Yoğun bir zihin faaliyetinin ürünü olan şiir, duygu ve dü­şüncelerin birer tecrübe alanıdır. Bu duygu ve düşünceler, şairin dimağında yeni yeni anlamlar kazanır ve değişik bileşkeler oluş­tururlar. Dış ve iç dünyaya ait karmaşık yapıyı anladığımız ve çözebildiğimiz ölçüde metinlere yaklaşımımız da farklı olacak­tır. Divan şiirinin dayandığı temel kaynaklardan birisi de, aynı zamanda, varlığı (varoluşu) veya yokluğu değişik boyutlarıyla irdeleyen tasav­vuftur. Vahdet-i vücut anlayışı bağlamında değerlendirilen "vahdetkesret" karşıtlığı, varlık âleminde de bir takım paralel kurgularla örneklendirilmiştir. Divan şiirinde sık sık rastladığımız zerre-güneş karşıtlığı (veya ayniliği) da işte böyle bir yapı arz etmektedir

Poetry, which is the product of an intellectual activity, is a field where feelings and thoughts are reflected. These feeling and thoughts gain new meanings in poet's mind and form new meanings. The way we comment the literary texts will be different as long as we understand and solve the complex structure of both worlds. One of the main sources Divan poetry based on is Sufism which discusses (examines) existence and non-existence from different sides. The contrarines of polytheism which is thought in the sense of monotheism has been told in detail in phenomenic world. Atomsun contrarines which we often meet in Divan poetry shows such a structure.