Yeni İlköğretim Programının Getirdiği Değişiklikler: Sınıf Öğretmenlerinin Düşünceleri (ss.26-51)

2005–2006 akademik yılında uygulamaya konulan ve yapılandırmacı yaklaşımı esas alan yeni ilköğretim programı öğrenme-öğretme sürecine öğrencinin aktif olması, öğretmenin öğrenciye rehberlik etmesi gibi değişiklikler getirmiştir. Sınıf öğretmenlerinin yeni ilköğretim programına ilişkin düşüncelerinin öğrenilmesi bu sürecin etkililiğinin sağlanması konusunda bilgiler verecektir. Buna bağlı olarak, bu araştırma ile sınıf öğretmenlerinin yeni ilköğretim programı kapsamında yapılan değişiklikler ve bu programın uygulanması üzerine düşüncelerinin öğrenilmesi amaçlanmaktadır. Araştırmada, veriler yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılarak toplanmıştır. Verilerin analizinde Strauss ve Corbin’in (1998) gömülü teori yaklaşımı uyarlanarak kullanılmıştır. Bulgular, öğretmenlerin yeni ilköğretim programının sınıf organizasyonu, eleştirel düşünme becerisi, ilk okuma-yazma öğretimi gibi konularda bir takım değişiklikler getirdiğini ifade ettiklerini göstermektedir

Changes That the New Primary Curriculum Has Brought: Primary Teachers’ Views (pp.26-51)

___

Altınok, V. (2006). Sınıf içinde zaman kullanımı ve sınıf organizasyonu, M. Yalçınkaya ve İ. Günbayı (Editörler), Sınıf Yönetimi (s. 83–107), İstanbul: Lisans Yayıncılık.

Akpınar, B. (2009). İlköğretim 1–5. sınıflar Türkçe öğretim programları görsel okuma ve sunu öğrenme alanının değerlendirilmesi, Eğitim ve Bilim, 34(154), 37–49.

Arslan, M. (2007). Eğitimde Yapılandırıcı Yaklaşımlar, Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40(1), 41–61.

Açıkgöz, K. Ü. (2007). Aktif Öğrenme, İzmir: Biliş Yayınları.

Aldal, H., Kalfaoğlu, Ş. K., ve Çetin, L. (2008). İlköğretim Hayat Bilgisi 1 Öğretmen Kılavuz Kitabı, İstanbul: Okyay Yayıncılık.

Aydede, M. N., ve Kesercioğlu, T. (2007, Eylül). İlköğretim Öğrencilerinin Yapılandırmacı Öğrenme Anlayışına Yönelik Algıları, 16. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Tokat.

Bağcı Kılıç, G. (2001). Oluşturmacı Fen Öğretimi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 1(1), 9–22.

Crowther, D. T. (1997). The constructivist zone, Electronic Journal of Science Education, 2(2), http://wolfweb.unr.edu/homepage/jcannon/ejse/ejsev2n2ed.html 13.10.10 tarihinde alınmıştır.

Çınar, O., Temel, A., Beden, N., ve Göçgen, S. (2004, Temmuz). Kalabalık sınıfların öğretmen ve öğrenciye etkisi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi, Malatya.

Demirel, Ö. (2002) Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme, Ankara: PegemA Yayıncılık.

Demirel, Ö. (2007). Eğitimde Program Geliştirme, Ankara: PegemA Yayıncılık.

Deryakulu, D. (2000). Yapıcı öğrenme, A. Şimşek (Editör), Sınıfta Demokrasi (s. 53– 77), Ankara: Eğitim Sen Yayınları.

Duatepe, A., Umay, A. Eke, N., Avşar, O., ve Karaca, M. (2006). İlköğretim Matematik 5 Öğretmen Kılavuz Kitabı, Ankara: Koza Yayın Dağıtım.

Erden, M. (2005). Sınıf Yönetimi, İstanbul: Epsilon Yayıncılık.

Gömleksiz, M. N. (2007). Yeni ilköğretim programına ilişkin öğretmen görüşlerinin çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 27, 69–82.

Gömleksiz, M. N., ve Bulut, İ. (2007). Yeni fen ve teknoloji dersi öğretim programının uygulamadaki etkililiğinin değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 76–88.

Güneş, F. (2005, Kasım). Niçin Ses Temelli Cümle Yöntemi? Eğitimde Yansımalar VII: Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu, Erciyes Üniversitesi, Kayseri.

Güven, S. (2008). Sınıf Öğretmenlerinin yeni ilköğretim ders programlarının uygulanmasına ilişkin görüşleri, Milli Eğitim Dergisi, 177, 224–236.

Hanley, S. (1994). On Constructivism, http://inform.umd.edu/UMS+State/UMD- Projets/MCTP/Ess.../Constructivism.tx, Erişim: 10.06.2008.

Hein, E. G. (1991, October). CECA (International Committee of Museum Educators) Conference, Lesley College, USA.

Kökdemir, D. (2003). Eleştirel düşünme ve bilim eğitimi, Pivolka, 2(4), 3–5.

MEB. (2005). İlköğretim Türkçe Öğretim Programı ve Kılavuzu (1–5. Sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basım Evi. MEB. (2006). İlköğretim

Kurumlarındaki Ölçme ve Değerlendirme

B.08.0.TTK.0.01.01.0l sayılı genelge.

MEB. (2007). Öğrenci Merkezli Eğitim Uygulama Modeli. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.

Muijs, D., ve Reynolds, D. (2005). Effective Teaching: Evidence and Practice, London: Sage Publications.

Özden, Y. (2000). Öğrenme ve Öğretme, Ankara: PegemA Yayıncılık.

Patton, M. Q. (2002) Qualitative Research and Evaluation Methods, Thousand Oaks, CA: Sage Publications, Inc.

Pınar, A., ve Sarıbaş, M. (2009). Silifke’de ilköğretim okullarında okul, derslik ve öğretmen yeterlilikleri, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22, 335–350.

Pollard, A., Collins, J., Simco, N., Swaffield, S., Warin, J., ve Warwick, P. (2002). Reflective Teaching: Effective and Evidence-Informed Professional Practice, London: Continuum.

Rençber, İ. (2008). Yeni İlköğretim Programının Uygulanmasında Karşılşılan Sorunlara İlişkin Müfettiş, Yönetici Ve Öğretmen Görüşleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Konya.

Seferoğlu, S. S., ve Akbıyık, C. (2006). Eleştirel düşünme ve öğretimi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 193–200.

Selçuk, Z. (2004). Talim ve Terbiye Kurulu Prof. Dr. Ziya Selçuk’la Söyleşi, Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 5, 54–55.

Strauss, A., ve Corbin, J. (1998). Basics of Qualitative Research: Techniques and Procedures for Developing Grounded Theory, California: Sage publications.

Şahin, İ., İnci, S., Turan, H., Apak, Ö. (2006) İlk Okuma Öğretiminde Ses Temelli Cümle Yöntemiyle Çözümleme Yönteminin Karşılaştırılması, Milli Eğitim Dergisi, 171, 109–129.

Şaşan, H. (2002). Yapılandırmacı öğrenme, Yaşadıkça Eğitim, 74(75), 49–52.

Tekin, A. T., Kurt, M., Hayran, S., ve Hayran, Z. (2006). Matematik Öğretmen Kılavuz Kitabı, Ankara: Yıldırım Yayınları.

Tok, Ş., ve Tok. T. N. (2008). İlk okuma yazma öğretiminde çözümleme ve ses temelli cümle yöntemlerinin değerlendirilmesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 53, 123–144.

Turan, M., ve Akpınar, B. (2008). İlköğretim Türkçe dersi ilk okuma–yazma öğretiminde kullanılan ses temelli cümle ve bitişik–eğik yazı yöntemlerinin değerlendirilmesi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(1), 121–138.

Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim Araştırmalarında Etkin Olarak KullanılabilecekNitel Bir Araştırma Tekniği: Görüşme, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 6(24), 543–529.

Üstün, A., Boyacı, S., ve Demirbağ, H. (2007). İlköğretim Okullarında Sınıf Ortamının Fiziksel Etkenlerinin Öğrenci Başarısı Üzerine Etkileri (Amasya İli Örneği), 16. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Tokat.

Yapıcı, M., ve Demirdelen, C. (2007). İlköğretim 4. Sınıf Sosyal Bilgiler Öğretim Programına İlişkin Öğretmen Görüşleri, İlköğretim Online, 6(2), 204–212.

Yaşar, Ş. (1998). Yapısalcı kuram ve öğrenme–öğretme süreci, Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1–2), 68–75. Yeni Öğretim Programları İnceleme ve Değerlendirme Raporu (2005). http://www.erg.sabanciuniv.edu/, Erişim: 05.05.2006.

Yetkin, D., ve Daşcan, Ö. (2008) İlköğretim Programı 1–5 Sınıflar, Ankara: Anı Yayıncılık.

Yıldırım, K. (2007). Yazılı program ve uygulanan program kavramları açısından ses temelli cümle yönteminin değerlendirilmesi, Milli Eğitim Dergisi, 175, 25–46.

Yıldırım, K. (2010). Nitel araştırmalarda niteliği artırma, İlköğretim Online, 9(1), 79– 92.

Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2006).Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık: Ankara.

Yılmaz, M., ve Ağırtaş M. N. (2009). İlk okuma yazma öğretiminde ses temelli cümle yönteminin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi: Hatay ili örneği, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6 (12), 164–175.