Geometri Dersi Öğretim Programı Neden Uygulanamadı? Program Geliştirme Çalışmasına Katılan Akademisyenler Gözünden

2010 yılında uygulanmaya başlanan geometri dersi öğretim programı konular, öğrenme-öğretme yaklaşımları açısından alışılagelmişin dışında ve oldukça dikkat çekici bir öğretim programıydı. Fakat geometri öğretim programı 9.sınıfta uygulanmaya başlanmasına rağmen, uygulanmasına kademeli olarak devam ederken 12. sınıfta uygulanmasının sonuçları beklenmeden kaldırılarak geometri ve matematik dersleri birleştirerek yeniden bir öğretim programı oluşturulmuştur. Bu çalışmada geometri dersi öğretim programı geliştirme çalışmasına katılan akademisyenler gözüyle, program değerlendirilmiş, öğretmenlerin neden bu programının yansıttığı değişimi kabul etmeleri gerektiğini ve buna karşın öğretmenlerin neden bu değişimi kabul etmedikleri, direndikleri belirlenmeye çalışılmıştır. Ayrıca geometri dersi öğretim programının uygulanmasına son verilerek oluşturulan yeni matematik dersi öğretim programı geliştirme çalışmalarına katılan akademisyenlere göre, geometri dersi öğretim programının neden uzun ömürlü olmadığının ortaya koyulması amaçlanmıştır. Sonuç olarak geometri dersi öğretim programı geliştirenlere göre öğretmenlerin değişime direnme nedenleri en çok politik nedenlere dayanırken, yapısal kaynaklı nedenler ise yeni matematik dersi öğretim programı geliştirme çalışmalarında bulunan akademisyenlere göre öğretmenlerin değişimi kabul etmeme nedenleri arasındadır.

Anahtar Kelimeler:

Değişim, Geometri, Program geliştirenler, Öğretim programı

Why Was the Geometry Curriculum Not Implemented? From the Perspective of Academics Participating in the Curriculum Development

Geometry curriculum introduced in 2010 was very striking in terms of the contents as well as the changes introduced with respect to the learning-teaching process. However, even though the geometry curriculum was put in place on 9th grade, and was gradually introduced in other grades as well, it was soon replaced with a new curriculum based on a reintegration of the geometry and mathematics courses, without waiting for the results of the previous program to mature with the 12th graders. The present study, in turn, tries to come up with an assessment of the program from the perspective of the developers of the curriculum, and to understand why the teachers need to but often refuse to embrace and instead resist the change reflected by the curriculum. In addition, it is aimed to reveal why the geometry curriculum is not long-lasting, according to the academics who participated in the development of the new mathematics curriculum, which was created by ending the implementation of the geometry curriculumAs a result, according to the developers of the geometry course curriculum, the reasons for teachers' resistance to change are mostly based on political reasons, while structural reasons are among the reasons why teachers do not accept change, according to the academicians who are working on developing a new mathematics curriculum.

Keywords:

Change, Geometry, Program developers, Curriculum,

PDF

___

Akpınar, B. ve Aydın, K. (2007). Eğitimde değişim ve öğretmenlerin değişim algıları. Eğitim ve Bilim, 32(144).

Arslan, M. (2000). Cumhuriyet dönemi ilköğretim programları ve belli başlı özellikleri. Milli Eğitim Dergisi, 146(2), 42-48.

Ayas, A., Çepni, S. ve Akdeniz, A.R. (1993). Development of the Turkish secondary science curriculum. International Science Education, 77(4), 433-440.

Baki, A. (2012). Matematik felsefesi. Ankara: Pegem Yayınevi.

Baltacı, A. (2017). Nitel veri analizinde Miles-Huberman modeli. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(1), 1-14.

Cansız Aktaş, M. (2013). Ortaöğretim geometri öğretim programının öğretmen görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28 (3), 68-82.

Cansiz Aktaş, M. ve Aktaş, D. (2012). Yeni ortaöğretim geometri dersi öğretim programının uygulamalarında yaşananlardan. Matematik Eğitimi Dergisi, 1(4), 31-40. Çeken, R. (2010). İlköğretim öğrencilerinin 2005 öncesi ve sonrası uygulanan programlara göre aldıkları fen ve teknoloji eğitimine yönelik tutumu. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 38-48.

Crisan, Al. (1993) Curriculum Reform in Romania. In J. van Bruggen (Ed.) Case Studies: Strategies for and organization of curriculum development in some European countries. Paper presented at the UNESCO conference, Bucharest, 1‐5 June 1992. Enschede: CIDREE – SLO, (155‐166).

Dağdeviren Çay, E. (2012). Yeni 9. sınıf geometri öğretim programının uygulamasında matematik öğretmenlerinin karşılaştığı sorunlar ve çözüm önerileri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Davis, H. C. (2009). Curriculum improvement: The teacher perspective on change in the classroom. Dissertation, The University of Montana Missoula, Montana. Demirbaş, M. (2008). 6. sınıf fen bilgisi ve fen ve teknoloji öğretim programlarının karşılaştırılmalı olarak incelenmesi: öğretim öncesi görüşler. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 313-338.

Duru, A.ve Korkmaz, H. (2010). Öğretmenlerin yeni matematik programı hakkındaki görüşleri ve program değişim sürecinde karşılaşılan zorluklar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 67-81.

Erdoğan, İ. (2012). Eğitimde değişim yönetimi. Ankara: Pegem Akademi.

Fernandez, T., Ritchie, G. ve Barker, M. (2008). A sociocultural analysis of mandated curriculum change: the implementation of a new senior physics curriculum in New Zealand schools. Journal of Curriculum Studies, 40(2), 187-213.

Fullan, M. (2007). The new meaning of educational change (4th ed.). New York: Teachers College Press. Gömleksiz, M. N. ve Bulut, İ. (2007). Yeni fen ve teknoloji dersi öğretim programının uygulamadaki etkililiğinin değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(32), 76-88.

Gülersoy, A. E. (2007). Ortaögretim müfredat programlarının yeniden yapılandrılması sürecinde yeni coğrafya müfredat programlarının değerlendirilmesi, III. Sosyal Bilimler Eğitimi Kongresi, 18-20.

Güven, İ. ve Iscan, C. D. (2006). The reflections of new elementary education curriculum on media. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences, 39(2), 95-123.

Hayward, L., Priestley, M. & Young, M. (2004). Ruffling the calm of the ocean floor: Merging practice, policy and research in assessment in Scotland. Oxford Review of Education, 30(3), 397-415.

Jacob, R. ve Frid, S. (1997). Curriculum Change: What do teachers and students really think? The annual meeting of the american educational research association, Chicago, IL.

Kew, K. L. (2010). The ımpact of educational change on conventional high schooling .Unpublished Doctoral dissertation, Boston College.

Kiliç, Ç., Köse, N. Y., Tanişli, D. ve Özdaş, A. (2007). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin süsleme etkinliklerindeki Van Hiele geometrik düşünce düzeylerinin belirlenmesi. İlköğretim Online, 6(1), 11-23.

Knuth, E. J. (2002). Teachers’ conceptions of proof in the context of secondary school mathematics. Journal of Mathematics Teacher Education, 5(1), 61–88.

Kurt, S. ve Yildirim, N. (2010). Ortaöğretim 9. sınıf kimya dersi öğretim programının uygulanması ile ilgili öğretmenlerin görüşleri ve önerileri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29 (1), 91-104.

Kutluca, T. ve Aydın, M. (2010). Ortaöğretim matematik öğretmenlerinin yeni matematik öğretim programını uygulama aşamasında yaşadığı zorluklar. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(1), 11-20.

Lee, J. C. K. (2000). Teacher receptivity to curriculum change in the implementation stage: The case of environmental education in Hong Kong. Journal of Curriculum Studies, 32(1), 95-115.

Lönnqvist, A., Horn, R.ve Berktay, N. (2005). Curriculum reform and implementation in the 21st century: Policies, perspectives and implementation, edited by Pasi Sahlberg. Selected Conference Papers, 5.

Mercan, F. Ç. (2014). 2007 Ortaöğretim kimya dersi öğretim programının yapısı ve içeriğiyle ilgili öğretmen görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(30), 1-22.

Merriam, S. B. (2009). Qualitative research: A guide to design and implementation: Revised and expanded from qualitative research and case study applications in education. San Franscisco: Jossey-Bass.

Miles, B. M. ve Huberman, M. A. (1994). Qualitative data analysis. (2th Ed.) Sage Publications.

Norman, S. J. (2001). The human face of school reform. National Forum of Educational Administration and Supervision Journal, 17(4), 151-157.

O’sullivan, K. A., Carroll, K. ve Cavanagh, M. (2008). Changing teachers: Syllabuses, subjects and selves. Issues in Educational Research, 18(2), 167-182.

Ornstein, A. C. ve Hunkins, F. (1993). Curriculum: Foundations, Principles, and Theory Boston, MA: Ally and Bacon.

Orrill, C. H. and Anthony, H. G. (2003). Implementing Reform Curriculum: A Case of Who's in Charge. In The Annual meeting of the American Educational Research Association, Chicago, II.

Pickar, T. R. (2011). High school mathematics curriculum reform: A comparative case study. Edgewood college . Priestley, M. (2011). Schools, teachers, and curriculum change: A balancing act? Journal of Educational Change, 12(1), 1-23.

Sahlberg, P. (2005). Education reform for raising economic competitiveness. Journal of Educational Change, 7(4), 259-287.

Selçuk, A. (2004). Değişme ve yenileşme. http://atabim.sitemynet.com/hizmet2.htm adresinden 19. 08. 2020 tarihinde indirilmiştir.

Taşdemir, A. ve Kus, Z. (2011). The Content Analysis of the News in the National Papers Concerning the Renewed Primary Curriculum. Educational Sciences: Theory and Practice, 11(1), 170-177.

Tomal, N. ve Şenol, E. (2007). Lise 1. sınıf coğrafya öğretim programının öğretmenlerce değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 175, 67-97.

Umay, A. (2003). Matematiksel muhakeme yeteneği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 234–243.

URL1: http://ttkb.meb.gov.tr/www/guncellenen-ogretim-programlari/icerik/151 adresinden 20.02.2018 tarihinde edinilmiştir.

URL2: http://www.giz.de/expertise/downloads/giz2013-tur-seminari-3.pdf adresinden 12.05.2018 tarihinde edinilmiştir.

Wedell, M. (2009). Planning for educational change: Putting people and their contexts first. London: Continuum.

Yangın, S. ve Dindar, H. (2007). İlköğretim fen ve teknoloji programındaki değişimin öğretmenlere yansımaları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(33), 240-252.

Yaşar, M. D. ve Sözbilir, M. (2012). Öğretmenlerin 2007 kimya dersi öğretim programına yönelik görüşleri ve uygulamada karşılaştıkları sorunlar: Erzurum örneği. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 359-392.

Yildirim, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemi (6. Baskı), Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Yıldız-Duban, N. (2013). Science and technology teachersa views of primary school science and technology curriculum. International Journal of Education in Mathematics, Science and Technology, 1(1).

Zimmerman, J. (2006). Why some teachers resist change and what principals can do about it. NASSP Bulletin, 90(3), 238-249.