TUROB Üyesi Beş Yıldızlı Otel Yöneticilerinin Çatışma Yönetimi Yaklaşımları ile Bireyler Arası Çatışma Yönetim Tarzları İlişkisi

Günümüz işletmelerinde örgütsel performansın arttırılabilmesi sürecinde, yöneticilerin en önemli görevlerinden birisi çatışmayı etkin olarak yönetebilmeleridir. Bu çalışma kapsamında, turizm sektöründe faaliyet gösteren, "Turistik Otelciler, İşletmeciler ve Yatırımcılar Birliği" üyesi olan beş yıldızlı otel yöneticilerinin çatışma ve çatışma yönetimi yaklaşımları ile bireyler arası çatışma yönetim tarzlarının belirlenmesi ve aralarındaki ilişkinin ortaya koyulması amaçlanmıştır. Araştırma sürecinde iki ayrı ölçek kullanılmıştır. Birinci ölçek, çatışmaya ilişkin yaklaşımları belirlemeye olanak sağlayan "Çatışmaya İlişkin Yaklaşımları Belirleme ölçeği", ikinci ölçek çatışma çözüm tarzlarını belirleyen ROC-II ölçeğidir. Elde edilen verilere; aritmetik ortalama, t-testi, One-Way Anova testi, Pearson Korelâsyon testi ve Faktör Analizi gibi bir dizi istatistikî analiz uygulanmıştır. İstatistikî analizler sonucunda yöneticilerin çatışma yönetimine bakış açılan konusunda tam bîr tavır belirleyemedikleri sonucuna varılmıştır. Yöneticilerin de çatışma yönetimine bakış açılan ile kullanılan çatışma yönetim tarzlan arasında istatistikî olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır.

The Relationships Between Conflict Management Approaches of the Managers of Five Hotels Members of TUROB and Their Interpersonal Conflict Management Styles

Today's organizations, in order to improve the organizational performance, one of the important jobs of managers is to handle the conflict effectively. In this study, main objectives are to describe and measure the corelation between conflict and conflict management approaches of the managers who work for the five star hotels which are the members of the "Touristic Hotels and Investors Associations" and managers' interpersonal conflict management styles. Two questionnaires were used for the research. The first questionnaire is designed to measure the approaches related to conflict. The second questionnaire is designed to measure conflict management styles ROC-II. T-test, One way ANOVA, Pearson correlation and Factor analysis were performed on data. The results of the statistical analysis revealed that the managers did not have clear-cut attitudes toward conflict and conflict management. No significant relation was found between conflict management approaches and interpersonal conflict management styles.

PDF

___

BARANSEL, A., 1979, Çağdaş Yönetim Düşüncesinin Evrimi, İstanbul, Fatih Matbaası.
BARNEY, J.B. ve GRIFFIN R.W., 1992, The Management of Organizations, ABD., Houghton Mifflin Co.
GEORGE, J.M. ve JONES G.R., 1996, Organizational Behavior, ABD., Addison-Wesley Pub.Co.
GÜNEY, S., 2001, Yönetim ve Organizasyon, İstanbul, Nobel Yaym ve Dağıtım.
ERDOĞAN, İ., 1999, İşletme Yönetiminde Örgütsel Davranış, İstanbul, t.Ü. İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Ens. Yayın No:5.
KARİP, E., 2003, Çatışma Yönetimi, Ankara, Pegem A Yayıncılık Tic. Ltd. Şti.
KASAP, B., 2006, Yıldız Teknik Üniversitesi Lisans öğrencilerinin Çatışma Yaklaşımları, Yaşadıkları Çatışmalar ve Çatışma Yönetim Stilleri, İstanbul, Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek lisans Tezi.
KILIÇ, S., 2006, Özel Okul Öğretmenlerinin Çatışma Yaklaşımları ile Çatışmayı Yönetme Stilleri, İstanbul, Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
KILINÇ, T., 1985, Örgütlerde Çatışma: Mahiyeti ve Nedenleri, İstanbul, İ.Üİşletme Fakültesi İşletme Fakültesi Dergisi, Cilt 14, Sayı 1,1985.
KILINÇ, T., 1986, Örgütlerde Çatışma, Başa Çıkma Yöntemleri ve Yönetimi, İstanbul, İ.Ü. İşletme Fakültesi İşletme Fakültesi Dergisi, Cilt 15, Sayı 1.
MARCH, J.G. ve SIMON, H., 1975, Örgütler, Çev.ömer Bozkurt ve Oğuz Onaran, Ankara, TODAİE Yayınları.
MINER, J.B., 1988, Organizational Behavior, ABD., Random House Inc., First Edition.
RAHIM, M.A., 2002, Toward a Theory of Managing Organizational Conflict, International Journal of Conflict Management; 13, 3; ABI/INFORM Global.
RAHIM, M.A., 1983, A Measure of Styles of Handling Interpersonal Conflict, Academy of Management Journal, 26, 000002; ABI/INFORM Global.
ROBBINS, S.P., 1998, Organizational Behaviour, San Francisco, Prentice Hall.
TEKARSLAN, E., KILINÇ, T., ŞENCAN H. ve BAYSAL A.C., 2000, Davranışın Sosyal Psikolojisi, İstanbul, İ.Ü. İşletme Fakültesi Yayın No:278.
TEVRÜZ, S., ARTAN İ. ve BOZKURT, T., 1999, Davranışlarımızdan Seçmeler, İstanbul, Beta Basım Yay .Dağ.
TÜRK, M. ve DOĞAN, S., 2002, Çatışma Yönetiminin Önemi ve Çevik Kuvvet Personelinin Çatışma Kaynaklarının Teşhisi ve Ortadan Kaldırılmasına İlişkin Niğde İlinde Bir Araştırma, İstanbul, Marmara Üniversitesi, Öneri Dergisi, Cilt 5, S.18.
SÖKMEN, A. ve YAZICIOĞLU, L, 2005, Thomas Modeli Kapsamında Yöneticilerin Çatışma Yönetim Stilleri ve Tekstil İşletmelerinde Bir Alan Araştırması, Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 1.