KOBİ’lerde Sosyal Sermayenin Stratejik Çevikliğe Etkisi

Bu araştırmada sosyal sermayenin stratejik çeviklik üzerindeki etkisi incelenmiştir. Bu bağlamda nedensel tarama deseninde nicel veri analizine dayalı bir araştırma yöntemi gerçekleştirilmiştir. Veri toplamak amacıyla Bitlis ilinde faaliyette bulunan 38 KOBİ’nin yönetici ve sahipleriyle bir anket çalışması gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın hipotezlerini test etmek için elde edilen veriler SPSS programı yardımıyla çoklu regresyon analizlerine tabi tutulmuştur. Yapılan analizler sonucunda, sosyal sermaye alt boyutlarının stratejik çevikliğin alt boyutları üzerinde pozitif etkiye sahip olduğu görülmüştür. Araştırmanın sosyal sermaye ve stratejik çeviklik ilişkisini inceleyen ilk araştırma olması bakımından literatüre katkı sunması beklenmektedir.

Anahtar Kelimeler:

KOBİ, Stratejik Çeviklik, Sosyal Sermaye

The Impact of Social Capital on Strategic Agility in SMEs

In this research, the effects of social capital on the strategic agility were examined. In this context, a research method based on the quantitative data analysis was carried out. In order to collect the data, a survey was conducted with the managers and owners of 38 SMEs which are operating in Bitlis. Multiple regression analyzes were performed with the SPSS program to test the hypotheses of the research. According to results of the analyzes, it was seen that the social capital sub-dimensions effect the sub-dimensions of strategic agility positively. The research is expected to contribute to the literature as it is the first study examining the relationship between social capital and strategic agility.

Keywords:

SMEs, Strategic Agility, Social Capital,

PDF

___

Anderson, A. R., ve Jack, S.L. (2002). The Articulation of Social Capital: A Glue or A Lubricant. Entrepreneurship & Regional Development, 14(3), 193–210.
Aslan, S. (2016). Türkiye’de Sosyal Sermaye Bileşenlerinden Güven Hakkında Bir Değerlendirme. C. Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 17(2), 181-204.
Ayub, A., Arzu, F., Iftekhar, H., ve Hafeez, S. (2014). Entrepreneurial Call for Strategic Agility in Fast-Paced Business Environment. Acta Universitatis Danubius. Œconomica, 10(3), 145-154.
Bhandari, H., ve Yasunobu, K. (2009). What is Social Capital? A Comprehensive Review of the Concept. Asian Journal of Social Science, 37(3), 480-510.
Bosua, R., ve Evans, N. (2017). Extending Social Capital Through Online Social Networks (Osns) in Rural Australian Smes. Thirty Eighth International Conference on Information Systems, Seoul.
Bourdieu, P. (1986). The Forms of Capital. J. Richardson içinde, Handbook of Theory and Research for the Sociology of Education (s. 241-258). Westport, CT: Greenwood.
Bourdieu, P., ve Wacquant, L. (1992). An Invitation to Reflexive Sociology. Chicago: University of Chicago Press.
Bozgül, N. (2018). Stratejik Çeviklik, İş Özerkliği, Örgütsel İletişim, Örgüt Güvenlik İklimi, Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkiler ve Sağlık Sektöründe Bir Araştırma. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Arel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstabul.
Brannen, M. Y., ve Doz, Y. L. (2012). Corporate Languages And Strategic Agility: Trapped in Your Jargon or Lost in Translation?. California Management Review, 54(3), 77-97.
Braunscheidel, M. J., ve Suresh, N. C. (2009). The Organizational Antecedents of a Firm’s Supply Chain Agility for Risk Mitigation And Response. Journal of operations Management,27(2), 119-140.
Changewise. (2019). Leadership Agility, Team Agility, and Organizational Agility http://www.changewise.biz/?page_id=635, Erişim Tarihi: 11.009.2019
Chowdhury, P., Lau, K. H., ve Pittayachawan, S. (2017). Supply Risk Mitigation of SMEs Through Leveraging Social Capital: Development And Validation of A Measurement İnstrument. In Proceedings of the 3rd World Conference on Supply Chain Management, 2, 98-110).
Craney, T. A., ve Surles, J. G. (2002). Model-Dependent Variance Inflation Factor Cutoff Values. Quality Engineering, 14(3), 391-403.
Davenport, S., ve Daellenbach, U. (2011). Belonging’to a Virtual Research Centre: Exploring The Influence of Social Capital Formation Processes on Member Identification in a Virtual Organization. British Journal of Management, 22(1), 54-76.
Demir, Z. (2018). Küçük Ve Orta Büyüklükteki İşletmelerin (Kobi) Finansal Problemlerinin Çözümünde Girişim Sermayesi Fon’larının Önemi Ve Rolü: Katılım Bankacılığına Yeni Bir Model Önerisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi), İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Doz, Y. ve Kosonen, M. (2010). Embedding Strategic Agility: A Leadership Agenda For Accelerating Business Model reNewal, Long Range Planning, 43(2-3), 370-382.
Doz, Y., ve Kosonen, M. (2008). The Dynamics of Strategic Agility: Nokia's Rollercoaster Experience. California Management Review, 50(3), 95-118.
Field, J. (2004). Social Capital. New York: Taylor & Francis e-Library.
Fine, B. (2008). Sosyal Sermaye Sosyal Bilime Karşı . İstanbul: Yordam Kitap.
Goldman, K., Nagel, R., ve Preiss, R. (1995). Agile competitors And Virtual Organizations: Strategies For Enriching The Customer. New York, Van Nostrand Reinhold.
Hamidreza Babaei, N. A., ve Gill, S. S. (2012). Bonding, Bridging and Linking Social Capital and Empowerment Among Squatter Settlements in Tehran, Iran. World Applied Sciences Journal, 17(1), 119-126.
Hopoğlu, S. (2017). Yıkıcı Sosyal Sermaye ve Darbeler: Teorik Bir Değerlendirme. 3. Uluslararası Yeşilyurt Sempozyumu Siyasal ve Ekonomik Yönleriyle Darbeler (s. 77-89). Malatya: Malatya İnönü Üniversitesi.
Horiuchi, S., Kanazawa, Y., Suzuki, T., ve Takikawa, H. (2013). Who Gains Resources From Which Social Capital A Mathematical Review. C. D. Johnson içinde, Social Capital: Theory, Measurement and Outcomes (s. 3-27). New York: Nova Science Publishers.
Hu, L. T., ve Bentler, P. M. (1999). Cutoff Criteria For Fit Indexes in Covariance Structure Analysis: Conventional Criteria Versus New Alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6(1), 1-55.
İkinci, A (2019). KOBİ’lerin Finansal Sorunlarına İşletme Sahiplerinin Bakış Açısı. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Kafkas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kars.
İleri, Y. Y., ve Soylu, Y. (2010). Bir Rekabet Üstünlüğü Aracı Olarak Çeviklik Kavramı ve Örgüt Yapısına Olası Etkileri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 13(1-2), 13-28.
Jack., S. L. (2005). The Role, Use And Activation of Strong And Weak Network Ties: A Qualitative Analysis. Journal of Management Studies, 42(6), 1233–1259.
Joynt, P. (1977). Contingency Analysis For Effective Administration. Omega, 5(4), 425-435.
Karagül, M., ve Akçay, S. (2002). Ekonomik Büyüme ve Sosyal Sermaye: Ampirik Bir Kanıt. İktisat İşletme Finans, 82-90.
Keleş, H. N. (2012). Sosyal Sermaye. Konya: Eğitim Yayınevi.
Kırpık, G. (2020). “Örgütsel Davranış Çalışmalarında Yeni Kavramlar: Google Akademik (2019) ve SCI (2020) Veri Tabanlarına Yönelik Sistematik Literatür Taraması”, Örgütsel Davranış Üzerine Güncel Çalışmalar (Ed. Müjdat Avcı ve Ergün Kara ). İstanbul: Hiperyayın.
Kim, T. Y., Lee, S., Kim, K., ve Kim, C. H. (2006). A Modeling Framework for Agile And Interoperable Virtual Enterprises. Computers in Industry, 57(3), 204-217.
Koçel, T. (2014). İşletme Yöneticiliği, Genişletilmiş 15. Baskı. İstanbul: Beta Basım Yayım.
Li, X., Chung, C., Goldsby, T. J., ve Holsapple, C. W. (2008). A Unified Model of Supply Chain Agility: The Work-Design Perspective. International Journal of Logistics Management, 19(3), 408–435.
Nahapiet, J. ve Ghoshal, S., (1998). Social Capital, Intellectual Capital, And The Organizational Advantage. In Knowledge And Social Capital (pp. 119-157).
Nelson, A., ve Harvey, F. A. (1995). Technologies For Training And Supporting Your Agile Workforce. In Creating The Agile Organization: Models, Metrics and Pilots. 4th Agility Forum Annual Conference.
OECD. (2001). The Well-being of Nations. Paris: OECD Publications.
Özdemir, S., Ersöz, H., ve Sarıoğlu, H. (2007). Küçük Girişimciliğin Artan Önemi ve KOBİ’lerin Türkiye Ekonomisindeki Yeri. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, (53), 173-230.
Putnam, R. D. (2000). Bowling Alone: The Collapse And Revival of American Community. New York: Simon and Schuster.
Russo, A., ve Perrini, F. (2010). Investigating Stakeholder Theory And Social Capital: CSR in Large Firms and SMEs. Journal of Business Ethics, 91(2), 207–221.
Salih, A. A., ve Alnaji, L. (2014). Impact of Strategic Thinking And Strategic Agility on Strategic Performance: A Case Study of Jordanian Insurance Industry Companies. International Review of Management and Business Research, 3(4), 187-1882.
Sambamurthy, V., Bharadwaj, A., ve Grover, V. (2003). Shaping Agility Through Digital Options: Reconceptualizing The Role Of İnformation Technology in Contemporary Firms. MIS Quarterly, 27(2), 237-263.
Sambamurthy, V., Wei, K. K., Lim, K., ve Lee, D. (2007). IT-Enabled Organizational Agility And Firms' Sustainable Competitive Advantage. ICIS 2007 Proceedings, 91.
Sekman, M., ve Utku, A. (2009). Çevik Şirketler: Kurumsal Ataleti Yenmek. 6. Baskı. Alfa Yayınları, İstanbul: Türkiye.
Sherehiy, B., Karwowski, W., ve Layer, J. K. (2007). A Review of Enterprise Agility: Concepts, Frameworks, and Attributes. International Journal of industrial ergonomics, 37(5), 445-460.
Shin, H., Lee, J. N., Kim, D., ve Rhim, H. (2015). Strategic Agility of Korean Small And Medium Enterprises And its Influence on Operational And Firm Performance. International Journal of Production Economics, 168, 181-196.
Söylemez, M. (2019). Dönüşümsel Liderlik, Sosyal Sermaye, Özyeterlilik Ve Lider-Üye Etkileşimi İlişkisi: Kocaeli Serbest Bölgesinde Bir Araştırma. (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Stam. W., Arzlanian. S., ve Elfring., T. (2014). Social Capital of Entrepreneurs And Small Firm Performance: A Meta-Analysis Of Contextual And Methodological Moderators. Journal of Business Venturing, 29(1): 152–173.
Swafford, P. M., Ghosh, S., ve Murthy, N. (2006). The Antecedents of Supply Chain Agility of a Firm: Scale Development And Model Testing. Journal of Operations Management, 24(2), 170–188.
Şeker, A., Doğan M. ve Elitaş, B. L. (2016). KOBİ’lerde Girişimcilik Değerleri ve Dış Ticaret Faaliyetleri Arasındaki İlişki: Sanayi İşletmeleri Örneği. İşletme Araştırmaları Dergisi, 8(2), 198-223.
Tekin, E., ve Nas, T. İ. (2017). Firma ve Üst Düzey Yönetici Özelliklerinin Türkiye'de Faaliyette Bulunan KOBİ'lerin İhracat Performansı Üzerindeki Etkisi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 72(4), 1185-1217.
Turner, N., Swart, J. ve Maylor, H., (2013). Mechanisms For Managing Ambidexterity: A Review And Research Agenda. International Journal of Management Reviews, 15(3), 317-332.
TÜİK (2016). Küçük ve Orta Büyüklükteki Girişim İstatistikleri 2016, www.tuik.gov.tr/PdfGetir.do?id=21540 Erişim: 13.11.2019
Uğurlu, Ö. Y., Çolakoğlu, E., ve Öztosun, E. (2019). Stratejik Çevikliğin Firma Performansına Etkisi: Üretim İşletmelerinde Bir Araştırma. İş ve İnsan Dergisi, 6(1), 93-106.
Weill, P., Subramani, M., ve Broadbent, M. (2002). IT Infrastructure for Strategic Agility. https://dspace.mit.edu/bitstream/handle/1721.1/1831/4235-02.pdf Erişim: 14.11.2019
Woodhouse, A. (2006). Social Capital and Economic Development in Regional Australia: A Case Study. Journal of Rural Studies(22), 83-94.
Yıldız, T. (2018). Çalışmaya Tutkunluk, İş Özellikleri, Kişilik Tipleri, İşkoliklik, Stratejik Çeviklik Ve Başarı Hedef Yöneliminin Örgütsel Bağlılığa Etkisi Üzerine Bir Araştırma. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Arel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Yıldız, Z., ve Topuz, H. (2011). Sosyal Sermaye ve Ekonomik Kalkınma İlişkisi açısından Türkiye Üzerine Bir Değerlendirme. Sosyal Siyaset Konferansları, (61), 201-226.
Yüksel, A. (2011). Türkiye’de KOBİ’lerin Banka Kredilerine Erişimi, Ankara: Devlet Planlama Teşkilatı Sosyal Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü.
Zinbarg, R. E., Revelle, W., Yovel, I., ve Li, W. (2005). Cronbach’s ?, Revelle’s ß, and McDonald’s ? H: Their Relations With Each Other And Two Alternative Conceptualizations of Reliability. Psychometrika, 70(1), 123-133.