Değişen Çağın Aile İşletmelerinde Kurum Kültürünün Yerleştirilmesinde Profesyonel Yöneticilerden Beklentiler

Yakın geçmişin yönetim paradigması, ”duran geriler” iken; bugün, ”ilerlemeyen, yok olur” şeklinde ifade edilmektedir. Artan rekabet ortamı ve yönetim becerileri örgütlerin yaşam döngülerini yakından ilgilendirmektedir.İşletmeleri dirençli kılan faktörler arasında işletmeye özgü kimliğin, iş yapış biçiminin ve paylaşılan değerlerin, kısaca kültürün önemli bir yeri vardır. Matematiksel ifade ile;”firma kültürü, çevresinden yalıtılamayan toplum kültürünün birinci dereceden, işletme sahip ve/veya yöneticilerinin edindikleri bilgi ve becerilerinin, ikinci dereceden türevidir”. Örgütlerin içinde hayat bulduğu iç ve dış çevre koşulları, yöneticileri çok dikkatli davranmaya zorlamaktadır. Birer işbirliği ortamı olan işletmeler, olası tehditlere karşı kendilerini korumak için sürekli arayış içerisinde olmuşlardır. Sorunlarını rakiplerine karşı kısa sürede çözerek, fırsat ve üstünlüğe dönüştürmenin en kısa yolu, bilgiyi en önemli faktör girdisi olarak kullanmakla mümkündür. İşletme sahip ve/veya yöneticilerinin; işletmelerini ikinci ve üçüncü nesile taşımalarının en kestirme yolu ;kurumsallaşmaya önem vermek ve kâra dönüştürülebilen bilgiyi özümsemektir. Çalışmada, önüne geçilemez bir olgu olan değişimde, firma yaşam süreçlerini iyileştirmek ve değişimi iyi analiz edebilmek için yönetici rolü ve kazandırılması gereken beceriler, örnekler verilerek incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Aile İşletmeleri, Organizasyonel Kültür, Yönetim, Paradigma Değişimi

Değişen Çağın Aile İşletmelerinde Kurum Kültürünün Yerleştirilmesinde Profesyonel Yöneticilerden Beklentiler (Expectations from Professional Managers in the Establishment of Organizational Culture in Family Businesses of the Changing Age)

Keywords:

-,

PDF

___

Alayoğlu, N., Aile İşletmelerinde Yönetim ve Kurumsallaşma, MÜSİAD Yayınları, İstanbul, 2003, s.11, 13
Akdemir, A., İşletme Bilimine Giriş, 1998, s.1612
Buğdaycı, A., “Bir Aile İşletmesi Nasıl Değişti?”, CAPİTAL, Aylık Ekonomi Dergisi, Yıl:15, Sayı10, Ekim 1997, ss. 192-1942.
Dyer, Gibb. W. Jr. “TheCycle of Cultural Evolution in Organizations” Der. Ralph H. Killman, Marry, 1986, s. 210
Eren, E., Yönetim ve Organizasyon, 3. Basım, Beta Yayınevi, İstanbul, 2001 s.7
Koçel, T., İşletme Yöneticiliği, Genişletilmiş 9. Baskı, Beta Yayınevi, İstanbul, 2003, s.7
Andrews, K., “Toward Professionalism in Business Management”, Harvard Business Review, March- April 1969, s50-51
Oluç, M., İşletme Organizasyonu ve Yönetimi, 1963, s.37
Önal, G., İşletme Yönetimi ve organizasyonu, M. Ü. Sos Bil. Ens. Yayını, İstanbul, 1995 s.147. Robbins, P. Stephen, “Organizational Behaviour”, 9 th. edition, 1999
Petit, T., Fundamentals of Management Coordination, Supervsors, Middle Managers and Executives, 1975, s.455
Bozkurt, R., “Aile Şirketleri ve Anayasaları”, 2003
Öztürk, A.Turan, “Management Paradigms and System Management at Changing”, Int. Strategic Management Conference, 8-10 Juin 2006, İstanbul
Peters, T., ve Robert, Hh.Watennen, In Search of Excdlence, New York, 1982, s.75
Peter, F. Drucer, “The İnformation Executives Truly Need”, Harward Business, Feb. 1995, s 59-60
“Aile Şirketlerinin üçte biri El Değiştirebilir”, Milliyet Ekonomi Servisi, 10. 01 2008