Bu çalışma, Amerika’da “National Alliance for Mental Illness” (NAMI) adlı Ruhsal Hastalıklar Birliğinin akıl sağlığı sorunları yaşayan hastalara müdafaa sağlamak için kullandığı stratejileri değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Köklü bir organizasyon olan NAMI, ayrımcılığa dayalı adaletsizliklerin üstesinden gelerek hastaları adına sosyal eşitliği sağlamak için çalışmaktadır. Bu çalışma, NAMI’nin ayrımcılığa dayalı adaletsizliği adil olmayan gelir dağılımı, inkâr ve farklılıkları tanımama sorunu olarak tanımlamasını Nancy Fraser’in adil dağılım ve tanınma kavramları bağlamında değerlendirmektedir. Fraser’e göre sosyal sorunların oluşumunda bu kavramlar içiçe geçmiş ve bağlantılı olarak ele alınmalıdır. Fraser’in kavramları ışığında, NAMI adlı organizasyonun bu sosyal sorunlara bu çalışmanın da odağı olan olumlu ayrımcılık, yenilikçi olmayan, dönüştürücü ıslahat stratejileri sayesinde çözüm getirebildiği iddia edilmektedir. Çalışma konusu bu üç stratejinin benzer kuruluş ve organizasyonlar için örnek oluşturabileceği savunulmaktadır. 

This study considers the strategies the National Alliance for Mental Illness (NAMI) uses to advocate for those living with mental illness in the United States. As a grassroots organization, NAMI works to achieve social equity for that population by redressing injustices that are based on stigma. I illustrate the ways in which NAMI defines the injustices of stigma as problems of both maldistribution and misrecognition in ways that hearken to Nancy Fraser’s arguments for the need to treat distribution and recognition as integrally interconnected in creating social problems. Throughout the article, I use Fraser’s analytical framework to analyse how the organization works to remedy those two injustices through affirmative, transformative, and non-reformist reform strategies. The effective and insightful use of these strategies makes them a good example for other organizations.