlukları ve günümüz dünyasına verdikleri “sorunlar” karşısında “Çocukların Şehri” projesi reel anlamda çocukların özgürleştirilmesini önermekte, çocukları şehrin idaresi ve yönetimine katılıma davet etmekte ve onlara şehrin kamusal alanlarında özgürce gezebilme imkânlarını geri vermektedir. Proje 1989 yılında Birleşmiş Milletler tarafından onaylanmış ve bugüne kadar tam anlamı ile tanınmamış ve uygulanmamış oaln Çocuk Hakları Bildirgesini tam anlamı ile uygulamayı hedeflemektedir. Bu katkının sonucu olarak çocukların somut tekliflerinin genel anlamda şehirlerimizin idare ve politikasını nasıl değiştirebildiğine dair örnekler referans olarak verilecektir. 

Emancipating means freeing, granting autonomy. In the modern city, which has developed to accommodate adult citizens and their cars, children have lost the ability to move autonomously and they are not recognized as citizens, but rather only as future citizens, in need of care and protection. In light of adults’ inadequacies and the ‘mess’ they are making in today’s world, the City of Girls and Boys project calls for real emancipation for children, inviting them to participate in governing their cities and giving them back the ability to move autonomously in the city’s public spaces. The aim of the project is to apply in full the Convention on the Rights of the Child approved by the United Nations in 1989 and to date, unfamiliar to most and yet to be implemented practically everywhere. The article concludes with some examples of how children’s specific proposals can substantially alter the politics of our cities.