Türkiye’deki Akademisyenlerin İş Tatmini, Rol Stresi ve İşten Ayrılma Niyetlerinin İncelenmesi

Akademisyenler, her meslek grubunda olduğu gibi, görevlerini yerine getirirlerken çeşitli sorunlarla ve sıkıntılarla karşılaşmaktadırlar. Yaşanan bu sorunları ve sıkıntıları çözüp, akademisyenlerin verimli ve huzurlu çalışabilmelerini sağlamak için öncelikle mevcut sorunların ve sıkıntıların neler olduğunu ortaya koyacak, kapsamı geniş araştırmalara ihtiyaç vardır. Bu noktadan hareketle bu araştırmada, Türkiye’deki üniversitelerde çalışan akademik personelin sorunları arasında yer alan; iş tatmininin, işten ayrılma niyetinin ve rol streslerini oluşturan rol belirsizliğinin ve rol çatışmasının mevcut durumlarının belirlenmesi ve akademisyenlerin iş tatminlerinin, rol streslerinin ve işten ayrılma niyetlerinin, bu değişkenleri etkileyebilecek demografik özelliklere göre farklılaşıp farklılaşmadıklarının tespit edilmesi amaçlanmıştır. Araştırmada, demografik değişkenlerin de kapsamlı olarak ele alınması hedeşenmiş ve cinsiyet, yaş, medeni durum, çocuk sayısı, akademik unvan, akademisyenlik süresi, kurum kıdemi, üniversite türü, temel çalışma alanı, çalı- şılan birim, idari görev, yurtdışında akademik çalışmada bulunma, farklı üniversitede ders verme, son 3 yıldaki haftalık ortalama ders sayısı ve son 3 yıldaki yayın sayısı demografik değişkenleri bu doğrultuda incelenmiştir. Araştırmaya, Türkiye çapında 3578 akademisyen katılmıştır. Araştırma sonunda, akademisyenlerin iş tatmini seviyelerinin ve rol çatışmalarının orta düzeyde, rol belirsizliklerinin ve işten ayrılma niyetlerinin düşük düzeyde ve rol streslerinin de düşük ile orta düzey arasında olduğu bulunmuştur. Ayrıca akademisyenlerin iş tatminlerinin, rol streslerinin ve işten ayrılma niyetlerinin birçok demografik değişkene göre farklılaştığı sonucuna da ulaşılmıştır.

An Investigation of Turkish Academics’ Job Satisfaction, Role Stress and Intention to Leave

Like any other professional group, academic staff always faces various problems and difficulties while performing their duties. Revealing academics’ current problems to solve them and ensuring that they are able to work efficiently and peacefully requires extensive research. Therefore, this study investigated the problems of academic staff working at Turkish universities and aimed to determine the current levels of job satisfaction, intention to leave, and role stress formed by role ambiguity and role conflict. The study also aimed to find out whether job satisfaction, role stress, and intention to leave differ according to academics’ demographic characteristics. The gender, age, marital status, number of children, academic title, academic seniority, seniority at the university, type of university, field of study, department, administrative role, conducting academic studies abroad, teaching at different universities, average number of weekly courses in the last 3 years, and number of publications in the last 3 years were the demographic variables investigated in the study. The research was conducted on 3578 academics across Turkey. The results showed that academics’ level of job satisfaction and role conflicts were moderate, their level of role ambiguity and intention to leave were low, and their level of role stress was low to moderate. It was also found that job satisfaction, role stress, and the intention to leave differed by some demographic variables.

PDF

___

Adıgüzel, O. (2012). İşle ilgili stres, rol çatışması ve rol belirsizliğinin beklenen personel devri üzerine etkisi: Hemşireler üzerinde bir uygulama. Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 4(3), 163–169.
Ahmad, A., & Ngah, N. (2009). Role conşict, work-family conşict and job satisfaction among single mother employees. The Journal of Global Business Management, 5(2), 268–273.
Akbulut Başçı, A. B., Özyurda, F., & Yılmazel, G. (2016). Ankara üniversitesi hemşirelerinde işe bağlı gerginlik düzeyi ve rol çatışması-rol belirsizliği durumu ve diğer etmenler. Hemşirelik Akademik Araştırma Dergisi, 2(2), 51–58.
Akman, Y., Kelecioğlu, H., & Bilge F. (2006). Öğretim elemanlarının iş doyumlarını etkileyen faktörlere ilişkin görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 11–20.
Alsaqri, S. H. (2014). A survey of ıntention to leave, job stress, burnout and job satisfaction among nurses employed in the Ha’il Region’s hospitals in Saudi Arabia. Unpublished doctoral dissertation, RMIT University, Melbourne, Australia.
Altunışık, R., Çoşkun, R., Bayraktaroğlu, S., & Yıldırım, E. (2004). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri: SPSS uygulamalı. Sakarya: Sakarya Kitabevi.
Alzayed, M., & Murshid, M. A. (2017). Factors inşuencing employees’ intention to leave current employment in the ministry of information in Kuwait. European Journal of Business and Management, 9(12), 17–31.
Aslan, Ş., Düşükcan, M., & Akgemci, T. (2017). Yöneticinin el kitabı. Konya: Eğitim Yayınevi.
Aşan, Ö., & Erenler, E. (2008). İş tatmini ve yaşam tatmini ilişkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(2), 203– 216.
Atılgan, Ö. (2017). İş tatmini ile işgören performansı ilişkisi: Öğretim üyeleri üzerinde bir araştırma. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi (KAÜİİBFD), 8(15), 35–55.
Bakan, İ., Taşlıyan, M., Taş, F., & Aka, N. (2014). Örgüt depresyonu ve iş tatmini arasındaki ilişki; bir üniversitedeki akademisyenler üzerinde alan araştırması. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(1), 296–315.
Baş, T. (2002). Öğretim üyelerinin iş tatmin proŞllerinin belirlenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(2), 19–37.
Bayar, H. T., & Öztürk, M. (2017). İş stresinin iş tatmini üzerindeki etkisi: Süleyman Demirel Üniversitesi araştırma görevlileri üzerine bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(2), 525–546.
Bayarçelik, E. B., & Fındıklı, M. (2017). İş tatminin, örgütsel adalet ve işten ayrılma niyeti ilişkisindeki aracılık rolü. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 16–31.
Beehr, T. A. (2014). Psychological stress in the workplace. New York, NY: Routledge.
Bijawat, S. (2013). The juggling act: Managing work family conşict and job satisfaction in academicians. Journal of Human Values, 19(2), 189–201.
Bilge, F., Akman, Y., & Kelecioğlu, H. (2007). Öğretim elemanlarının iş doyumlarının incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 32–41.
Budak, G., & Budak, G. (1995). Halka ilişkiler davranışsal bir yaklaşım. İstanbul: Beta Basım Yayın.
Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum (7. baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Callaway, P. L. (2007). The relationship of organizational trust and job satisfaction: An analysis in the U. S. Federal Work Force. Boca Raton, ş: Dissertation.com.
Ceylan, A., & Ulutürk, Y. H. (2006). Rol belirsizliği, rol çatışması, iş tatmini ve performans arasındaki ilişkiler. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 7(1), 48–58.
Chang, E., & Daly, J. (2102). Transitions in nursing – e-book: Preparing for professional practice. Chatswood: Elsevier Health Sciences.
Chrispeels, J. H. (2004). Learning to lead together: The promise and challenge of sharing leadership. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Conant, E. B. (2017). The impact of role conşict on job satisfaction of independent school athletic directors. Journal of Amateur Sport, 3(1), 1–26.
Creary S. J., & Gordon J. R. (2016). Role conşict, role overload, and role strain. In C. L. Shehan (Ed.), The Wiley-Blackwell encyclopedia of family studies (pp. 1700–1705). Hoboken, NJ: Wiley-Blackwell.
Çalışkan, O., & Ünüsan, Ç. (2011). Otel çalışanlarının kurumsal sosyal sorumluluk algısının iş tatmini ve işte kalma niyetine etkisi. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 22(2), 154–166.
Çekmecelioğlu, H. G. (2005). Örgüt ikliminin iş tatmini ve işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisi: Bir araştırma. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 6(2), 23–39.
Çelen, Ö., Teke, A., & Cihangiroğlu, N. (2013). Örgütsel bağlılığın iş tatmini üzerine etkisi: Gülhane Askeri Tıp Fakültesi Eğitim Hastanesinde bir araştırma. Süleyman Demirel İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(3), 399–410.
Çelikkalp, Ü., Temel, M., & Bilgiç Ş. (2019). Akademisyenlerin iş doyumu ve etkileyen faktörler. Yükseköğretim Dergisi, 9(1), 59–66.
Çınar, O., Karcıoğlu, F., & Akdaş, K. (2016). İş yaşamında iş tatmini, örgütsel özdeşleme ve işten ayrılma niyeti ilişkisi: Erzurum’da bir kamu kurumu örneği. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 4(3), 121–136.
Çınar, Ö., & Özyılmaz, F. Z. (2019). İş tatmini ile yaşam tatmini arasındaki ilişki: Bayburt Üniversitesinde bir uygulama. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 533–556.
Çiçek, H., & Şahin Macit, N. (2016). Konaklama işletmelerinde çalışanların örgütsel güven ile iş tatmini arasındaki ilişkinin incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(14), 25–41.
Dağdeviren, N., Musaoğlu, Z., Ömürlü, İ. K., & Öztora, S. (2001). Akademisyenlerde iş doyumunu etkileyen faktörler. Balkan Medical Journal, 28(1), 69–74.
Demir, S., & Akbaba, A. (2018). Akademisyenlerin mesleki motivasyonları ile iş tatmini arasındaki ilişki. Yeni Yüzyıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (YYU Journal of Education Faculty), 15(1), 1256–1286.
Dost, M. T., & Cenkseven, F. (2008). Öğretim elemanlarının sosyodemograŞk değişkenlere ve üniversitelerini değerlendirmelerine göre iş doyumları. Eğitim ve Bilim, 33(148), 28–39.
DuBrin, A. J. (2018). Tolerating ambiguity for leadership and professional effectiveness. New York, NY: Page Publishing Inc., Eys, M. A., & Carron, A. V. (2001). Role ambiguity, task cohesion and task self-efŞcacy. Small Group Research, 32(3), 356–373.
Feltz, D. L., Short S. E., & Sullivan, P. J. (2008). Self-efŞcacy in sport. Champaign, IL: Human Kinetics.
Fields, D. L. (2002). Taking the measure of work: A guide to validated scales for organizational research and diagnosis. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
French, J. R. P., Caplan, R. D., & Harrison, R. V. (1982). The mechanisms of job stress and strain. Chichester: John Wiley & Sons.
Gamage, P. N., & Buddhika, K. D. M. (2013). Job satisfaction and intention to leave of it professionals in sri lanka. Asia PaciŞc Journal of Marketing & Management Review, 2(9), 1–11.
Ganguli, H. C. (1994). Job satisfaction scales for effective management: Manual for managers and social scientists. New Delhi: Concept Publishing Company. Geffner, R. (2004). Aggression in organizations: Violence, abuse, and harassment at work and in schools. New York, NY: Routledge.
Glissmeyer, M., Bishop, J. W., & Fass, R. D. (2007). Role conşict, role ambiguity, and intention to quit the organization: The case of law enforcement ofŞcers. 38th Southwest Decision Sciences Institute Annual Conference, 17-20 November 2007, Phoenix, AZ, USA. (pp. 458–469). Phoenix, AZ: Curran Associates, Inc.
Grace, G. (2012). Role conşict and the teacher. New York, NY: Taylor & Francis.
Greenwald, H. P. (2007). Organizations: Management without control. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Güler, H. N., & Marşap, A. (2018). Duygusal emek, tükenmişlik ve işten ayrılma niyeti: Cinsiyet ve iş deneyimine göre farklılıkların incelenmesi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 10(3), 488–507.
Güler, H. N., & Marşap, A. (2019). Günümüz organizasyonlarında duygusal emeğin tükenmişlik ve işten ayrılma niyetine etkisi: Akademisyenler üzerinde bir araştırma. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 53, 285–308.
Harigopal, K. (1995). Organizational stress: A study of role conşict. Himayatnagar, Hyderabad: Universities Press.
Hoonakker, P., Carayon, P., & Schoepke, J. (2006). Reasons for women to leave the it workforce. In E. M. Trauth (Ed.), Encyclopedia of gender and information technology (pp. 1068–1074). Hershey, PA: Idea Group Inc.
Kaplanoğlu, E. (2014). Mesleki stresin temel nedenleri ve muhtemel sonuçları: Manisa ilindeki SMMM’ler üzerine bir araştırma. Muhasebe ve Şnansman Dergisi, 64, 131–150.
Karadağ, T. F., Karataş, Ö., & Yücel, A. S. (2018). Öğretim elemanlarının demograŞk özelliklerinin iş doyumu düzeylerine etkisi (Ardahan Üniversitesi örneği). Turkish Studies, 13(26), 745–755.
Karavardar, G. (2015). Örgütsel adaletin iş tatmini, örgütsel bağlılık ve işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 11(26), 139–150.
Kaygın, E., & Kosa, G. (2019). Olumsuz boyutlarıyla örgütsel davranış. Konya: Eğitim Yayınevi.
Kayış, A. (2008). Güvenilirlik analizi. Ş. Kayalcı (Ed.) SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (3. baskı; s. 401–419). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Kılıç, T. (2015). Nasıl başardılar? Öncü girişimcilerin yönetim ve başarı sırları. İstanbul: AZ Kitap.
Kopelman, R. E., Greenhaus, J. H., & Connolly, T. F. (1983). A model of work, family and interrole conşict: A construct validation study. Organizational Behavior and Human Performance, 32(2), 198–215.
Kronberg, I. (2011). Employee satisfaction on cruise ships. Munich: GRIN Verlag.
Latack, J. C. (1981). Person/role conşict: Holland’s model extended to rolestress research, stress management, and career development. The Academy of Management Review, 6(1), 89–103.
Lauffer, A. (2010). Understanding your social agency. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Liou, S-R., & Cheng, C-Y. (2010). Organisational climate, organisational commitment and intention toleave amongst hospital nurses in Taiwan. Journal of Clinical Nursing, 19(11–12), 1635–1644.
Macdonald, S., & Maclntyre, P. (1997). The generic job satisfaction scale: Scale development and ıts correlates. Employee Assistance Quarterly, 13(2), 1–16.
Meyer, J. P., & Allen, N. J. (1991). A three-component conceptualization of organizational commitment. Human Resource Management Review, 1(1), 61–89.
Nakip, M. (2006). Pazarlama araştırmaları: Teknikler ve (SPSS destekli) uygulamalar (Genişletilmiş 2. basım). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Orhan, U., & Komşu, U. C. (2016). Akademisyenlerde özyeterlik algılarının ve tükenmişlik düzeylerinin, öğrenmeye yönelik tutuma ve iş tatminine etkisi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(3), 1–18.
Örücü, E., & Özafşarlıoğlu, S. (2013). Örgütsel adaletin çalışanların işten ayrılma niyetine etkisi: Güney Afrika Cumhuriyeti’nde bir uygulama. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(23), 335–358.
Özaydın, M. M., & Özdemir, Ö. (2014). Çalışanların bireysel özelliklerinin iş tatmini üzerindeki etkileri: Bir kamu bankası örneği. İşletme Araştırmaları Dergisi, 6(1), 251–281.
Öztürk, M., & Şahbudak, E. (2015). Akademisyenlikte iş doyumu. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(40), 494–501.
Palomino, M. N., & Frezatti, F. (2016). Role conşict, role ambiguity and job satisfaction: Perceptions of the Brazilian controllers. Revista de Administraçao, 51(2), 165–181.
Pepe, M. (2010). The impact of extrinsic motivational dissatisŞers on employee level of job satisfaction and commitment resulting in the intent to turnover. Journal of Business & Economics Research, 8(9), 99–108.
Petersen, B. (2017). The relationships of role conşict with role ambiguity, role efŞcacy, and task cohesion: A study of interdependent university sport teams. Unpublished master thesis, Wilfrid Laurier University, Waterloo, ON, Canada.
Polatcı, S. (2015). Örgütsel ve sosyal destek algılarının yaşam tatmini üzerindeki etkisi: İş ve evlilik tatmininin aracılık rolü. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(2), 25–44.
Rahim, M. A. (2001). Managing conşict in organizations. New York, NY: Greenwood Publishing Group.
Ram, N., Khoso, I., Shah, A. A., Chandio F. R., & Shaikih, F. M. (2011). Role conşict and role ambiguity as factors in work stress among managers: A case study of manufacturing sector in Pakistan. Asian Social Science, 7(2), 113–117.
Rizzo, J. R., House, R. J., & Lirtzman, S. I. (1970). Role conşict and ambiguity in complex organizations. Administrative Science Quarterly, 15(2), 150–163.
Rout, U. R., & Rout, J. K. (2007). Stress management for primary health care professionals. London: Springer.
Sabuncuoğlu, E. T. (2008). Rol çatışmasının ve rol belirsizliğinin tükenmişlik ve iş doyumu üzerindeki etkilerinin incelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 23(1), 35–49.
SamGnanakkan, S. (2010). Mediating role of organizational commitment on HR practices and turnover intention among ICT professionals. Journal of Management Research, 10(1), 39–61.
Schuler, R. S., Aldag, R. J., & Brief, A. P. (1977). Role conşict and ambiguity: A scale analysis. Organizational Behavior and Human Performance, 20(1), 111–128.
Scott, C. R., Connaughton, S. L., Diaz-Saenz, H. R., Maguire, K., Ramirez, R., Richardson, B., ... Morgan, D. (1999). The impacts of communication and multiple identiŞcations on intent to leave. Management Communication Quarterly, 12(3), 400–435.
Sekaran, U. (2003). Research methods for business: A skill-building approach (4th ed.). Hoboken, NJ: John Wiley & Sons Inc..
Serinkan, C., & Bardakcı, A. (2009). Pamukkale Üniversitesi’ndeki akademik personelin iş tatminleri ve tükenmişlik düzeylerine ilişkin bir araştırma. Sosyal Bilimler Dergisi, 21, 115–132.
Sığrı, Ü., & Basım, N. (2006). İşgörenlerin iş doyum ve örgütsel bağlılık düzeylerinin analizi: Kamu ve özel sektörde karşılaştırmalı bir araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 6(12), 131–154.
Soltani, I., Hajatpour, S., Khorram, J., & Nejati, M. H. (2013). Investigating the effect of role conşict and role ambiguity on employees’ job stress: Articulating the role of work-family conşict. Management Science Letters, 3(7), 1927–1936.
Sökmen, A. (2019). Örgütsel özdeşleşme, örgütsel bağlılık ve iş tatmini ilişkisi: Otel işletmelerinde bir araştırma. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 7(2), 980–990.
Spector, P. E. (1997). Job satisfaction: Application, assessment, causes, and consequences. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Szilagyi, A. D. (1977). An empirical test of causal inference between role perceptions, satisfaction with work, performance and organizational level. Personnel Psychology, 30(3), 43–71.
Şat, A., Doğan, H., & Amil, O. (2015). Akademisyenlerin psikolojik ihtiyaçları ve iş do-yumlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi: Kayseri örneği. OPUS-Türkiye Sosyal Politika ve Çalışma Hayatı Araştırmaları Dergisi, 5(8), 112-132.
Şimşek, M. Ş., Çelik, A., & Akgemci, T. (2019). Davranış bilimleri (Yenilenmiş 10. baskı). Konya: Eğitim Yayınevi.
Thompson, R. A. (2013). School counseling: Best practices for working in the schools. London: Routledge.
Toker, B. (2011). Job satisfaction of academic staff: An empirical study on Turkey. Quality Assurance in Education, 19(2), 156–169.
Top, M. (2012). Hekim ve hemşirelerde örgütsel bağlılık, örgütsel güven ve iş doyumu proŞli. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 41(2), 258–277.
Trayambak, S., Kumar, P., & Jha, A. N (2012). A conceptual study on role stressors, their impact and strategies to manage role stressors. IOSR Journal of Business and Management, 4(1), 44–48.
Treglown, L., Zivkov, K., Zarola, A., & Furnham, A. (2018). Intention to quit and the role of dark personality and perceived organizational support: A moderation and mediation model. PLoS ONE, 13(3), 1–13.
Türkoğlu, T., & Yurdakul, Ü. (2017). Mobilya endüstrisinde çalışanların iş doyumu ile iş performansı arasındaki ilişkinin araştırılması. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 18(1), 88–97.
Ülbeği, İ. D., İplik, E., & Aksoy, A. (2017). Rol belirsizliği, rol çatışması, aşırı rol yükünün işe bağlılık ve iş tatmini üzerindeki etkisi. Uluslararası Yönetim, İktisat ve İşletme Kongresi Bildiriler Kitabı, 7–9 Eylül 2017, Zonguldak, (s. 339–349). Zonguldak: Bülent Ecevit Üniversitesi.
Valenzi, E., & Dessler, G. (1978). Relationships of leader behavior, subordinate role ambiguity and subordinate job satisfaction. Academy of Management Journal, 21(4), 671–678.
Weinberg, A., Sutherland, V., & Cooper, C. (2015). Organizational stress management: A strategic approach. London: Springer.
Wesley, J. R., & Krishnan, S. G. (2013). Correlates employee engagement with turnover intention. Intercontinental Journal of Human Resource Research Review, 1(9), 53–62.
Williamson, D. A. (1996). Job satisfaction in social services. In S. Bruchey (Ed.), Garland studies in the history of Amerikan labor (A Garland series). Orono, ME: University of Maine
Xanthos, C. (2004). NHS complaints managers: A study of the conşicts and tensions in their role. Boca Raton, ş: Dissertation.com.
Yazıcıoğlu, Y., & Erdoğan, S. (2004). SPSS uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
Yenihan, B., Öner, M., & Çiftyıldız, K. (2014). İş stresi ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişki: Otomotiv işletmesinde bir araştırma. Çalışma İlişkileri Dergisi, 5(1), 38–49
Yeşil, S., & Dereli, S. F. (2012). Örgütsel adalet ve iş tatmini üzerine bir alan çalışması. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(1), 105–122.
Yılmaz, S. (2015). Özel üniversiteler ile devlet üniversitelerinde görevli akademisyenler arasındaki örgütsel bağlılık ve iş tatmin düzeylerinin karşı- laştırmasına ilişkin bir araştırma. Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(8), 49–62.
Yücel, İ., & Koçak, D. (2018). İş tatmini ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkide tükenmişliğin aracılık etkisi: Sağlık sektöründe bir çalışma. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(2), 297–321.
Yürür, S., & Keser, A. (2010). İşe bağlı gerginlik ile iş tatmini ilişkisinde duygusal tükenmenin aracı rolü. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 65(4), 165–94.