Anne Baba Tutumlarının Bireylerin Din Algısına Etkisi
Öz
Doğumdan itibaren bireyin kişiliğinin önce aile sonra da okul ve sosyal çevrenin
etkisiyle şekillendiği dikkate alınırsa, ailenin önemi ortaya çıkacaktır. Ailelerin çocuklara karşı en temel görevlerinden biri, onların din eğitimidir. Fıtrattan gelen inanma ihtiyacı ve din duygusunun doğru bir eğitimle desteklenmesi bireyin ilerleyen yaşlarında
din algısını ve dine karşı tutumunu etkileyecektir. Bu bağlamda, ana-babalık üslubu da
denilen anne baba tutumu, çocuğun kişilik gelişiminin yanında dini gelişimi ve yetişkinlik dönemindeki dindarlığı üzerinde de farklı etkiler bırakmaktadır. Bu araştırmada,
genel olarak; demokratik, otoriter, aşırı koruyucu ve ilgisiz anne baba tutumu şeklinde
gruplandırılan anne baba tutumlarının, (onların din eğitimi anlayışlarının etkilediği varsayılarak) bireyin din algısını ve dindarlık düzeyini ne şekilde etkilediği, farklı aile yapıları içerisinde yetişmiş bireylerle yapılan görüşmeler çerçevesinde incelenmiştir. Ayrıca
ideal anne baba tutumunun din eğitimi açısından öneminin fark ettirilmesi ve bu ideal
tutuma ulaşmada ebeveynlere rehberlik edecek bilgilerin sunulması amaçlanmaktadır
Anahtar Kelimeler:
Aile, Din, Anne Baba Tutumu, Din Eğitimi, Din Algısı
Influence of Parental Attitudes on the Individual’s Religion Perception
Keywords:
Family, Religion, Parental Attitude, Religious Education, Perception of Religion,
___
- Apaydın, H. (2001). Aile İçi İletişimin Çocuğun Dinsel Gelişimine Etkisi. Ondokuz Mayıs Üniv. İlahiyat Fakültesi Dergisi, 12, 319-337.
- Ay, M. E. (2007). Çocuklarımıza Allah’ı Nasıl Anlatalım? İstanbul: Timaş Yayınları.
- Bovet, P. (1958). Din Duygusu ve Çocuk Psikolojisi (S. Odabaşı, Çev.). Ankara: İş Bankası Yay.
- Dam, H. (2011). Çocukluk Dönemi Din Eğitimi. Gelişimsel Basamaklara Göre Din Eğitimi (Ed. M. Köylü). Ankara: Nobel Yayınları. ss. 13-65 içinde.
- Goodall, J. (2013). Parental Belief and Parental Engagement: How Do They Interact? Journal of Beliefs & Values Studies in Religon & Education, 34(1), 87-99.
- Hökelekli, H. (2003). Din Psikolojisi. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yay.
- Karaca, F. (2011). Din Psikolojisi. Trabzon: Eser Ofset.
- Peker, H. (2008). Din Psikolojisi. İstanbul: Çamlıca Yay.
- Selçuk, M. (2005). Çocuğun Eğitiminde Dini Motifler. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yay.
- Sezer, Ö. (2010). Ergenlerin Kendilik Algılarının Anne Baba Tutumları ve Bazı Faktörlerle İlişkisi. Yüzüncü Yıl Üniv. Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (7), 1-19.
- Vergote, A. (1978). Çocuklukta Din (Çev. Erdoğan Fırat). Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1 (22), 315-329.
- Yavuz, K. (2012). Çocukta Dini Duygu ve Düşüncenin Gelişmesi. İstanbul: Boğaziçi Yay.
- Yavuzer, H. (2011). Çocuk Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
- ISSN: 1303-880X
- Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
- Başlangıç: 2003
- Yayıncı: Ensar Neşriyat Ticaret A.Ş.