Bu çalışma, çalışma saatlerinin iş – aile çatışmasında belirleyici olup olmadığını ortaya çıkarmak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu amaçla Ankara (Türkiye) ilinde hizmet sektöründe çalışan 192 erkek ile görüşmeler yapılmıştır. Araştırma tarama modeli bir araştırma olarak tasarlanmış ve gerçekleştirilmiştir. Araştırmada Carlson, Kacmar ve Willams (2000) tarafından geliştirilen “İş Aile Çatışması Ölçeği” kullanılmıştır. Anketlerden elde edilen veriler SPSS V. 20.00 istatistik programı ile sınamaya tabi tutulmuştur.  Değişkenler arası ilişkilerin analizi için çapraz analiz yapılmış, ilişkilerin anlamlılık açısından incelenebilmesi için Kruskal Wallis testi uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre çalışma saatlerinin iş–aile çatışması bakımından belirleyici olduğu, fazla mesainin belirleyici olmadığı, hafta sonlarında çalışma durumunun da sadece iş yönlü çatışma açısından belirleyici olduğu saptanmıştır.

This study was carried out in order to find out whether working hours are determinative in work – family conflict. For this purpose, 192 men, working in the service sector in the province of Ankara (Turkey), were interviewed. This research is designed and conducted using qualitative screening model.  The “Work Family Conflict Scale”, which was formed by Carlson, Kacmar and Williams (2000), is used. The data obtained from the surveys is tested with SPSS V. 20.00 statistics program. Cross tabulation was implemented to analyse the correlation and Kruskal Wallis test was applied to examine the significance of these correlations. According to the results, the working hours is determinative in work – family conflict; overtime is not so. However, working on weekends was found to be determinative in only work to family conflict.