19258

TONALİTE-ATONALİTE KARŞITLIĞI AÇISINDAN A. SCHÖNBERG'İN MÜZİK ESTETİĞİ

Bu makalenin amacı, yirminci yüzyılda yaşamış olan Avusturyalımüzisyen ve teorisyen Arnold Schönberg'in atonal müzik uygulamasıüzerinde somutlaştırdığı müzik estetiği anlayışını tarihsel ve teorik koşullarıiçerisinde açıklamaktır. Bu bağlamda, öncelikle Schönberg'in müziğinineleştirel bir şekilde eklemlendiği klasik üçlüsel armoni ve onun tarihsel önselikabul edilen antik armoni kavrayışlarının ana uğraklarını kışça açıklayacağız.Söz konusu kapsamda, Antik Yunan dünyasından Pythagorasçıların veAristoxenus’un çalışmalarının önemi belirtilecek ve Avrupa Orta Çağorganum müziği, Musica Enchiriadis ve Scolia Enchiriadis gibi tonal dönemöncesi temel uğraklara değinilecektir. Ardından üçlüsel armoni fikrinin kısabir yapısal analizi sunularak tonalite fikri açıklanacaktır. Son olarak,yukarıda verili olan arka plandan yola çıkarak Schönberg'in atonal müziğininolanaklı bir yapısal analizini sunacak ve nihayet, onu müzik estetiği açısındanklasik batı müziği geleneği içerisinde konumlandırmaya çalışacağız. Bu sonbölüm konu ile ilgisinde 12 ton müziğinin dizi, matris, yansıtma, tersineçevirme ve yansıtıp tersine çevirme gibi temel kavramlarının kimi teknikanalizlerini de içerecektir.

Anahtar Kelimeler:

Antik Yunan Müziği, Organum, Üçlüsel Armoni, Tonalite, Atonalite

PDF

___

Adorno, T. W. (1990). Kompositionen. [CD, Album), Mainz: Wergo. Adorno, T. W. (1975). Philosophie der neuen Musik. Frankfurt am Main: Suhrkamp Verlag. Agnew, V. (2008). The Power of Music in Other Worlds. New York: Oxford University Press. Apel, W. (1974). Harvard Dictionary of Music. Cambridge, Massachusetts: The Belknap Press of Harvard University Press. Bower, C. (2006). M., The Transmission Of Ancient Music Theory İnto The Middle Ages, “Collective, The Cambridge History of Western Music Theory, Edited by Thomas Christensen, Cambridge University Press, Cambridge, 2006” içinde, s. 136- 168. Burney, C. (1789). A General History of Music. Volume I, New York: Harcourt, Brace and Company. Burney, C. (1957). A General History of Music. Volume II, New York : Dover Publications, Inc. Cherlın, M. (2007). Schoenberg’s Musical Imagination. New York: Cambridge University Press. Eraydın, M. (2006). Müziğin Doğasında Varolan Fizik ve Matematik Öğelerinin Çağdaş Teoremler İçerisinde İncelenmesi. İstanbul: Y.Ö.K. Ulusal Tez Merkezi. Fubini, E. (2006). Müzikte Estetik. Çeviren: Fırat Genç, Ankara: Dost Kitabevi Yayınları. Kaygısız, M. (2009). Müzik Tarihi: Başlangıçtan Günümüze Müziğin Evrimi. İstanbul: Kaynak Yayınları. Kelley, R. (2017, 30 Ekim). Introduction to Post-Tonal Music Analysis. Kaynak: http://www.robertkelleyphd.com/12-tone.htm Küçük, D. (2015). 20. Yüzyıl Başı Modernizmi Kapsamında Arnold Schönberg’in Op. 17 Erwartung Operası’nın İncelenmesi. Eskişehir: Y.Ö.K. Ulusal Tez Merkezi. Mathıesen, T. J. (1999). Apollo’s Lyre, Greek Music and Music Theory in Antiquity and the Middle Ages. Lincoln and London: University of Nebraska Press. Mathıesen, T. J. (2006). Greek Music Theory, “Collective, The Cambridge History of Western Music Theory, Edited by Thomas Christensen, Cambridge University Press, Cambridge, 2006” içinde, s. 109-136. Mcdonald, M. (2008). Schoenberg (Master Musicians Series. New York: Oxford University Press. Nettles, B. (1987). Berklee College of Music, Harmony. Volume I-IV, Berklee Press. Schoenberg, A. (1988). Theory of Harmony. Translated by Roy E. Carter, Berkeley and Los Angeles: University of California Press. Schoenberg, A. (1970). Fundamentals of Musical Composition. Translated by Gerald Strang, London: Faber and Faber Limited. Tagore, R. S. S. M. (1963). Universal History of Music. Volume XXXI, Varanasi: The Chowkhamba Sanskrit Series Office.