ORTAOKUL ALTINCI SINIF ÖĞRENCİLERİNİN YAZILI ANLATIM BOZUKLUKLARININ İNCELENMESİ

Bu araştırmada, ortaokul altıncı sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım bozukluklarınınincelenmesi amaçlanmıştır. Bu araştırma, nitel araştırma yöntemlerindendoküman analizi yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Çalışma grubunun belirlemesinde,amaçlı örnekleme yöntemlerinden kolay ulaşılabilir durum örneklemesikullanılmıştır. Yozgat Merkez ilçedeki bir devlet ortaokulunda öğrenim gören 56altıncı sınıf öğrenci ile çalışılmıştır. Veriler 2018 yılı Nisan ayında toplanmıştır.Öğrencilere Türkçe derslerinde “aile” konulu kompozisyon yazdırılmıştır. Verianalizinde içerik analizi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, öğrencilerinnoktalama işaretlerini kullanmadıkları tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra gereksizsözcük kullanılması, sözcüğün yanlış anlamda kullanılması, mantık yanlışlığı,özne-yüklem uyumsuzluğu, eklerle ilgili yanlışlar, tamlama yanlışları anlatımbozuklukları tespit edilmiştir. Öğrencilerin noktalama işaretlerini kullanmalarınıgeliştirmek amacıyla dikte çalışmaları yapılmalıdır. Dikte çalışmaları sonrasındaöğretmenler tarafından kontrol ve düzeltmeler yapılarak öğrenci kâğıtlarıöğrencilere geri verilmelidir. Öğrenci eksik ve yanlış yaptığı noktalama işaretlerinigörmelidir. Öğrencilerin uzun cümlelerde daha fazla anlatım bozukluğuyapmalarından hareketle, öğrenciler daha kısa ve öz cümleler yazmaya yönlendirilmelidir.Öğrencilerin konuşma kusurlarını yazıya aktarmaları sebebiyle,öğrencilerin öncelikle konuşma kusurlarının düzeltilmesi gerekmektedir. Bunuyapmak amacıyla öğrencilere sesli okuma yaptırılması önerilmektedir.

___

  • Akbaba ve Yalçın (2006). 6. Sınıf Öğrencilerinin Yazma Becerilerinde Görülen Hataların Sınıflandırılması. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 5(3), 1320-1338. Akbayır, S. (2011). Yazılı Anlatım. Nasıl Yazabilirim? (2. Baskı) Ankara: Pegem Akademi. Aktaş, Ş. ve Gündüz, O. (2002). Yazılı ve Sözlü Anlatım (3. baskı). Ankara: Akçağ Basım Yayım. Akyol, H. (2013). Türkçe Öğretim Yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Pegem Akademi. Alpay, N. (2004). Dilimiz, Dillerimiz Uygulama Üzerine Yazılar. İstanbul: Metis. Büyükikiz, K. K. (2009). İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Söz Dizimi Ve Anlatım Bozuklukları Üzerine Bir Araştırma. Gazi Türkiyat Türkoloji Araştırmaları Dergisi, 1(4), 167-178. Creswell, J. W. (2012). Educational Research: Planning, Conducting, And Evaluating Quantitative And Qualitative Research (4th ed.). Boston: Pearson Education, Inc. Glesne, C. (2012). Nitel Araştırmaya Giriş. A. Ersoy ve P. Yalçınoğlu. (Çev. ve Ed.). Ankara: Anı Yayıncılık. Gökdayı, H. (2008). Dil Kullanımını Değerlendirmede Doğru ve Yanlış. Erdem Atatürk Kültür Merkezi Dergisi, 51, 91-109. Güncel Türkçe Sözlük (2018). Türk Dil Kurumu. Ankara. Hall, N. (1997). The Development of Young Children As Authors. V. Edwards ve D. Corson (Edl), Encyclopedia of Language And Education, Volume 2: Literacy, 69-76. Dordrech: Springer Science Business Media. Hayes, D. (2010). Encyclopedia of Primary Education. Oxon: Routledge. Owocki, G. M. ve Goodman, Y. M. (1997). The Teaching Of Writing. Edwards ve D. Corson (Edl), Encyclopedia of Language and Education, Volume 2: Literacy, 77-86, Dordrech: Springer Science Business Media. Patton, M. Q. (2014). Nitel Araştırma Ve Değerlendirme Yöntemleri (3. Baskıdan Çeviri). (Çev. Ed.: Mesut Bütün, Selçuk Beşir Demir). Ankara: Pegem Akademi. Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2009). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı Ve Kılavuzu (1- 5. Sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basım Evi. Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2012). Ortaokul ve İmam Hatip Ortaokulu Yazarlık Ve Yazma Becerileri Dersi (5, 6, 7 Ve 8. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara. Pilancı, H. (1998). Anlatım Bozuklukları. H. Pilancı (Ed.). Sözlü ve Yazılı Anlatım içinde (s. 219-234). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları. Sönmez, V. ve Alacapınar, F. G. (2011). Örneklendirilmiş Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık. Uça, M. (2003). İstanbul`da Seçilen İlköğretim Okullarının Altıncı Sınıf Türkçe Derslerinde Tespit Edilen Yazılı Anlatım Bozuklukları Ve Öneriler. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi / Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Üstün, M. (2011). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Yazılarında Görülen Anlatım Bozukluklarının İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çanakkale Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale. Yazın Terimleri Sözlüğü (1974). Türk Dil Kurumu. Ankara. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (6. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.