___

• Anonim, 1980.Türkiye Orman Envanteri, Orman Genel Müdürlüğü Yayınları No.13, 179s., Ankara.
• Akıncı, M.Y., 1963. Kızılçam ormanlarının Doğu Karadeniz mıntıkasındaki dağılışı ve yayılışı, Orman Müh. Dergisi sayı 5, Ankara.
• Anşin, R., S.Terzioğlu, M. Evcin 1993. Aydın-Çine Vadisi Kızılçam (Pinus brutia Ten.) Orman Florası, Uluslararası Kızılçam Sempozyumu Bildirileri Kitabı, s.117-129. Orman Bakanlığı, Ankara.
• Anşin, R., Özkan, Z.C., 1993. Boyabat Orman İşletmesi Isırganlı Serisi Doğal Kızılçam Ormanı Florası. Uluslararası Kızılçam Sempozyumu Tebliğer Kitabı s. 28-34, Muğla.
• Arbez, M. 1974. Distribution, Ecology and Variation of Pinus brutia Ten in Turkey. FAO, Forest. Gen. Ress. İnfor. No.: 3, p. 21-33.
• Asmaz, H., 1993. Ege Peyzajında Kızılçamın Önemi. Uluslar arası Kızılçam Sempozyumu Bildiriler Kitabı s. 48-55 Muğla.
• Bernhard, R.1935.Türkiye Ormancılığının Mevzuatı, Tarihi ve Vazifeleri, Yüksek Ziraat Enstitüsü Yayını, Ankara.
• Çalışkan T., 1998. Türkiye’de Orman Varlığı ve Ormancılık, Türkiye Orman Envanteri (31.12.1997 tarihi itibariyle) Hızlı Gelişen Türlerle Yapılan Ağaçlandırma Çalışmalarının Değerlendirilmesi ve Yapılacak Çalışmalar. Workshop, Orman Bakanlığı Yayın Dairesi Başkanlığı Yayın No: 083, s.129, Ankara
• Frankis I,1993. Morphology and affınıtıes of Pinus brutia Ten. Proceedings of the Internatıonal Symposium of Pinus brutia Ten. Marmari,Turkey: 11-18, Publication of Ministry of Forestry, Ankara.
• Genç, M.2004. Silvikültürün Temel Esasları, S.D.Ü. yayın No 44, S.D.Ü. Basımevi, Isparta.
• Kasaplıgil, B.,1952. The Forest Vegetation in the Mediterranean Regions of Turkey. İstanbul Üniv., Orman Fakültesi Dergisi 2 (2) : 47-65) İstanbul
• Kasaplıgil, B.1999.Türkiye’nin Geçmişteki ve Bugünkü Çam Türleri. O.G.M. Yayını No: 674, 99s., Ankara.
• Kayacık, H.,1954.Türkiye Çamları ve Bunların Coğrafi Yayılışları Üzerinde Araştırmalar. İ.Ü.Orman Fak. Dergisi Cilt 4, sayı 1-2, s. 44-61, İstanbul
• Kayacık, H.,1965.Orman ve Park Ağaçlarının Özel Sistematiği 1. Cilt, Gymnospermae. İ.Ü.Orman Fak. Yay. No. 1105/ 98, İstanbul.
• Ok, K.1999. Pinus brutia Ten.var. agrophiottii Papaj’ın Yeni bir Yayılış Alanı. Orman Mühendisliği Dergisi sayı 7, s. 11-14. Ankara.
• Papajoannou J.1936. Eine new varietat von Pinus brutia Ten., Pinus brutia Ten. var. agrophyottii. Extrait des Praktika de l’Académie d’Athenes 11: 14-24.
• Selik, M.,1962. Eine neue Varietat von Pinus brutia Ten.(Pinus brutia Ten.var. pyramidalis Selik var.nov.) Sonderdruck aus Mitteilungen der Deutschen Dendrologischer Gesellschaft, Jahrbuck 1961/62, Nr.2.
• Selik, M. 1963. Kızılçam (Pinus brutia Ten.)’in Botanik Özellikleri Üzerinde Araştırmalar ve Bunların Halepçamı (Pinus halepensis Mill.) Vasıfları ile Mukayesesi. Orman Genel Müdürlüğü Yayınları No.: 353, 36s., Ankara.
• Schiller G., 2000. Inter-and intra-specific diversity of Pinus halepensis Mill.and Pinus brutia Ten.In: Ne’eman G. And Trabaud L.(eds) Ecology, Biogeography and Management of Pinus halepensis and Pinus brutia Forest Ecosystems in the Mediterranean Basin. Bachyus Publishers. Leiden, pp. 13-35.
• Şefik, Y. 1965. Kızılçam (Pinus brutia Ten.) Kozalak ve Tohumu Üzerinde Araştırmalar. O.G.M. Yayınları No.: 420, 94s., Ankara.
• Ürgenç, S.1972. Hızlı Gelişen Yabancı Egzotik İğne Yapraklı Ağa. Türlerinin Türkiye’ye İthali ve Yetiştirilmesi İmkanı üzerine Araştırmalar. İ.Ü.Orman Fakültesi yayın No 188, İstanbul.
• Usta, H. Z.,1991.Kızılçam (Pinus brutia Ten.) Ağaçlandırmalarında Hasılat Araştırmaları.Ormancılık Enstitüsü Yayınları Teknik Bülten Dizisi No 219, Ankara.
• Uzun, A.1993.İstanbul Adaları Kızılçam Ormanlarının Floristik Kompozisyonu. Uluslar arası Kızılçam Sempozyumu Bildiriler Kitabı s. 42-47, Muğla.
• Yaltırık, F.and Boydak, M. 1989.Ülkemizde yeni bir Kızılçam varyetesi. İ.Ü.Orman Fakültesi dergisi Seri A,: 39: 42-64.
• Yaltırık, F. And Boydak, M.2000. A new variety of Calabrian pine (Pinus brutia Ten) from Anatolia. Karaca Arboretum Magazine (TEMA), Vol.5, Part V: 173-180.