Akademik Tartışma Modelinin 8. Sınıf Öğrencilerinin Konuşma Kaygılarına ve Sözlü Anlatım Öz Yeterlik Algılarına Etkisi

Bu araştırmada, akademik tartışma modelinin 8. sınıf öğrencilerinin konuşma kaygılarına ve sözlü anlatım öz yeterlik algılarına etkisini incelemek amaçlanmıştır. Araştırmada, karma araştırma yöntem desenlerinden biri olan açımlayıcı sıralı desen kullanılmıştır. Bu bağlamda araştırmanın nicel boyutunda, “ön-test ve son-test kontrol gruplu” yarı deneysel desene; nitel boyutunda ise olgubilim desenine başvurulmuştur. Araştırmanın çalışma grubunu 49 öğrenci oluşturmaktadır. Bu öğrencilerden 24’ü deney grubunda, 25’i ise kontrol grubunda yer almaktadır. Araştırmanın nicel verileri, Gündüz (2020) tarafından geliştirilen “Konuşma Kaygısı Ölçeği” ve Demir (2020) tarafından geliştirilen “Sözlü Anlatım Öz Yeterlik Algısı Ölçeği” ile; nitel verileri ise araştırmacılar tarafından hazırlanan “Yarı Yapılandırılmış Görüşme Formu” ile toplanmıştır. Araştırmanın nicel veri analizinde, SPSS 20 analiz programı kullanılarak t-Testi ve iki yönlü ANOVA yapılmış; nitel veri analizinde ise NVivo 12 analiz programına başvurulmuştur. Araştırmanın sonuçlarına göre akademik tartışma modeliyle ders işlenen deney grubu öğrencilerinin, mevcut programla ders işlenen kontrol grubu öğrencilerine göre konuşma kaygılarının anlamlı derecede düştüğü, sözlü anlatım öz yeterlik algılarının ise anlamlı derecede arttığı gözlemlenmiştir. Ayrıca öğrencilerle yapılan görüşmeler sonucunda öğrenciler, bu tartışma modeliyle işlenen derslerden sonra konuşma özgüvenlerinin arttığını, konuşma kaygılarının düştüğünü, daha güçlü iletişim kurabildiklerini, birbirlerine daha saygılı olduklarını, etkili konuşabildiklerini belirtmişlerdir.

The Effect of Accountable Talk Model on 8th Grade Students' Speech Anxiety and Perceptions of Verbal Expression Self-Efficacy

In this study, it was aimed to examine the effect of academic discussion model on 8th grade students' speech anxiety and verbal expression self-efficacy perceptions. Exploratory sequential design, one of the mixed research method designs, was used in the study. In this context, in the quantitative dimension of the research, "pre-test and post-test control group" quasi-experimental design; In the qualitative dimension, the phenomenological pattern was used. The study group of the research consists of 49 students. 24 of these students are in the experimental group and 25 are in the control group. The quantitative data of the study are based on the "Speech Anxiety Scale" developed by Gündüz (2020) and the "Verbal Expression Self-Efficacy Scale" developed by Demir (2020); Qualitative data were collected using the "Semi-Structured Interview Form" prepared by the researchers. In the quantitative data analysis of the study, using the SPSS 20 analysis program, t-Test and two-way ANOVA were performed; NVivo 12 analysis program was used for qualitative data analysis. According to the results of the research, it was observed that the students in the experimental group, who were taught with the academic discussion model, had a significant decrease in speaking anxiety, while their verbal expression self-efficacy perceptions increased significantly compared to the control group students who were taught with the current program. In addition, as a result of the interviews with the students, the students stated that after the lessons taught with this discussion model, their speaking self-confidence increased, their speech anxiety decreased, they were able to communicate stronger, they were more respectful to each other and they were able to speak effectively.

___

  • Akalın, S. ve Adıgüzel, A. (2020). Ortaokul Öğrencilerinin Konuşma Kaygı Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 28(3), 1345-1356.
  • Aksakal, Ö. D. (2002). İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Anadili (Türkçe) Eğitimine Etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Aktaş, Ş. ve Gündüz, O. (2005). Yazılı ve Sözlü Anlatım: Kompozisyon Sanatı. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Akyol, H. (2016). Türkçe Öğretim Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Altunkaya, H. (2018). The Impact of Activity Based Oral Expression Course On Speech Self-Efficacy of Students. Journal of Education and Training Studies, 6(1), 137-150.
  • Andrade, M. ve Williams, K. (2009). Foreign Language Learning Anxiety in Japanese Efl University Classes: Physical, Emotional, Expressive, and Verbal Reactions, Sophia Junior College Faculty Journal, 29, 1-24.
  • Arslan, A. (2018). Ortaokul Öğrencilerinin Konuşma Kaygıları ve Akademik Öz yeterlik İnançlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. International e-Journal of Educational Studies (IEJES), 2(3), 26-43.
  • Aydın, İ. S. (2013). Öğretmen Adaylarının Konuşma Öz Yeterliklerine İlişkin Ölçek Geliştirme Çalışması. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 14, 33-46.
  • Baki, Y. ve Kahveci, G. (2017). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Konuşma Kaygılarının Etkili Konuşma Becerileri Üzerindeki Etkisi: Bir Yapısal Eşitlik Modellemesi. Electronic Turkish Studies, 12(4), 47-70.
  • Bandura, A. (1997). Self-Efficacy: The Exercise of Control. New York: Freeman and Company.
  • Benzer, A. ve Ünsal, F. (2019). Konuşma Öğretiminin Program ve Ders Kitabı Ekseninde Uygulamaya Yansıması. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 7(3), 647-662.
  • Boylu, E. ve Çangal, Ö. (2015). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenen Bosna Hersekli Öğrencilerin Konuşma Kaygılarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 4(1), 349-368.
  • Breakey, L. K. (2005). Fear of Public Speaking- The Role Of The SLP. Seminars in Speech and Language, 26, 107-117.
  • Can, A. (2019). SPSS ile Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Chapin, S. ve O’Connor, M. C. (2004). Project Challenge: Identifying and Developing Talent in Mathematics Within Low-Income Urban Schools (Report No. 1, 1-6). Boston University, School of Education Research.
  • Clark Plano, L. V. ve Ivankova, N. V. (2018). Karma Yöntemler Araştırması, Alana Yönelik Bir Kılavuz (Ö. Çokluk Bökeoğlu, çev.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Creswell, J. W. (2017). Araştırma Deseni, Nitel, Nicel ve Karma Yöntem Yaklaşımları. (S. B. Demir, Çev.) Ankara: Eğiten Kitap.
  • Çakır, H. (2015). Öğretmen Adaylarının Sözlü Anlatım Öz yeterlik İnançlarının Değerlendirilmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Çalhan, R. (2012). İş Birliğine Dayalı Öğrenme Yönteminin Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Konuşma Becerileri Üzerine Etkisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi/ Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Demir, S. (2020). Ortaokul Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Sözlü Anlatım Öz yeterlik Algılarının İncelenmesi ve Söylemlerinin Değerlendirilmesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Demir, S. ve Börekçi, M. (2021). Ortaokul Öğrencilerinin Sözlü Anlatım Öz yeterlik Algılarına Çeşitli Değişkenlerin Etkisi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 9(1), 94-110.
  • Demir, T. ve Melanlıoğlu, D. (2014). Speaking Anxiety Scale for Secondary School Education Students: Validity and Reliability Study. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 47(1), 103-124.
  • Demirci, E. (2019). 5E Öğrenme Modelinin Ortaokul Öğrencilerinin Konuşma Becerileri ve Konuşma Kaygılarına Etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırıkkale.
  • Flannagan, J. S. (2007). A Study of Student Achievement Based On Autonomous Learning and Self-Efficacy (Unpublished Doctor of Education Thesis). Regent University Philosophy in the Graduate College, Arizona.
  • Gedik, M. (2015) Siirt Örnekleminde Ortaöğretim Öğrencilerinin Konuşma Kaygılarının İncelenmesi. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 5(3), 77-93.
  • Gerez Taşgın, F. (2015). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Dinleme, Konuşma, Okuma ve Yazma Öz Yeterlikleri ile Öğrenme Stillerinin İncelenmesi (Atatürk Üniversitesi Örneği) (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Gücüyeter, B., Şeref, İ. ve Karadoğan, A. (2019). Tutor Destekli Öğretim Modelinin Yabancı Öğrencilerin Türkçe Konuşma Becerilerine ve Kaygı Düzeylerine Etkisi. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, (64), 535-552.
  • Gündüz, A. (2020). Duygusal Zekâ ile Konuşma Kaygısı Arasındaki İlişki (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Fırat Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
  • Gündüz, O. (2014). Konuşma Eğitimi. Kırkkılıç ve Akyol (Ed.), İlköğretimde Türkçe Öğretimi içinde (4. Baskı, ss. 93-133). Ankara: Pegem Akademi.
  • Güneş, F. (2007). Türkçe Öğretimi ve Zihinsel Yapılandırma. Ankara: Nobel Akademik Yayınları.
  • Güneş, F. (2016). Türkçe Öğretimi: Yaklaşımlar ve Modeller. Ankara: Pegem Akademi.
  • Hamzadayı, E., Bayat, N. ve Gölpınar, Ş. (2018). Konuşma Kaygı Düzeyi ile Konuşma Başarımı Arasındaki İlişki. Dil Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi, 4(2), 75-85.
  • İşcan, A. ve Karagöz, B. (2016). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Konuşma Kaygılarının İncelenmesi (Gaziosmanpaşa Üniversitesi Örneği). Journal of Kirsehir Education Faculty, 17(3), 193-206.
  • Kardaş, M. N. (2016). Yaratıcı Drama’nın Öğrencilerin Konuşma Kaygılarının Giderilmesine Etkisi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi (The Journal of International Social Research), 9(45), 598-604.
  • Kardaş, M. N. ve Şahin, E. (2016). Mikro Öğretim Yönteminin Öğrencilerin Türkçe Konuşma Beceri ve Kaygılarına Etkisi (The Effect of Microeducation Method on Students’ Turkish Verbal Skills and Anxieties). Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi (The Journal of Academic Social Sciences), 30, 263-275.
  • Kardaş, M. N. ve Yıldırım, Ş. (2016). Köşelenme Tekniğinin 7. Sınıf Öğrencilerinin Türkçe Konuşma Becerilerine ve Türkçe Konuşma Kaygılarına Etkisi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(31), 91-106.
  • Katrancı, M. ve Kuşdemir, Y. (2015). Öğretmen Adaylarının Konuşma Kaygılarının İncelenmesi: Sözlü Anlatım Dersine Yönelik Bir Uygulama. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 415-445.
  • Katrancı, M. ve Melanlıoğlu, D. (2013). Öğretmen Adaylarına Yönelik Konuşma Öz yeterlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenilirlik Çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(6), 651-665.
  • Katrancı, M. (2014). Öğretmen Adaylarının Konuşma Becerisine Yönelik Öz yeterlik Algıları. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 174-195.
  • Kavruk, H. ve Deniz, E. (2015). Ortaokul Öğrencilerinin Konuşma Kaygıları (Samsun İli Örneği), Journal of Language and Literature, 3(15), 63-89.
  • Kemiksiz, Ö. ve Güneş, F. (2017). Doğrudan Öğretim Modeline Dayalı Konuşma Eğitiminin 5. Sınıf Öğrencilerinin Konuşma Becerilerine ve Konuşma Kaygılarına Etkisi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 6(1), 384-405.
  • Keşaplı, G. ve Çiftçi, M. (2017). Ortaokul Öğrencilerinin Konuşma Kaygıları. The Journal of Academic Social Science Studies, 54(1), 463-484.
  • MEB. (2019). Türkçe Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 1-8. Sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
  • Michaels, S. ve O’Connor, C. (2012). Talk Science Primer. Cambridge: TERC [https://inquiryproject.terc.edu/shared/pd/TalkScience_Primer.pdf]
  • Michaels, S., O’Connor, C. ve Resnick, L. B. (2008). Deliberative Discourse Idealized and Realized: Accountable Talk in The Classroom and in Civic Life. Studies in Philosophy and Education, 27(4), 283–297.
  • Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook, California: Sage Publications
  • Oğuz, A. (2009). Öğretmen Adaylarının Sözlü ve Yazılı Anlatım Becerilerine İlişkin Öz yeterlik Algıları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8(30), 18-42.
  • Oğuz, A. (2014, Haziran). Sözlü Anlatım Öz yeterlik İnancı Ölçeğinin Geliştirilmesi. 6th International Conference On New Trends, ICONTE, Paris.
  • Oğuz, A. (2015). Öğretmen Adaylarının Sözlü Anlatım Öz yeterlik İnançlarının İncelenmesi. Turkish Studies, 10(7) 765-780.
  • Oğuz, A. (2016). Öğretmen Adaylarına Yönelik Sözlü Anlatım Öz yeterlik İnancı Ölçeğinin Geliştirilmesi. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(1), 63-86.
  • Öz, K. (2018). Drama İle Yapılandırılmış Sözlü Anlatım Derslerinin Konuşmaya Yönelik Tutuma ve Öz yeterlik Algısına Etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Özçetin, K. (2019). Akademik Tartışma Modelinin Türkçe Derslerinde Kullanılabilirliği Üzerine Bir Durum Araştırması (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Özkan, E. ve Kınay, İ. (2015). Öğretmen Adaylarının Konuşma Kaygılarının İncelenmesi (Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Örneği). Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 4(3), 1290-1301.
  • Sağlam, Ö. ve Doğan, Y. (2013). 7. Sınıf Öğrencilerinin Hazırlıksız Konuşma Becerileri/The Impromptu Speaking Skills Of 7th Grade Students. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(24), 43-56.
  • Sevim, O. (2012). Öğretmen Adaylarına Yönelik Konuşma Kaygısı Ölçeği: Bir Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Turkish Studies. 7(2), 927-937.
  • Sevim, O. ve Gedik, M. (2014) Ortaöğretim Öğrencilerinin Konuşma Kaygılarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 52, 379-393.
  • Suroğlu Sofu, M. (2012). Öğretmen Adaylarının Konuşma Kaygıları (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
  • Şen, Ü. ve Boylu, E. (2015). Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğrenen İranlı Öğrencilerin Konuşma Kaygılarının Değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(30), 13-25.
  • Temiz, E. (2015). Pedagojik Formasyon Alan Öğretmen Adaylarının Konuşma Kaygıları. Electronic Turkish Studies, 10(3), 985-992.
  • Tunçel, H. (2015). Yabancı Dil Olarak Türkçe Konuşma Kaygısının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Yabancı Dil Olarak Türkçe Araştırmaları Dergisi, (2), 107-135.
  • Ünsal, F. (2019). Türkçe Derslerinde Rol Alma Modeli ile Hazırlanan Etkinliklerin Öğrencilerin Konuşma Tutum ve Kaygılarına Etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Yaman, H. ve Suroğlu Sofu, M. (2013). Öğretmen Adaylarına Yönelik Konuşma Kaygısı Ölçeğinin Geliştirilmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 17(3), 41-51.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (10. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Yıldırım, G. (2015). Ortaokul Öğrencilerinin Konuşma Kaygıları (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Uşak Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uşak.