Meltem KÜRTÜNCÜ, Hicran YILDIZ, Aylin KURT

Çocukluk Çağında Yaşanan Örselenmenin Üniversite Birinci Sınıf Öğrencilerinin Yakın İlişkilerine Etkisi

Araştırma üniversite öğrencilerinde çocukluk çağında yaşanan örselenmenin yakın ilişkilerde yaşantılarla ilişkisinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı, kesitsel nitelikteki araştırmanın evrenini 2016-2017 eğitim öğretim yılında Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi’nde sağlık alanında öğrenim gören tüm birinci sınıf öğrencileri, örneklemini ise bu öğrenciler arasından çalışmaya katılmayı kabul eden 830 öğrenci oluşturmuştur. Veriler, araştırmacılar tarafından literatür doğrultusunda hazırlanan “Tanımlayıcı Bilgi Formu”, “Çocukluk Çağı Örselenme Yaşantıları Ölçeği” ve “Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri” aracılığı ile toplanmıştır. Veriler SPSS 22.0 programında değerlendirilmiştir. Verilerin değerlendirmesinde ortalamalar, yüzdelikler, bağımsız örneklem t testi, Pearson korelasyon testi ve tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Öğrencilerin yaş ortalamaları 19.25±1.68 ve %72.3’ü kadındı. %20.4’ü hemşirelik bölümü öğrencisiydi. Öğrencilerin %8.3’ü çekirdek tipi aileye sahip olduğunu ve %44.3’ünün anne-babası bir dönem ayrı kaldığını bildirmiştir. Öğrencilerin %57.3’ü anne ve babasının çocuk yetiştirme tutumunu “koruyucu” olarak nitelendirdi. Erkeklerde kadınlardan, yalnız yaşayanların ailesi ya da arkadaşları ile yaşayanlardan, anne babasının ayrı yaşadığı bir dönemi olanların olmayanlardan, annesi doktora mezunu olanların daha düşük eğitim düzeyine sahip olanlardan, babası okur-yazar olmayanların daha yüksek düzeyde eğitime sahip olanlardan, gelir düzeyi yüksek olanların orta ve düşük olanlardan, son bir yılda psikolojik yardım alanların almayanlardan ve hiç arkadaşı olmayanların olanlardan daha fazla örselenme yaşadıkları belirlenmiştir p

Anahtar Kelimeler:

Üniversite öğrencisi, Örselenme, Yakın ilişkiler, Anne baba tutumu

The Effect of Childhood Traumatization on Close Relationships of First Year University Students

The aim of this study was to investigate the relationship between childhood traumatic experiences and close relationships in university students. The universe of this descriptive, cross-sectional study consisted of all first-year students studying in the field of health at Zonguldak Bülent Ecevit University in 2016-2017 academic year and the sample of the study included 830 students who agreed to participate in the study among these students. Data were collected using “The Descriptive Information Form” prepared in line with the literature by researchers, “Childhood Trauma Scale” and “Experiences in Close Relationships Inventory”. The data were evaluated in SPSS 22.0 program. Means, percentages, independent samples t-test, Pearson correlation test and One-Way ANOVA test were used for data evaluation. The mean age of the students was 19.25±1.68 and 72.3% were female. 20.4% were nursing students. 8.3% of the students stated that they had nuclear type families and 44.3% of the students reported that their parents were separated for a period. 57.3% of the students described their parents’ parenting attitude as protective. Women, those who live alone with their family or friends, those who have a period of separate parents, those whose mother has a doctorate degree, whose father is illiterate, who have a high level of income and those who received psychological help in the last year and those who did not have any friends had more traumas p

Keywords:

University student, Trauma, Close relationships, Parental attitude,

PDF

___

Altıntaş, H. K., Aslan, G. K., Ayyıldız, T. K., Ayoğlu, F. N., & Veren, F. (2016). Üniversite öğrencilerinin çocukluk döneminde yaşadıkları örseleyici davranışların öfke durumları üzerine etkisi. TAF Preventive Medicine Bulletin, 15(6), 518–524. http://doi.org/10.5455/pmb.1-1456412345
Altıparmak, S., Yıldırım, G., Yardımcı, F., & Ergin, D. (2013). Annelerden alınan bilgilerle çocuk istismarı ve etkileyen etkenler. Anatolian Journal of Psychiatry, 14(4), 354. http:// doi.org/10.5455/apd.39819
Aslan, S. H., & Alparslan, Z. N. (1999). Çocukluk örselenme yaşantıları ölçeğinin bir üniversite öğrencisi örnekleminde geçerlik, güvenirlik ve faktör yapısı. Türk Psikiyatri Dergisi, 10(4), 275–285.
Baytemir, K. (2016). Ergenlikte ebeveyn ve akrana bağlanma ile öznel iyi oluş arasındaki ilişkide kişilerarası yetrliğin aracılığı. Egitim ve Bilim, 41(186), 69–91. http://doi.org/10.15390/ EB.2016.6185
Bowlby, J. (2008). A secure base: Parent-child attachment and healthy human development. http://doi.org/10.1097/ 00005053-199001000-00017
Bozdemir, F., & Gündüz, B. (2016). Bağlanma stilleri, anne baba tutumları ve çocukluk çağı örselenme yaşantılarının duygusal zekâ ile ilişkileri. International Journal of Human Sciences, 13(1), 1797–1814. http://doi.org/10.14687/ijhs.v13i1.3700
Bruce, M., & Laporte, D. (2015). Childhood trauma, antisocial personality typologies and recent violent acts among inpatient males with severe mental illness: Exploring an explanatory pathway. Schizophrenia Research, 162(1-3), 285–290. http:// doi.org/10.1016/j.schres.2014.12.028
Cameron, C. M., O’Leary, P. J., Lakhani, A., Osborne, J. M., e Souza, L., Hope, K., … Majidi, S. (2018). Violence against children in Afghanistan: Community perspectives. J Interpers Violence, 1, 886260518760610. Retrieved from http://doi. org/10.1177/0886260518760610
Cankur, S., Kırımsoy, E., Şekercioğlu, G., Yıldırım, E., Erdoğan, N., Sav, C., … Tekeoğlu, M. (2012). Çocuklarin ev içinde yaşadıkları şiddet araştırması.
Cesur, G., Sayraç, N., & Korkmaz, E. (2018). Çocukluk çağı örselenme yaşantıları ve sürekli kaygı. Türk Psikoloji Dergisi, 33(81), 97–109.
Chigiji, H., Fry, D., Mwadiwa, T. E., Elizalde, A., Izumi, N., BaagoRasmussen, L., & Maternowska, M. C. (2018). Risk factors and health consequences of physical and emotional violence against children in Zimbabwe: A nationally representative survey. BMJ Global Health, 3(3), 1–12. http://doi.org/10.1136/ bmjgh-2017-000533
Christ, C., De Waal, M. M., Dekker, J. J. M., van Kuijk, I., Van Schaik, D. J. F., Kikkert, M. J., … Messman-Moore, T. L. (2019). Linking childhood emotional abuse and depressive symptoms: The role of emotion dysregulation and interpersonal problems. PLoS ONE, 14(2), 1–18. http://doi.org/10.1371/journal. pone.0211882
Crittenden, P. M., & Heller, M. B. (2017). The roots of chronic posttraumatic stress disorder: childhood trauma, information processing, and self-protective strategies. Chronic Stress, 1, 1–10. http://doi.org/10.1177/2470547016682965
Goodman, M. L., Hindman, A., Keiser, P. H., Gitari, S., Porter, K. A., & Raimer, B. G. (2017). Neglect, sexual abuse, and witnessing intimate partner violence during childhood predicts later life violent attitudes against children among Kenyan women: Evidence of intergenerational risk transmission from crosssectional data. J Interpers Violence, 1, 886260516689777. http://doi.org/10.1177/0886260516689777
Gökçe-Imren, S., Ayaz, A. B., Yusufoǧlu, C., & Rodopman-Arman, A. (2013). Cinsel istismara uǧrayan çocuk ve ergenlerde klinik özellikler ve intihar girişimi ile ilişkili risk etmenleri. Marmara Medical Journal, 26(1), 11–16. Retrieved from https://trdizin. gov.tr/publication/show/pdf/paper/TVRRME16UTVPUT09
Gökler-Danışman, I., & Berberoğlu, E. (2016). Suça yönelen ergenlerde, çocukluk döneminde örseleyici yaşantılara maruz kalma düzeyi ile adil dünya inancı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Anatolian Journal of Psychiatry, 17(2), 111-119.
Guedes, A., Bott, S., Garcia-Moreno, C., & Colombini, M. (2016). Bridging the gaps: a global review of intersections of violence against women and violence against children. Global Health Action, 9(1), 31516. http://doi.org/10.3402/gha.v9.31516
Güloğlu, B., & Karaırmak, Ö. (2017). Erken çocuklukta baba kaybında bağlanma biçimleri ve yakın ilişkilerdeki psikolojik eğilimler. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Derneği, 7(47), 99–115.
Hillis, S., Mercy, J., Amobi, A., & Kress, H. (2016). Global prevalence of past-year violence against children: A systematic review and minimum estimates. Pediatrics, 137(3), e20154079. http:// doi.org/10.1542/peds.2015-4079
Isvoranu, A. M., Van Borkulo, C. D., Boyette, L. Lou, Wigman, J. T. W., Vinkers, C. H., Borsboom, D., … Myin-Germeys, I. (2017). A network approach to psychosis: Pathways between childhood trauma and psychotic symptoms. Schizophrenia Bulletin, 43(1), 187–196. http://doi.org/10.1093/schbul/sbw055
Izaguirre, A., & Calvete, E. (2015). Children who are exposed to intimate partner violence: Interviewing mothers to understand its impact on children. Child Abuse & Neglect, 48, 58–67. http://doi.org/10.1016/j.chiabu.2015.05.002
Kesebir, S., Özdoğan-Kavzoğlu, S., Üstündağ, F. M. (2011). Bağlanma ve psikopatoloji. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 3(2), 321–342. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/ download/article-file/115119
Kokaçya, M. H., Çöpoğlu, Ü. S., Demirkıran, S. D., & Arslan, M. M. (2015). Toplumumuzdaki erkek çocuk baskısına bağlı depresyon ve kız çocuk ihmali. Cukurova Medical Journal, 40(Ek Sayı 1), 79–83.
Onat, G., Dinç, H., Günaydın, S., & Uğurlu, F. (2015). Çocukluk döneminde yaşanan ihmal veya istismarın benlik saygısına etkisinin incelenmesi. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi, 3(1), 9–15.
Pekdoğan, S. (2016). Annelerin istismar potansiyellerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Ege Eğitim Dergisi, 17(2), 425–441.
Sarı, H. Y., Ardahan, E., & Öztornacı, B. Ö. (2016). Çocuk ihmal ve istismarına ilişkin son 10 yılda yapılan sistematik derlemeler. TAF Preventive Medicine Bulletin, 15(6), 501–511.
Sümer, N. (2006). Yetişkin bağlanma ölçeklerinin kategoriler ve boyutlar düzeyinde karşılaştırılması. Türk Psikoloji Dergisi, 21(57), 1–22.
Sümer, N., & Güngör, D. (1999). Yetişkin bağlanma stili ölçeklerinin Türk örneklemi üzerinde psikometrik değerlendirmesi ve kültürlerarası bir karşılaştırma. Türk Psikoloji Dergisi, 14, 71–106.
Taşar, M. A., Özcan, Ç., & Saç, R. Ü. (2018). Düşük gelir düzeyine sahip bir bölgede çocukluk çağı örselenme yaşantılarının değerlendirilmesi. Bakırköy Tıp Dergisi, 14, 198–203. http:// doi.org/10.5350/BTDMJB.20170328120808
Thoresen, S., Myhre, M., Wentzel-Larsen, T., Aakvaag, H. F., & Hjemdal, O. K. (2015). Violence against children, later victimisation, and mental health: A cross-sectional study of the general Norwegian population. European Journal of Psychotraumatology, 6(1), 26259. http://doi.org/10.3402/ ejpt.v6.26259
Turan, A., & Traş, Z. (2017). Ergenlerde çocukluk örselenme düzeyleri ile sosyal destek düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. In Ö. Pınarcık & M. Ö. Danacı (Eds.), Uluslararası Çocuk Hakları Kongresi (pp. 10–19). Düzce.
Turla, A., Dündar, C., & Özkanlı, Ç. (2010). Prevalence of childhood physical abuse in a representative sample of college students in Samsun, Turkey. J Interpers Violence, 25(7), 1298–308. http://doi.org/10.1177/0886260509340551
Türkkan, T., & Odacı, H. (2019). Lise öğrencilerinin çocukluk çağı örselenme yaşantıları ile bilişsel çarpıtma ve yalnızlık eğilimleri arasındaki ilişki. Klinik Psikiyatri, 22, 93–104. http://doi. org/10.5505/kpd.2018.40427
Zeren, C., Yengil, E., Çelikel, A., Arık, A., & Arslan, M. (2013). Üniversite öğrencilerinde çocukluk çağı istismarı sıklığı. Dicle Tip Dergisi, 39(4), 536–541.

ISSN: 2146-5959
Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
Başlangıç: 2011
Yayıncı: Bülent Ecevit Üniversitesi (Önceden Zonguldak Karaelmas Üniversitesi)