ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRETMENLİK MESLEK BİLGİSİ DERSLERİNE YÖNELİK TUTUMLARI İLE ÖĞRENME BİÇİMLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Bu araştırma, öğretmen adaylarının öğretmenlik meslek bilgisi derslerine yönelik tutumları ile öğrenme biçimlerini değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Araştırma betimsel niteliktedir. Çalışma grubunu, Gazi Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesine kayıtlı 420 öğretmen adayı oluşturmuştur. Veriler likert-tipi tutum ölçeğiyle ve öğrenme biçimi tercih ölçeğiyle toplanmıştır. Verilerin analizinde aritmetik ortalama kullanılmıştır. Araştırma sonunda; öğretmen adaylarının öğretmenlik meslek bilgisi derslerinin her birine yönelik tutumlarının yüksek düzeyde olduğu tespit edilirken, öğretmen adaylarının en fazla görsel, işitsel ve bireysel öğrenme biçimlerini kullanmayı tercih ettikleri belirlenmiştir. Ayrıca öğrencilerin farklı derslerde farklı öğrenme biçimlerini tercih ettikleri tespit edilmiştir. Sonuç olarak, öğretmen eğitiminde eğitim faaliyetleri düzenlenirken öğretmen adaylarının tutumlarının ve öğrenme biçimlerinin dikkate alınması nitelikli öğretmenlerin yetiştirilmesi adına önemli görünmektedir

Anahtar Kelimeler:

öğretmenlik meslek bilgisi dersleri, öğretmenlik meslek bilgisi derslerine yönelik tutum, öğrenme biçimi

Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Meslek Bilgisi Derslerine Yönelik Tutumları ile Öğrenme Biçimlerinin Değerlendirilmesi

PDF

___

Aiken, L. R. (1996). Rating Scales and Checklist: Evaluating Behavior, Personality

And Attitudes. New York: John Wiley & Sons, Inc.

Akçay, M. (1990). Biyoloji Dersinde Farklı Öğretim Metotlarının Öğrenci Başarısına Etkisi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Bilim Uzmanlığı Tezi.

Anderson, L.W. (1988). Attitude Measurement: Attitudes and Their Measurement. In Keeves, J. P. (Ed.); Educational Research Methodology And Measurement: An International Handbook. New York: Pergamon Press.

Armstrong, T. (1994). Multiple Intelligences in The Classroom. Alexandria.VA: Association for Supervision and Curriculum Development.

Aşkar, P. & Erden, M. (1987). Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutum Ölçeği. Çağdaş Eğitim,121 (12), 8-11.

Ataünal, A. (2000). Öğretmenlik Mesleğine Giriş veya Nasıl Bir İnsan. İstanbul: 20 Mayıs Eğitim, Kültür ve Sosyal Dayanışma Vakfı Yayınları:3, 151–152.

Bagozzi, R. P.& Burnkrant, R. E. (1985). Attitude Organization and Attitude-Behavior Relation: A Reply to Dillon and Kumar. Journal of Personality and Social Psychology, 49 (1): 47-57.

Barbe, W. B. & Swassing, R. H. (1994). Teaching Through Modality Strengths. Concepts and Practices. Columbus, OH: Zanner-Blose, Inc.

Baykul, Y. (2003). Matematik Öğretimi ve Bazı Sorunlar. 10 Ocak 2005 Tarihinde Alınmıştır. http:// www. matder.org.tr/bilim/ moubs.asp?

Başer, N. & Yavuz.G. (2003). Öğretmen Adaylarının Matematik Dersine Yönelik Tutumları. 10 Ocak 2005 Tarihinde Alınmıştır, http: // www.matder.org.tr/bilim/ moubs.asp?ID=4.

Bencze, L. & Hodson, D.(1999).Changing Practice by Changing Practice: Toward More Authentic Science and Science Curriculum Development. Journal of Research in Science, 36, 521–539.

Bümen, N. T. (2002). Okulda Çoklu Zeka Kuramı. Ankara : Pegem- Yayıncılık.

Büyüköztürk, Ş. (2006). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem-A Yayıncılık.

Can, G. (1987). Öğretmenlik Meslek Anlayışı Üzerine Bir Araştırma (Ankara Okullarında). Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (1): 159–170.

Can, G. (1991). Eğitim Fakültesi ve Öğretmenlik Sertifikası Programlarının Öğretmen Adaylarında Tutum Geliştirme Açısından Etkililiği. I.Ulusal Eğitim Kongresi Bildirileri. 25–27 Kasım 1991: 162–167, İzmir.

Doğan, N. (2002). Klasik Test Teorisi ve Örtük Özellikler Kavramının Örneklem Bağlamında Karşılaştırılması. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora tezi.

Demirel, Ö. (2002). Planlamadan Değerlendirmeye Öğretme Sanatı. Ankara: Pegem-A Yayıncılık.

Dunn, R., Dunn, K. & Price, G. E. (1987). Manual for the Learning Styles Inventory. New York: Price Systems Publishing.

Dunn, R. & Dunn, K. (1992). Teaching Elementary Students Trough Their Individual Learning Styles. Boston: Allyn and Bacon.

Duyar, M. S. (1996). Accelerated Word Memory Power (Yabancı Kelimeleri Hızlı Öğrenme Teknikleri). Ankara: Mega Hafıza Eğitim Hizmetleri Ltd. Şti.

Ekici, G. (2001) Öğrenme Stiline Dayalı Biyoloji Öğretiminin Analizi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi.

Erkuş, A., Sanlı, N., Bağlı, M. T. & Güven, K. (2000). Öğretmenliğe İlişkin Tutum Ölçeği Geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 25 (116), 27-32.

Felder, R. M. & Silverman, L. K.(1988). Learning and Teaching Styles in Engineering Education. Engineering Education, 78, 674-681.

Gardner, H. (1983). Frames of Mind: The Theory of Multiple Intelligences. New York: Basic Books.

Hacığlu, F. (1990). Öğretmenlik Uygulaması Modeli. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi.

Joyce, B.A. & Farenge, S. J. (1999). Informal Science Experience, Attitudes, Future Interest in Science and Gender of High-Ability Students: An Exploratory Study. School Science & Mathematics, 99 (8): 431-437.

Küçükahmet, L. (1993). Öğretmen Yetiştirme (Programları ve Uygulamaları). Ankara: Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Matbaası.

Osborne, J., Simon, S. & Collins, S. (2003). Attitudes Towards Science: A Review of The Literature and Its Implications. International Journal of Science Education, 25(9): 1049-4079.

Özçelik, D.A. (1992). Eğitim Programları ve Öğretim. Ankara: ÖSYM Yayınları.

Pehlivan, H. (1997). Tutumların Doğası ve Öğretimi. Çağdaş Eğitim, 233: 46-48.

Pullant, J. (2001). SPSS Survival Manual. A Step-By-Step Guide to Data Analyses Using SPSS For Windows. Philadelphia, PA: Open University Press.

Saka, A. Z. (2005). Öğretmen Adaylarına Öğretimde Yöntem Zenginliği Kazandırmak İçin Farklı Bir Yaklaşım. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5 (19): 251-262.

Salem, G. R. (2001). Instructors’ and Students’ Antecedents and Contexts: Their Influence on The English Proficiencies of College Freshmen. Saint Mary’s University, Unpublished Dissertation.

Selvi, K. (1996). Fen Lisesi Fen ve Matematik Öğretim Programlarının Değerlendirilmesi “Ankara Fen Lisesinde Bir İnceleme. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi.

Semerci, Ç. (1999). Öğretmenlik Mesleğine İlişkin Tutum Ölçeği. Eğitim ve Bilim, 23 (111), 51-55.

Silver, H. F., Hanson, J. R., Strong R. W. & Schwartz, P. B. (1996). Teaching Styles & Strategies. USA: Trenton, the Thoughtful Education Press.

Soloman, B. S. (2003). Inventory of Learning Styles. http://www.ncsu.edu/felder- public/ILSdir/ ilsweb.html, September 15, 2004.

Şen, A. İ & Özgün-Koca, S. A. (2005). Orta Öğretim Öğrencilerinin Matematik ve Fen Derslerine Yönelik Olan Olumlu Tutumları ve Nedenleri. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 18, 186-201.

Şimşek, N. (2002). BİG16 Öğrenme Biçimleri Envanteri. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 1(1): 33–47.

Ülgen, G. (1995). Eğitim Psikolojisi- Birey ve Öğrenme. Ankara: Arkadaş Yayınları.

Varış, F. (1973). Öğretmen Yetiştirme Üzerine. 50. Yıla Armağan. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayını.