EĞİTİMCİLERİN ÖĞRENCİ PROBLEMLERİNE AİT FARKINDALIK DURUMLARI VE BU PROBLEMLERE İLİŞKİN ÇÖZÜM ÖNERİLERİ
Bu çalışmada eğitim kurumlarında görev tüm eğitimcilerin (öğretmen,yönetici, psikolojik danışman) sık karşılaşılan öğrenci problemlerine yönelikfarkındalıkları ve bu problemlerin çözümüne ilişkin yaklaşımlarının nelerolduğunu belirlemek amaçlanmıştır. Etkili bir öğretme-öğrenme ortamı geliştirenöğretmenler, eğitim faaliyetlerinden, öğrencilerin tanınmasından ve öğrencilerinproblemlerinin çözülmesinden sorumludur. Bu nedenle öğretmenlerin öğrenciproblemleri ve gelişim düzeyleri hakkında yeterli bilgiye sahip olmasıgerekmektedir. Öğrenci problem alanları olarak beden ve sağlık, okul-öğretmenders,ev-aile, toplumsal ilişkiler, meslek seçimi ile kişilikle ilgili problemlerincelenecektir. Çalışmada, 28 ortaokuldan 3445 öğrenci ve 9 liseden 3792öğrenciden toplamış olduğu veriler ile belirlenen problem alanları ile ilgili tespitedilen bulgulardan faydalanılmıştır. Bu çalışmada kullanılan görüşme formuaraştırmacılar tarafından geliştirilmiş ve veriler toplanmıştır. Toplam 55 eğitimçalışanı ile görüşme yapılmıştır. Elde edilen verilerin analizinde içerik analiziyöntemi kullanılmıştır. Sonuç olarak eğitim çalışanlarının öğrencilerin sorunlarınailişkin farkındalık düzeylerinin yüksek ve önemli çalışmalar yaptıkları ancak yeterli olmadığı belirlenmiştir. Ayrıca öğrenci problemlerine yönelik yenilikçiönleyici bakış açıları geliştiremedikleri belirlenmiştir.
___
- Aktepe, V. (2005). Eğitimde Bireyi Tanımanın Önemi. Gazi Üniversitesi
Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 15-24.
Alıcıgüzel, İ. (1999). Çağdaş Okulda Eğitim ve Öğretim. İstanbul:
SistemYayıncılık,
Aydın, B. (Ed.) (2011). Rehberlik. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Bacanlı, H. (2005). Gelişim ve Öğrenme. Ankara: Nobel Yayınları.
Baddeley, A. (1992). Volume II: Working memory and conscious
awareness. Editörler: Collins, A. F.,Gathercole, S. E., Conway, M.
A. & Morris, P. E. Theories of memory, (pp. 11-20), UK: Lawrence
Erlbaum.
Bakırcıoğlu, R. (2005). Rehberlik ve Psikolojik Danışma. Ankara: Anı
Yayınları.
Bal-Bardakçı, A. (2011). Ilköğretim Okullarında Çalışan Sınıf
Öğretmeni, Sınıf Rehber Öğretmeni ve Psikolojik Danışmanların
Kapsamlı/Gelişimsel Rehberlik Programına Ilişkin Görüşleri.
(Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstütisü, Adana.
Başaran, İ. E. (2008). Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi. Ankara:
Ekinoks Yayınları.
Başaran, M. (2008). İlköğretim Okullarındaki Yönetici ve Sınıf Rehber
Öğretmenlerinin Psikolojik Danışma ve Rehberlik Faaliyetlerinden
Beklentileri. (Yayımlamamış Yüksek Lisans Tezi). Yeditepe
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstütisü, İstanbul.
Beatriz, P., B. Nusche, D. ve Moorman, H. (2008). Improving school
leadership. Policy and practice. OECD. Retrieved 10 May, 2017,
from: https://www.oecd.org/education/school/44374889.pdf
Benton, S, A. Robertson, J. M., Tseng, W. C., Newton, F. B. ve Benton, S.
L. (2003). Changes in counseling center client problems across 13
years. Professional Psychology: Research & Practice, 34, 66-72.
Bozic, N. ve Carter, A. (2002). Consultation groups: Participants’ Views.
Educational Psychology in Practice, 18(3), 189-201.
Bursalıoğlu, Z. (1997). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Ankara:
Pegem Yayınları.
Çınkır, S. (2010). Problems of Primary School Head Teachers: Problem
Sources and Support Strategies. Elementary Education
Online, 9(3), 1027-1036.
Cohen, J. (2006). Social, Emotional, Ethical, and Academic Education:
Creating a Climate for Learning, Participation in Democracy, and
Well-Being. Harvard Educational Review, 76(2), 201-237.
Demirel, Y. ve Yücel, M. (2017). Sosyal Destek ve Psikolojik Güçlendirmenin
Duygusal Tükenmişlik Üzerine Etkisi. Kastamonu Üniversitesi
İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(1), 310-321.
Dilekli, Y., ve Tezci, E. (2016). The Relationship Among Teachers’
Classroom Practices for Teaching Thinking Skills, Teachers’ Self-
Efficacy Towards Teaching Thinking Skills and Teachers’ Teaching
Styles. Thinking Skills and Creativity, 21, 144-151.
Downe-Wamboldt, B. (1992). Content Analysis: Method, Applications,
and Issues. Health Care for Women International, 13(3), 313-321.
Erdener, M. A. (2014). The Factors which Contribute or Limit Parent
Involvement in Schooling. NWSA-Education Sciences, 9(1), 36-
47.
Erdener, M. A. (2016). Principals’ and Teachers’ Practices about Parent
Involvement in Schooling. Universal Journal of Educational
Research 4(12A), 151-159.
Erdener, M. A., ve Knoeppel, R. C. (2018). Parents’ Perceptions of their
Involvement in Schooling. International Journal of Research in
Education and Science, 4(1), 1-13.
Erdener, M. A., Sezer, F. ve Tezci, E., (2017a). Determination of Frequent
Student Problems Areas in Middle Schools. Erzincan Üniversitesi
Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 303-320.
Erdener, M. A., Sezer, F. ve Tezci, E., (2017b). Liselerde Sık Karşılaşılan
Öğrenci Problemleri. Journal of Turkish Studies, 12(14), 151-166.,
Doi: 10.7827/Turkishstudies.11517.
Glasser, W. (1990). The Quality School: Managing Students without
Coercion. Harper and Row Publishers, Inc., 10 East 53rd Street
Gümüşeli, A. İ. (2001). Yılında Ilköğretim Okulu Müdürleri Çalışma Ortam
ve Koşulları, Sorunları, Bireysel ve Mesleki Özellikleri. İstanbul:
İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi Vakfı Yayın No: YTÜVAK.
FE.DK-2002-2003.
Güneri, O. Y., Aydın, G. ve Skovholt, T. (2003). Counseling Needs of
Students and Evaluation of Counseling Services at a Large Urban
University in Turkey. International Journal for the Advancement
of Counselling, 25(1), 53-63.
Güven, M. (2009). Milli Eğitim Bakanlığı Müfettişlerinin Okul Rehberlik
Hizmetleri ve Denetimiyle İlgili Görüşleri. Journal of International
Social Research, 2(9), 171-179.
Julian, D. A. (1994). Planning for Collaborative Neighborhood Problem-
Solving: A review of the literature. Journal of Planning
Literature, 9(1), 3-13.
Kaya, Y. K. (1999). Eğitim Yönetimi: Kuram ve Türkiye’deki Uygulama (4.
Baskı). Ankara: Set ofset.
Kılıç, M. (2006). Öğrenmenin Doğası. Yeşilyaprak, B. (Ed). Gelişim ve
Öğrenme Psikolojisi. (ss.144-169). Ankara: Pegem
Kitzrow, M. A. (2003). The Mental Health Needs of Today’s College
Students: Challenges and Recommendations. NASPA Journal,
41(1), 167-181.
Larrivee, B. (2000). Transforming Teaching Practice: Becoming the
Critically Reflective Teacher. Reflective Practice, 1(3), 293-307.
Nazlı, S. (2007). Okul Yöneticilerinin Rehberlik ve Psikolojik Danışma
Hizmetlerini Algılamaları. Eğitim Araştırmaları, 26, 155-166.
Resmi Gazete (1973). Milli Eğitim Temel Kanunu. Kanun no: 1739.
Seikaly, L. (2007). Indicators for Effective Principal Leasdership in
Improving Student Achievement. School Improvement in Mryland.
Australia.
Seremet, C., Ward, B., Williamson, C. ve Seikkaly, L. H. (2009).
Indicators for effective principal leadership in improving student
achievement. Maryland State Department of Education, undated.
Retrieved 10 May, 2015, from http://www. mdk12. org/process/
leading/p_indicators. html.