KLASİK EDEBİYATIN EĞİTİMİ ÜZERİNE DÜŞÜNCELER

Dîvân edebiyatı Batı etkisinin başladığı Tanzimat döneminden sonragittikçe artan, koyulaşan bir reddedilişe maruz kalmıştır. ÖzellikleCumhuriyet’ten sonra neredeyse büsbütün hiç olmamış farz edilen klasikedebiyatımız, artık keşfedilmeyi, canlandırılmayı ve yeniden yorumlanmayıbeklemektedir. Toplumsal seviyede ve eğitim-öğretim bünyesinde neleryapılabileceğine dair düşünceler üretilmeli, dönemler boyu kasıtlı bir ihmal ileunutturulmaya çalışılmış dîvân edebiyatımız, bize ait bir miras, bir değerolarak tekrar topluma kazandırılmalıdır. Ön yargılardan ve siyasi ideolojikyönlendirme, biçimlendirme çabalarından uzak, bilimsel ve gerçekçi biryaklaşımla bu konuya eğilmenin zamanı geldiği kanısı ortaya çıkmıştır. Esasenkültürel birikim, belli başlı dönemlerle sınırlı kalarak birkaç kuşağın gözündenkaçırılsa bile, onun bütünüyle yok farz edilmesi ya da sonsuza kadar tamamenunutturulması, bilimsel olarak da mümkün değildir. Öyleyse en gerçekçiyaklaşım, dîvân edebiyatımızın ve klasik birikimimizin varlığını kabul etmek,onu tanımak ve ciddiye almak. Bu yazı, resmi kurumlar kapsamında, eğitim -öğretim düzeyinde ve toplum nezdinde klasik edebiyatımızın tekrargüncellenmesine dair yapılabileceklerin tespiti üzerinedir ve dikkat çekmekabilinden konu hakkındaki düşünceleri paylaşma mahiyetindedir.
Anahtar Kelimeler:

Klasik, Eğitim, Toplum

___

  • Ayan, H. (2014). Nesîmî Dîvânı. Ankara: TDK Yay. Akyol, T. (2001). “Sayın Ecevit…”. Milliyet Gazetesi, 20 Aralık. Aypay, A. İ. (1992). Nahîfî Süleymân Efendi. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi SBE, Konya. Beyatlı, Y. K. (1988). Rubâîler ve Hayyâm Rubâîlerinin Türkçe Söyleyişi. İstanbul: İstanbul Fetih Cemiyeti. Demirbağ, Ö. (2011). Necip Fazıl ve Dîvân Şiiri. JASSS. Volume 4 Issue 2, p. 15-27. Ercilasun, B. (1994). Orhan Veli Kanık. İstanbul: MEB Yay. Halman, T. S. (1995). Şeyh Gâlib ve Dîvân Şiirinin Değeri. Beşir Ayvazoğlu, Şeyh Gâlib Kitabı. İstanbul: İBB Yay. İpekten, H. (1990). Nâ’ilî Dîvânı. Ankara: Akçağ Yay. İsen, M. vd. (2012). Sultanların Şiirleri Şiirlerin Sultanları. İstanbul: Kapı Yay. Kabaklı, A. (2008). Türkiye’yi Yoğuranlar. İstanbul: Türk Edebiyatı Vakfı. Kayaokay, İ. (2018). Eski Türk Edebiyatı Alanındaki Yüksek Lisans ve Doktora Tezlerinde Görülen Eğilimler. İJLA. Volume 6/1 March, p. 353/368. Kısakürek, N. F. (2010). Hikâyelerim. İstanbul: bd Yay. Kolcu, A. İ. (2007). Millî Edebiyat I. Erzurum: Salkımsöğüt Yay. Okçu, N. (1993). Şeyh Gâlib ve Dîvânının Tenkidli Metni. Ankara: KB Yay. Orhan Veli. (2011). Bütün Şiirleri. İstanbul: YKY. Tonga, N. (2007). Cumhuriyet Dönemi Türk Edebiyatında Divan Şiiri Tartışmaları ve Gelenekten Faydalanma. Turkish Studies, Tunca Kortantamer Özel Sayısı II. Yahya Kemal. (1985). Eski Şiirin Rüzgâriyle. İstanbul: İstanbul Fetih Cemiyeti.