Bugünün rekabet piyasasında, imalat işletmeleri büyük değişikliklere girişmektedir. Bu değişiklikler bir yandan gelişmiş teknolojilerden yararlanmaya odaklanmış bir yandan da imalat stratejileri, envanter yönetimi, kalite güvencesi ve insan kaynakları uygulamaları ile de genişletilmiştir. Gerçekte, bu değişiklikler geniş çaplı örgütsel dönüşümü içeren yeni teknolojiyi kabullenmenin ötesinde genişleyerek yeni bir paradigmayı içermektedir. Bu araştırmanın amacı, yeni imalat paradigmasını karakterize eden kavramsal bir yapı oluşturmak ve iş üzerindeki etkileri hakkında teori geliştirmektir. Ayrıca, toplam kalite yönetimi, tam zamanında üretim ve ileri imalat teknolojilerinden oluşan ve imalat için yeni bir paradigma içeren bütünleşik imalat ile iş özellikleri (görev belirsizliği, karşılıklı bağlılık) arasındaki ilişki araştırmaktır. Bağımlılık, işletme büyüklüğü ve performansın azaltıcı etkilerine ilişkin farklı görüşler olmasına rağmen, bu çalışmada söz konusu değişkenlerin durgunluk yaratma etkileri üzerinde durulmuştur. Araştırmada kullanılan veriler İstanbul Sanayi Odasının her yıl yayınladığı en büyük 500 sanayi işletmesi listesine giren 48 imalat işletmesinden anket ve e. mail yoluyla elde edilmiştir. Verilerin analizinde regresyon analizi kullanılmıştır. Sonuçlar, bütünleşik imalatın iş özellikleri üzerinde etkisi olmadığını göstermektedir. Aksine, ilişkilerin örgütsel çevreye dayandırıldığı tespit edilmiştir.