TOM STOPPARD'IN OYUNLARINDA İKİLİK VE PARADOKSLAR

Tom Stoppardın neredeyse tüm oyunlarında sadece karakterler tarafından değil, izleyici veya okuyucu yardımıyla çözülmeyi bekleyen bir bulmaca kuruludur. Bütün öykü bu gizem üzerine odaklanır ve karakterler bu örüntünün zorluğu ve karmaşası karşısında ne yapacaklarını bilmez bir halde zor anlar yaşarlar. Sorunu çözmeye çalışma daha karmaşık bir tablo ile sonuçlanır ve karakterler bu girdaptan kurtulamazlar. Bu, öylesine çetin bir durumdur ki karakterlerin sabırla çalışmaları ve gerçekle görüngüyü birbirinden ayırmaları gerekir. Bu, aslında insanlığın en sorunlu açmazlarından biridir. Stoppard ikilemleri ve karmaşık durumlara alışkın bir yazardır çünkü kendi yaşamı bu türden olaylarla doludur. Bu yüzden bu durumları oyunlarında etkin olarak kullanır. Doğumundan itibaren çatışmalar ve dönüşümler yaşamının değişmez parçası olmuştur: Yahudi kökenli olması; göçler; bir tıp adamı olan babasının katledilmesi; sonradan bir üvey babaya sahip olması; farklı bir etnik kökene sahip olması ve sonradan vatandaşlığa kabul edilmesi ve farklı ülkelerde farklı yaşantılar: Çekoslovakya, Singapur, Hindistan ve İngiltere. Yazar, gazetecilik, tiyatro eleştirmenliği, oyun yazarlığı gibi birçok işte çalışır. Stoppardın, bu karmaşadan etkilenmesi kaçınılmazdır. Bu durumu oyunlarında kullandığını açıkça ortaya koyar: Bir durum ortaya koyarım, aksini ıspatlarım, bunu da yalanlarım, yalanladığım şeyi tekrar inkar ederim ve inkar ettiğim şeyi tekrar yalanlarım. Sonsuza dek. Devam eder gider. (Alıntılayan Delaney, 1994: 31) Bu makale, yazarın yaşamı boyunca hep var olan ikilemleri ve çelişkileri ortaya koyarak yazarın bunları başta Rosencrantz and Guildenstern are Dead olmak üzere oyunlarında ne denli etkili ve ustaca kullandığını göstermeyi amaçlamaktadır.

DUALITIES AND PARADOXES IN TOM STOPPARD

In Tom Stoppards almost each play a puzzle or a trap is set, waiting to be solved not only by the characters alone, but in cooperation with the audience or the reader. The whole story is centred on that riddle and the characters are bewildered and have hard times because of the difficulty and complexity of the puzzle. Trying to unfold the problem results in more confusion, and the characters cannot get rid of it. This task is so demanding that it requires the characters to work patiently and to distinguish between the appearances and the reality. This is one of the most troublesome dilemmas of the humanity in general. Stoppard likes paradoxes and confused situations because his own life has been full of such experiences. Therefore, he uses them in his plays effectively. From his birth conflicts and change have been unchanging parts of his life: to have a Jewish origin; immigrations; the murder of his father who had been a man of medicine; to have a stepfather; a different ethnicity and naturalized citizenship; and different lives in different countries: Czechoslovakia, Singapore, India, England. He was engaged in several jobs, such as a journalist, drama critic, and playwright. Stoppard has surely been affected by these conflicts and changes. He openly acknowledges that he uses these complexities in his plays: I put a position, rebut it, refute it, refute the rebuttal, and rebut the refutation. Forever. Endlessly (Qtd. in Delaney, 1994: 31) This paper will reveal these dilemmas and dualities, which have never ceased to exist throughout his life and writing career, and to show how effectively and masterfully the playwright applies them in his plays, notably in Rosencrantz and Guildenstern are Dead.

___

APA GÖRMEZ, A . (2016). TOM STOPPARD'IN OYUNLARINDA İKİLİK VE PARADOKSLAR. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi , (58) , 15-22 .