Ülkemizde uzun yıllar turizm planlamasına hâkim olan parçacı planlama anlayışı; kıyı kesimlerinde aşırı yığılma, doğal kaynakların hızla tüketilmesi, altyapı yetersizlikleri, yere ait özgün değerlerin yok olması, mekanların kitlesel turizm ekseninde tek tipleşmesi, yerel kimlik ve aidiyet duygusunun yitirilmesi gibi pek çok sorunu beraberinde getirmiştir. Özellikle son yıllarda kıyı alanlarına olan artan ilgi, yasalar gereği kamuya ait olması gereken bu tür alanlarda önemli oranda özel kullanımın hayata geçmesine neden olmuştur. İkincil konut, otel, tatil köyü, yat limanı, özel plaj ve benzeri kullanımlar yoluyla kıyı alanlarının özel kullanıma tahsis edildiği ve kıyının kamusal kullanıma imkan veren alanların giderek azaldığı gözlenmektedir. Bu çalışma, ülkemizin önemli bir turizm merkezi niteliği taşıyan ve 1990’lardan itibaren turizm alanında önemli yatırımlara konu olan İzmir ilinin Çeşme ilçesinde kıyı alanlarındaki kamusal kullanımın dönüşümüne odaklanmaktadır. Bu kapsamda ilçenin beş farklı kıyı alanında 2002 yılından günümüze arazi kullanım türlerinin dönüşümü incelenmiş ve kıyının kamusal kullanımını arttırmaya yönelik çözüm önerileri geliştirilmiştir.