Neonatal resüsitasyon konusunda sağlık çalışanlarının düşünceleri ve pratik uygulamaları

Bu çalışma, sağlık çalışanlarının neonatal resüsitasyon konusunda düşünce ve pratik uygulamalarını araştırmak amacıyla planlandı. Bu çalışmaya çeşitli sağlık kuruluşlarında görev yapan ve neonatal resüsitasyon uygulayan 183 sağlık çalışanı katıldı. Önceden hazırlanmış anket formları katılımcılar tarafından yalnız olarak dolduruldu ve veriler kaydedildi. Çalışmaya alınan 183 sağlık çalışanının; 119’u kadın, 64’ü erkek, ve yaş ortalaması 31±5 yıl olup 60’ı pratisyen hekim, 24’ü ebe veya hemşire, diğer uzmanlık alanları ise çocuk sağlığı ve hastalıkları (n:75), kadın hastalıkları ve doğum (n:16), anestezi (n:8) idi. Resüsitasyon gerektirebilecek bebeğin durumu ile ilgili olarak aile ile konuşma zamanı konusundaki düşünceleri sorgulandığında ankete katılanların %87.4’ü doğumdan önce konuşmak gerektiğini düşünmekte idi, ancak pratikte sadece %41.5’i uyguluyordu. Bebeğin resüsitasyonuna başlanması için aile kararının önemli olduğunu düşünenlerin oranı %31 idi. Resüsitasyonu sonlandırmak konusunda son karar kime ait olmalı sorusuna, %59.6’sı aile kararının önemli olmadığını düşündüklerini belirtti. Bu soru ile ilgili pratik uygulamalarında kendi kararlarını daha da önemsedikleri (%85.8) görüldü. Yenidoğana yaşam desteği verilmesi kararına ailenin katılabilmesi için en önemli faktör anne babanın bu konuda bilinçli ve işbirliğine hazır olması (%61.2) olarak tanımlandı. Başlanmış olan resüsitasyon işlemini sonlandırmak için tıbbi kriterin ne olduğu ve resüsitasyon uygulanmaması için gebelik haftası veya doğum kilosu için alt sınırların neler olduğu sorularına sırasıyla ankete katılanların %20.8 ve %24’ünün hiç yanıt vermediği, yanıt verilmemesi ile meslek grubu ve neonatal resüsitasyon kursu katılımı arasındaki ilişkinin anlamlı olduğu görüldü. Bu çalışmada, neonatal resüsitasyon konusunda, sağlık çalışanlarının büyük çoğunluğunun bebeğe resüsitasyon uygulanması kararına ailelerin katılmasının gerekli olmadığını düşündükleri uyguladıkları, NRP kursuna katılmanın teorik bilgilenmeyi sağladığı ancak tutum ve davranışları etkilemediği düşünüldü.

The attitudes and practices of health providers on neonatal resuscitation

This study has been planned to investigate the attitudes and practices of health providers on neonatal resuscitation. From different health institutions, 183 health providers applying neonatal resuscitation have participated to this study. Participants filled a self administered questionnaire and data was recorded. The total 183 health providers 119 women, 64 men had a mean age of 31±5 year, distributed as 60 general practitioners, 75 pediatricians, 24 nurses or midwives, 16 obstetricians, and 8 anesthetist. When asked their thoughts on the time to talk with the family regarding the status of baby with possible need for resuscitation, while 87,4% of participants responded as before delivery, but only 41,5% applied like this. The proportion of those who considered family decision was important to initiate resuscitation was 31%, 59,6% stated as family decision was not important for the question of “who should give the final decision to stop the resuscitation”. During practice, it was observed they cared much more their decisions regarding this question (85,8%). It was defined (61,2%) the most important factor was parents’ awareness and ready for cooperation regarding the family participation in the decision for giving life support to the baby. The questions of “what is the criteria to stop the ongoing resuscitation” and “what is the cutoff point of gestational week or the birth weight to start resuscitation” were not responded respectively at rates 20.8% and 24%; it was determined the relation between not responding these questions with profession and participation to a NRP course were significant. In this study, it was considered that majority of health providers believed and practiced that family participation to the decision for starting neonatal resuscitation was not necessary. Participating to a NRP course provided only theoretical information but not influenced attitude and practice.

___

  • resuscitation in premature neonates: where do we stand ? Resuscitation 2001;51: 225-32.
  • 2. Tyson JE, Stoll BJ. Evidence-based ethics and the care and outcome of extremely premature infants. Clin Perinatol 2003;30: 363-87.
  • 3. American Academy of Pediatrics Committee on Bioethics: Guidelines on foregoing life-sustaining medical treatment. Pediatrics 1994; 93: 532-6.
  • 4. Satar M. Yenidoğan Pratiğinde Etik Sorunlar. IX. Ulusal Neonatoloji Kongresi Kitabı 25-28 Ekim, 1998 Mersin S. 87-90.
  • 5. De Leeuw R, Cuttini M, Nadai M, Berbik I, Hansen G, Kucinskas A, et al. EURONIC study group. Treatment choices for extremely preterm infants: An international perspective. J Pediatr 2000;137: 608-16.
  • 6. Zupancic JA, Kirpalani H, Barrett J, Stewart S, Gafni A, Streiner D, et al. Characterising doctor-parent communication in counselling for impending preterm delivery. Arch Dis Child Fetal Neonatal Ed 2002;87:F113-7.
  • 7. Lee SK, Penner PL, Cox M. Impact of very low birth weight infants on the family and its relationship to parental attitudes. Pediatrics 1991;88: 105-9.
  • 8. Rebagliato M, Cuttini M, Broggin L, Berbik I, de Vonderweid U, Hansen G, et al; EURONIC Study Group (European Project on Parents' Information and Ethical Decision Making in Neonatal Intensive Care Units). Neonatal end-of-life decision making: Physicians’ attitudes and relationship with self-reported practices in 10 European countries. JAMA. 2000 15;284: 2451-9.
  • 9. Kollee LA, van der Heide A, de Leeuw R, van der Maas PJ, van der Wal G. End-of-Life Decisions in Neonates. Semin Perinatol 1999;23: 234-41.
  • 10. da Costa DE, Ghazal H, Al Khusaiby S. Do not resuscitate orders and ethical decisions in a neonatal intensive care unit in a Muslim community. Arch Dis Child Fetal Neonatal Ed 2002; 86: F115-F9.
  • 11. Niermeyer S, Kattwinkel J, Van Reempts P, Nadkarni V, Phillips B, Zideman D, et al. International Guidelines for Neonatal Resuscitation: An excerpt from the Guidelines 2000 for Cardiopulmonary Resuscitation and Emergency Cardiovascular Care: International Consensus on Science. Contributors and Reviewers for the Neonatal Resuscitation Guidelines. Pediatrics 2000;106: E29.
Yeni Tıp Dergisi-Cover
  • ISSN: 1300-2317
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2018
  • Yayıncı: -
Sayıdaki Diğer Makaleler

Travma hastalarında ultrasonografi ve bilgisayarlı tomografi sonuçlarının karşılaştırılması

AYDIN ÜNAL, Pınar YAZICI, Alper UĞUZ, Sadık TAMSEL, İlhami SOLAK, Hasan KAPLAN

Urinary N-acetyl- β -D glucosaminidase activity in newborns as a marker of hypoxic-ischemic tubular damage

Kibriya FİDAN, Nilgün ÇAKAR, Didem ALİEFENDİOĞLU, Hulusi KOÇAK, Fatma Nur ŞENİZ

Joubert sendromu: Bir olgu

Benal KUNAK, Emine POLAT, Çiğdem ÜNER, Taşcı Yasemin YILDIZ, Adem KARBUZ

Epidermodisplazya verrusiformis: İki olgu

Muhterem POLAT, Emine TAMER, Şafak KÖLÜKFAKI, Güneş GÜR, Hüseyin ÜSTÜN, Nuran ALLI

Çocukluk çağında allerjik rinit

Ferhat ÇATAL, Emin METE, Cüneyt TAYMAN, Semra KARA

Neonatal resüsitasyon konusunda sağlık çalışanlarının düşünceleri ve pratik uygulamaları

Didem ALİEFENDİOĞLU, Cihat ŞANLI, Dilek Emine MISIRLIOĞLU, MERYEM ALBAYRAK, Şule TOPRAK, Hızel Selda BÜLBÜL

Sürekli ayaktan periton diyaliz programındaki bir hastada tüberküloz peritoniti

Burak UZ, Mehmet KANBAY, Ali AKÇAY

Anorektal malformasyon tespit edilen 51 yaşında kadın hasta

Erkan CÜRE, Arzu DENLER, Muhammed Cem KOÇKAR, Altuğ ŞENOL, Abdulkadir BAŞTÜRK, Bünyamin AYDIN

A 54-year-old male patient with amaurosis fugax

Haksun EBİNÇ, Mesut SEZİKLİ, Ayerden Fatma EBİNÇ

Açık kalp ameliyatı sonrası beklenmedik bir atelektazi olgusu: Trakeobronkopati osteokondroplastika

Soner GÜRSU, Onurcan TARCAN, AYŞE ELİF KÜPELİ, Şafak BULUT