TEK YÖNLÜ KÜLTÜRLEŞME OLARAK KÜRESELLEŞME
Toplumların karşılıklı etkileşimiyle bütün kültürlerin maddi vemanevi unsurlarının dünyada yayılması ve yaygınlaşması olarakanlaşılabilecek küreselleşmeyle beraber bilim, ulaşım ve iletişim alanındaortaya çıkan gelişmeler, insan hayatında geri dönülemez kolaylıklar sağlamışve insanın yaşam standardını olabildiğince yükseltmiştir. Bu yaygınlaşmanınkarşılıklı olması ve bir kültür mübadelesi olması koşuluyla, bütün kültürlerindolaşımı elbette her toplumun diğerini tanıması ve birbirlerindenyararlanmaları bakımından avantajdır. Kültürlerin karşılıklı etkileşimi olarakanlaşılabilecek kültürleşme bu ilişkiden doğar. Günümüz küreselleşmesindebu, tek yönlü olmaktadır. Ekonomik, politik, sosyal ve kültürel gibi birçokboyutu olan; kaçınılmaz, karşı konulamaz gibi görünen küreselleşmenin enbüyük etkisi kültürel alanda olmaktadır. Bir kültür diğerini etkilerken, hiçbiretki almadığı gibi, söz konusu etki yıkıcı da olabilmektedir. Küreselleşmeninmerkez kültürleri, çevre kültürler üzerinde derin izler bırakmakta, yerelkültürlerin zayıflamasına ya da yok olmakla yüz yüze kalmasına nedenolabilmektedir. Oysa toplumlar gelişmiş standartlardan yararlanırken kendikültürlerini de koruyabilmeli ya da tek yönlü etki yerine karşılıklı bir etkileşimsöz konusu olmalıdır. Bu çalışmada küreselleşmenin tek yönlükültürleşmedeki etkisi üzerinde durulmaktadır.
___
- Artun, E. (2017). Küreselleşme Olgusu Karşısında Halk Kültürü.
http://turkoloji.cu.edu.tr/HALKBILIM/10.php (Erişim:
16.11.2017).
Bauman, Z. (1999). Küreselleşme. Çev. Abdullah Yılmaz, İstanbul:
Berger, P. L.- Huntington, S. P. (2012). Bir Küre Bin Bir Küreselleşme.
Çev. Ayla Ortaç, İstanbul: Kitap Y.
Bostancı, N. (2003). Toplum ve Kültür. Sosyolojiye Giriş, 2. Baskı,
İçinde, Editör: İhsan Sezal, içinde s.107-134, Ankara: Martı Y.
Çiçek, H. (2017). Küreselleşmede Özne Olmak. Küreselleşme
Karşısında Gençlerimiz Şahsiyetin İnşası. Yayına Hazırlayan:
Celal Türer, içinde s.181-199, Ankara: TFD Yayınları.
Erkızan, H. N. (2002). Küreselleşmenin Tarihsel ve düşünsel Temelleri
Üzerine. Doğu Batı, Ankara, Sayı: 18, s.61-75.
Güvenç, N. (1998). Globalizm. İstanbul: BDS Yayınları.
Işıklı, A. (1997). Sosyal Politika Açısından Küreselleşme.
Emperyalizmin Yeni Masalı Küreselleşme. Editör: Işın Kansu,
içinde s.74-88, İstanbul: İmge Y.
İnalcık, H. (2002). Kültür etkileşimi, Küreselleşme. Doğu Batı,Ankara,
Sayı: 18, s.77-102.
Friedman, T. (2010). Küreselleşmenin Geleceği. Çev. Elif Özsayar,
İstanbul: B.Y.
Giddens, A. (2000). Elimizden Kaçıp Giden Dünya. Çev. Osman
Akınhay, İstanbul: Alfa Y.
Korlaelçi, M. (2015). Küreselleşme. Felsefe Dünyası. Ankara, TFDY,
62, ss.5-53.
Keyman, E. F. (2002). Kapitalizm-Oryantalizm Ekseninde
Küreselleşmeyi Anlamak: 11 Eylül, Modernite, Kalkınma ve
Öteki Sorunsalı. Doğu Batı, Ankara, S:18, s.29-57.
Kılıçbay, M. A. (2002). Kültür Çoğunluğu Sona Ererken. Doğu Batı,
Ankara, S: 18, s.115-121.
Kongar, E. (2017). Küreselleşme, Mikro Milliyetçilik, Çok
Kültürlülük, Anayasal
Vatandaşlık. https://www.kongar.org/makaleler/mak_kum.php
(Erişim 16.11.2017).
Korlaelçi, M. (2015). Küreselleşme. Felsefe Dünyası, 62, Ankara, ss.5-
53,TFDY.
Shayegan, D. (2014). Yaralı Bilinç. 4.Baskı, çev. Haydun Bayrı,
İstanbul: Metis Y.
Şaylan, G. (1997). Küreselleşmenin Gelişimi. Emperyalizmin Yeni
Masalı Küreselleşme. Editör: Işın Kansu, içinde s.9-21,
İstanbul: İmge y.