Türkiye bölgede ve dünyada büyüyen bir güç haline gelmektedir ve bu durum ülkenin ekonomik faaliyetleri ve Stratejik Derinlik olarak adlandırılan iddialı dış politika anlayışıyla da yansımaktadır. Türkiye’nin Balkan politikası, Dış işleri Bakanı Ahmet Davutoğlu’nun özetlediği gibi “yüksek düzeyde politik diyalogların güvenliği için; bölgede daha fazla ekonomik entegrasyon sağlanması, etnik, kültürel, dini ve sosyal çeşitliliğin korunması’’ konularına büyük önem vermektedir. Türkiye’nin Kosova’daki ekonomik ve sosyal katkısı ve ilgisi oldukça bariz bir şekilde gözlemlenmektedir. Birçok ülke; ekonomisinin kırılgan yapısı ve iş hayatındaki olumsuzluklar nedeniyle Kosova’yla ekonomik bir yakınlık hakkında endişe duyarken Türkiye tam tersi bir tutum sergilemiştir. Türk şirketleri; Priştine Uluslararası Hava Limanı yapımı ve Kosova- Arnavutluk arasındaki otoyol inşaatı gibi en büyük ve en pahalı projelerden bazılarını almıştır. Kosova Enerji Dağıtım Şebekesini satın alma niyetinde olduğunu açıklayan toplam beş şirketten üçü Türk’tür. Türkiye Kosova’da iki ulus arasındaki ortak tarih ve dini bağlar nedeniyle sosyal bakımdan da kendini göstermektedir. Osmanlı dönemine ait birçok camide restorasyon yapılmaktadır, Kosova’daki özel Türk okul ve yurtları en iyiler arasındadır, Türkiye’de öğrenim gören Kosovalı öğrencilere burs imkânı sağlanmaktadır. Türkiye’nin Kosova’ya ilişkin politik, ekonomik ve sosyal tutumu yeni Kosova devletine birçok fayda sağlasa da bazı çevreler bu duruma temkinli yaklaşmakta ve bundan endişe duymaktadır. Bu çevreler, Kosova’nın batılı müttefikleri yerine Türkiye’ye çok fazla yaklaştığını iddia etmekte ve bu durumu eleştirmektedir. Bu çalışmada Türkiye’nin Kosova’ya ilişkin tutumunun Kosova’ya fayda sağlamakta olduğunu ve bu yakın ilişkinin Kosova’nın AB hedeflerini tehlikeye atmadığını savunmaktadır.