Duygu KAŞIKÇI, Türkay TÜRKOĞLU, Ahmet TOLUNAY, Mehmet ÖZMİŞ

Batı Akdeniz Bölgesindeki Hayvancılıkla Uğraşan Konargöçer Topluluklar ve Sosyal Yapılarının Analizi

Akdeniz Bölgesi'nde özellikle göçebe olarak yaşayan topluluklar için Türkiye'de yüzyıllardır süren önemli bir kırsal faaliyet olarak geleneksel keçi yetiştiriciliğinin çeşitli işlevleri vardır. Geleneksel keçi yetiştiriciliği çok ilginç sosyal yapılar geliştirmiştir. Bu çalışmada göçebe toplumların sosyoekonomik yapıları incelenmiştir. Çalışmanın amacı, Batı Akdeniz Bölgesi'ndeki göçebe olarak yaşayan toplulukların sosyal yapılarını belirlemektir. Yetiştiricilerin sosyal yapılarını belirlemek için anket tekniğinden yararlanılmıştır. Anket tekniği ile çeşitli sosyolojik, demografik ve ekonomik özellikler belirlenmiştir. Elde edilen verilerin değerlendirilmesinde parametrik olmayan analiz yöntemlerinden Kruskal Wallis-H Testi ile frekans ve yüzde değerleri kullanılmıştır. Araştırmaya katılan yetiştiricilerin büyük çoğunluğu 40 yaş üstünde ve eğitim olarak ilkokul mezunudur. Keçi yetiştiriciliği, ülkemizde geleneksel yöntemlerle üretimi devam etmektedir. Keçi yetiştiricileri tarafından göçlerde de yaygın kullanılan araç olarak traktör tercih edilmektedir. Keçi yetiştiricilerinin genellikle 200-600 arasında bir hayvan varlığına sahip oldukları gözlenmiştir. Keçi yetiştiricilerinin genellikle 200-600 arasında hayvan varlığının bulunduğu görülmüştür. Keçi yetiştiriciliği mesleğinden ailenin aylık gelirinin 300-900 ABD Doları arasında yer aldığı tespit edilmiştir. Keçi yetiştiriciliği atadan gelen bir meslek olarak yürütülmektedir. Antalya İli keçi yetiştiriciliğinin yoğun yapıldığı ve aylık gelir olarak diğer illere göre yüksek olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

Hayvan Yetiştiriciliği, Konargöçer Toplumlar, Sosyal Yapılar, Batı Akdeniz Bölgesi, Türkiye.

Analysis on Animal Breeding Nomadic Communities in Western Mediterranean Region and Their Social Structures

As an important rural activity that has been ongoing for centuries in Turkey especially for nomadic communities in the Mediterranean Region, traditional goat husbandry has several functions. Traditional goat breeding have developed very interesting social structures. In this article, socioeconomic structures of nomadic societies are investigated. The purpose of the study was to determine the social structure status of nomadic communities in Western Mediterranean Region. Questionnaire method carried out for determining the social structures of breeders. Various sociological, demographic and economic characteristics were determined by way of the questionnaire method. Frequency and percentage values along with Kruskal Wallis-H Test from among the non-parametric analysis methods were used for the evaluation of the acquired data. Majority of the breeders who participated in the study were above the age of 40 and are primary school graduates. Goat breeding is carried out in country based on traditional methods. Tractors which are also used when migrating are frequently preferred as a vehicle by goat breeders. It was observed that goat breeders generally have an animal asset ranging between 200-600. It was also determined that the monthly income of families from goat breeding varies between 300-900 US dollars. Goat breeding is continued as a profession passed down from previous generations. It was observed that goat breeding is carried out extensively in the province of Antalya and that the monthly incomes are higher in comparison with other cities.

Keywords:

nomadic community, social structures, Western Mediterranean region, Turkey,

PDF

___

Ainalis AB and Tsiouvaras CN (2004). Forage production of woody fodder species and herbaceous vegetation in a silvopastoral system in Northern Greece. Agroforestry Systems, 42: 1-11.
Armağan ME (2019). Effectiveness of Grazing Management Plan Prepared By Forest Administration: A Case Study on Isparta-Sütçüler Forest Discrict. Master Thesis. Turkey. Daskiran I, Savas T, Koyuncu M, Koluman N, Keskin M, Esenbuga N, Kosum N (2018). Goat production systems of Turkey: Nomadic to industrial. Small Ruminant Research, 163, 15-20.
Dulkadir H (1985).Sarıkeçililer. Beşinci Milletler Arası Türkoloji Kongresi İstanbul 23 28Eylül.İstanbul.http://turkoloji.cu.edu.tr/CUKUROVA/sempozyum/semp2/dulkadir.pd Günlü A, Alaşahan S (2010).Türkiye’de keçi yetiştiriciliği ve geleceği üzerine bazı değerlendirmeler. Veteriner Hekimler Derneği Dergisi, 81(2), 15-20.
Ince D, Koknaroglu H, Toker MT (2012). Sustainability suggestions for goat husbandry in Isparta, Turkey. Macedonian Journal of Animal Science. Vol. 2, No. 2, pp. 133–138.
Karaca O, Cemal İ, Yılmaz O, Yılmaz M (2010). Halk Elinde Ülkesel Küçükbaş Hayvan Islahı Projesi “Karya Koyunu Geliştirme Alt Projesi” bitirme raporu. Tarımsal Araştırmalar Genel Müdürlüğü Yayınları,. Ankara.
Kaşıkcı D (2016). Isparta İli Mera Çalıştayı (Isparta Province Pasture Workshop), 09-10 March, Isparta-Turkey.
Kasikci D, Turkoglu T, Bekiroglu S, Ozmis M, Tolunay A (2019). The comparatıve analysis on the overview of hair goat breedings to sustainable forest resources management. Applied Ecology And Envıronmental Research, 17(3), 7027-7042.
Kaymakçı M, Tuncel E, Güney O (2005). Türkiye’de Süt Keçisi Islahı Çalışmaları. Süt Keçiciliği Ulusal Kongresi, , 26-27 Mayıs Bornova-İzmir.
Kaymakçı M (2006). Goat Breeding. Meta Basım Matbaacılık. Bornova, İzmir
Kaymakçı M, Dellal G (2006). Türkiye ve Dünya Keçi Yetiştiriciliği, Keçi Yetiştiriciliği (Ed: Kaymakçı, M.), Meta Basım Matbaacılık Hizmetleri, İzmir İli Damızlık Koyun-Keçi Birliği Yayınları No:2. İzmir, s.3-15.
Kaymakçı M, Engindeniz S (2010). Türkiye’de keçi yetiştiriciliği: sorunlar ve çözümler”. Ulusal Keçicilik Kongresi 24–26 Haziran, 1-25.
Koyuncu M, Uzun Ş, Tuncel E (2005). Güney Marmara Bölgesi keçicilik işletmelerinin genel durumu ve verim özelliklerinin belirlenmesi üzerine araştırmalar. Tarım Bilimleri Dergisi, 11(4), 373-378.
Ocak S, Davran MK, Güney O (2019). Small ruminant production in turkey: highlighting in goat production. Tropical Animal Health and Production, 42(2), 155-159.
Tolunay A, Babalik A, Yavuz M, Akyol A, Kasikci D, Adiyaman E (2015). Contradiction between Goat and Forest : What was done? What is being done? What should be done? Journal of Forest and Hunt, September-December, No:6, Ankara-Turkey.
Tolunay A, Adıyaman E, Akyol A, İnce D, Türkoğlu T, Ayhan V (2014). An investigation on forage yield capacity of Kermes Oak (Quercus coccifera L.) and grazing planning of Mediterranean maquis scrublands for traditional goat farming. The Scientific World Journal, 1-9.
Tolunay A, Ince D, Daskiran I, Turkoglu T, Ozmis M (2018). Role of Goat Breeding in Reducing Rural Poverty in the Western Mediterranean Region of Turkey. 1st International Symposium on Silvopastoral Systems and Nomadic Societies in Mediterranean Countries 22-24 October, Isparta
Türkoğlu T, Bekiroğlu S, Tolunay A (2016). Sustainable goat production in Turkey Current situation and solution proposals, Turkish Journal of Forestry, .17(2): 99-106.
Yıldırım, A.and Şimşek, H. (2005) Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
Yılmaz O, Karaca O, Ince D, Cemal I, Yaralı E, Varol M, S Sevim (2014). Batı Anadolu Göçer Koyunculuğu ve Islah Planlamalarındaki Rolü. Journal of Tekirdag Agricultural Faculty. 11(2). 89-97.