TÜRKİYE’DEKİ MÜZELERİN ÖĞRENME AMAÇLI OLARAK YAPILANDIRMACI EĞİTİM YAKLAŞIMINA KATKISI

Son yıllarda üzerinde titizlikle durulan konulardan birisi, müzelerin toplumsal sorumlulukları üstlenme noktasında kendilerini nasıl konumlandırdıkları meselesidir. Müzeler, insanlık gelişimini sosyolojik, psikolojik ve felsefi açılardan ele alan özel ve resmi kurumlardır. Müzeler ziyaretçilerine bünyesinde barındırmış olduğu eserlerle aynı zamanda eğitme görevini de yerine getirmektedir. Müzelerden eğitim, öğretim ortamı olarak faydalanmanın temel gerekçelerinden biri, ziyaretçilerinin birden fazla duyu organına hitap edecek sayıda çok uyarıcının varlığıdır. Müzeler, okul dışı eğitim öğretim etkinliklerini, atölye, sınıf ve galeri bölümlerindeki ciddi çalışmalarla ortaya koymaktadırlar. Bu çağdaş oluşum, ziyaretçilerinde anlamlı öğrenme ve derin duygular bırakarak eğitmek misyonu üstlenen yeni müzecilik tutumudur. Günümüz çağdaş eğitim anlayışında, öğretmen merkezli ezbere dayalı, öğrencinin pasif olarak katıldığı, klasik eğitim anlayışının giderek terk edilmektedir. Çağdaş eğitim anlayışında ise bireylerin öğretim sürecinin merkezinde olduğu kendi deneyimleri ile aktif rol aldığı, duyuşsal, bilişsel özellikleri ele alan, kalıcı öğrenmenin sağlandığı yapılandırmacı eğitim metodu öne çıkmaktadır. Bu eğitim modeli ile müzelerde, insana dair her türlü kültür varlığı, olgu, olay, kavram, vb. unsurlar somutlaştırılarak etkin öğrenme ortamı oluşturulmaktadır. Çalışmada yapılandırmacı eğitim çerçevesinde müzelerin ziyaretçilerinin nitelikli eğitimine olan katkıları Türkiye’deki Anadolu Medeniyetleri Müzesi, Çorum Müzesi, Adana Müzesi, Kırıkkale Müzesi, Aydın Müzesi, Mersin Müzesi, Çankırı Müzesi, Pera Müzesi, İstanbul Modern Sanat, Sakıp Sabancı Müzesi örnekleri ekseninde ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler:

müze, eğitim, yapılandırmacı metot, eser, öğrenci

THE CONTRIBUTION OF THE MUSEUMS IN TURKEY TO CONSTRUCTIVIST LEARNING APPROACH IN TERMS OF EDUCATION

One of the issues that has been meticulously discussed in recent years is the question of how museums have positioned themselves to assume social responsibilities. Museums are private and official institutions that deal with human development from a sociological, psychological and philosophical perspective. The museums also carry out the task of educating the visitors with the works it contains. One of the main reasons for using museums as an educational and teaching environment is the presence of many stimuli that will appeals to multiple sensory organs of its visitors. Museums exhibit their extracurricular activities in workshops, classrooms, and galleries with serious studies. This contemporary formation is the new museum attitude that undertakes the mission of educating visitors leaving meaningful learning and deep emotions. In today's contemporary understanding of education, based on teacher-centered memorization, the passive participation of students, the classical understanding of education is increasingly abandoned. On the other hand, in the modern education approach, the constructivist education method, in which the individuals take an active role with their own experiences, which are at the center of the teaching process, addressing the affective and cognitive characteristics and providing permanent learning, comes to the fore. With this educational model, in museums, all kinds of cultural assets, phenomena, events, concepts, etc. elements are concretized and an effective learning environment is created. Contribution to the quality education of museum visitors in the framework of constructivist education at Work Museum of Anatolian Civilizations in Turkey, Çorum Museum, Adana Museum, Kırıkkale Museum, Aydin Museum, Mersin Museum, Çankırı Museum, Pera Museum, Istanbul Modern Art, are discussed in the Sakıp Sabancı Museum examples axis.

PDF

___

Artun, A. (2017). Müze ve Eleştirel Düşünce, Tarih Sahneleri-Sanat Müzeleri 2. İstanbul: İletişim Yayınları.
Altın, B. N. ve Oruç, S. (2007).Tarih ve Tarih Eğitiminde Müze Eğitimi ve Yaratıcı Drama. I. Ulusal İlköğretim Kongresi içinde. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Burnham, R. ve Kai Kee E. (2011). Müze Dersleri Yorum ve Deneyim. Onacak, A. (Çev.). İstanbul: Küy Yayınları.
Basu, P. ve Wayne, M. (2015). (Museums, Heritage Heritage and International Developmen),A Critical Conversation, NewYork:RoutledgeTaylorandFrancisGroup,6244-379- 1pass-001r03.indd 22 AM, Erişim: https://www.academia.edu/9305398/Museums Heritage and International Development A Critical Conversation.
Fox, R. (2001). Constructivism Examined. Oxford Review of Education. XXVII, No:1, Londra
Earl, A. (1997). Müze Pedagojisi İngiltere’de Nasıl Gelişti? Tarih Konuşan Drama, Maske Müze. Sağlam, T. (Çev.). Ankara: Çağdaş Drama Derneği.
Duncan, C. ve Wallach, A. (2006). Evrensel Müze, (The Universal Survey Museum). Akman, R. (Çev). İstanbul: İletişim Yayınları.
Hooper, G. (1999). Museum Education.The Educational Role of The Museum, Hooper and Greenhill, (Ed.) Reprinted Routledge, New York.
______ . (1992). Working in Museum and Gallery Education. Unversity of Leicester, Department of Museum Studies.
ICOFOM, (2010). Key Consept of Museology. Desvalles, E. and Mairesse, F. (Ed.). Paris:ICOM Internationale, Erişim: https://icom.museum/en/ressource/key-concepts-of-museology/
ICOM Kyoto (2019). /Museums and Local Development An ICOM/OECD Joint Session, Erişim:http://icomMuseum//en/news/icom-kyoto-2019-museum-and-local- development-an-icom-oecd-session/
İpek, Ö. ve Yılmaz M. (2015).Çorum Müzesi Müze Eğitim Çalışmaları içinde. (5.Çorum Kazı ve Araştırmalar Sempozyumu) Aralık, (s. 5-6 ).
Karadeniz, C. (2015). Güzel Sanatlar Eğitimi Bilim Dalı, Çağdaş Müze ve Kültürel Çeşitlilik: Arkeoloji Müzesi Uzmanlarının Kültürel Çeşitliliğe İlişkin Yaklaşımlarının Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış, Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi/ Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Karadeniz, C. ve Özdemir, E. (2018). Hangi Müze? Müzecilikte Değişim ve Yeni Müzebilim. Millî Folklor Dergisi, 120, 160-175.
Malatyalı E. ve Yılmaz K. (2010).Yapılandırmacı Öğrenme Sürecinde Kavramlar ve Önemli Kavramların Pedagojik Açıdan İncelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 14(3), 320-330.
Onur, B. (2012). Çağdaş Müze Eğitim ve Gelişim, Müze Psikolojisine Giriş. Ankara: İmge Yayınevi.
Öztürk, M. (2014). Yapılandırmacı Eğtim Kuramının Felsefi Temelleri. (Yayımlanmamış Doktora Tezi), İstanbul Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Özmen, S. S. (2018). Müze Eğitiminin Gelişimi. Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (11), 301-324.
Pisa, S. (2002). Nach dem Pladoyer für eine Bildungsreform Pisa Schock, Hrsg: Peter Müler, Hoffmann und Campe Verlag, Hamburg,GmbH, Erişim, http://dergiler.ankara.edu.tr
Powell, A. Farrar, E. ve Cohen, D. (1985). The shopping mall high school: Winners and losers in the educationalmarketplace,BostonMA:HoughtonMifflin,Erişim.https://journals.sagepub.com
Sağır, E., Demirdelen, H. ve Alpagut, A. (2017). Anadolu Medeniyetleri Müzesi Eğitim Etkinlikleri ve Müze Eğitim Atölyesi. Millî Eğitim, 214, 387- 400.
Schommer, P. (1963). Müzelerin idaresi, Müzelerin Teşkilatlanması-Pratik Öğütler, UNESCO, ICOM, Ankara: Türkiye Milli Komitesi Yayınları.
Tezcan A. K. (2012). Müze Eğitimi içinde. Ertürk, N. ve Uralman, H. (Ed.). (s.198), İstanbul.
Torch, C. (2010). Europaean Museums and Intercultere. Responding to challenges in a globalized World. Stockholm, Avrupa Konseyi raporu.
www.peramuzesi.org.tr, Erişim Tarihi:05.05.2019
https://kvmgm.ktb.gov.tr/TR- Erişim Tarihi:05.05.2019
http://www.istanbulmodern.org/, Erişim Tarihi: 07.08.2019.
https://www.sakipsabancimuzesi.org/tr/Erişim Tarihi:07.08.2019
http://network.icom.museum/icofom/meetings/previousconferences/icofom,annual,symposium,2010/,Erişim: Tarihi:07.08.2019