Güncel Yönetim Sorunlarından Biri Olarak Tükenmişlik Sendromu: Denizlide Yapılan Bir Araştırma

Tükenmişlik hem bireysel hem de örgütsel açıdan sonuçları itibariyle önemli bir araştırma konusu olmuştur. Yoğun şekilde çalışan personel, örgütsel tükenmişlik yaşıyorsa, işyerinde verimsiz, motivasyonu düşük ve örgüte zarar verici tutum ve davranışlar içerisinde olabilir. Bu çalışmanın amacı, üç farklı alanda görev yapan personelin tükenmişlik düzeylerinin belirlenmesidir. Çalışmada ayrıca, demografik özellikler açısından tükenmişlik bakımından farklılık olup olmadığı tespit edilmeye çalışılmıştır. Araştırmanın örneklemini Denizli ilindeki farklı alanlarda çalışan hemşireler, diş hekimleri ve askeri personel oluşturmaktadır. Araştırma sonuçlarına göre, katılımcıların kısmen tükenmişlik yaşadıkları ve askeri personelin diğer gruplara göre daha fazla tükenmiş oldukları tespit edilmiştir. Ayrıca cinsiyet, yaş, eğitim ve çalışma süreleri açsından farklılıklar bulunmuşken medeni durum açısından gruplar arasında farklılık belirlenmemiştir

Anahtar Kelimeler:

Tükenmişlik, Hemşire, Diş Hekimi, Personel, Askeri Personel

Burnout Syndrome As A Recent Management Issues: A Research In Denizli

Burnout has been an important research topic in terms of both individual and organizational results. If the personnel working intensively experience organizational burnout, they may be inefficient, low motivated and harmful to the organization. The aim of this study is to determine the burnout levels of the personnel working in three different fields. In addition, it was tried to determine whether there were some differences in burnout in terms of demographic characteristics. The sample of the study consists of nurses, dentists and military personnel working in different areas in Denizli. As a result of the study, there were differences in burnout levels between the groups. According to the results of the research, it was determined that the participants experienced partial burnout syndrome and that the military personnel were more depleted than other groups. In addition, as results of the research, there were found some differences in terms of gender, age, education and working time and was not found any significant difference between groups in terms of marital status

Keywords:

Burnout Syndrome, Nurse, Dentist, Personnel, Military Personnel,

PDF

___

AKDUMAN, G. (2015), “Çalışan Mutluluğunun İşe İlişkin Duyuşsal İyilik Algısı İle İlişkisi Ve Kuşaklar Arasındaki Farklılıkların İncelenmesi”, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Arel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ARDIÇ K, Polatçı S. (2008), “Tükenmişlik Sendromu Akademisyenler Üzerinde Bir Uygulama (GOÜ Örneği)”, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 10 / 2, 69-96.
AZİZOĞLU, Ö., Kubilay Ö., (2010). “Polislerde Tükenmişlik Sendromu Üzerine Bir Ampirik Çalışma”, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, Cilt 21, Sayı 1, Bahar: 137-147.
BARUTÇU, E. ve Serinkan, C. (2008), “Günümüzün Önemli Sorunlarından Biri Olarak Tükenmişlik Sendromu ve Denizli’de Yapılan Bir Araştırma”, Ege Akademik Bakış, 8(2), 541-561.
COŞKUN R., R. Altunışık, E. Yıldırım, (2017), “Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, SPSS Uygulamalı”, 9.b. Sakarya, Sakarya Yayıncılık., s. 148.
GABASSİ, P. G., Cervai S., Rozbowsky P., Semeraro A., Gregori D. (2002), “Burnout Syndrome in the Helping Professions”, Research Article, Vol: 90 issue: 1, 309-314
KAÇMAZ, N. (2005), “Tükenmişlik (Burnout) Sendromu”, İstanbul Tıp Fakültesi Dergisi, Cilt:68, Sayı:1, 29- 32.
KARSAVURAN, S. (2014), “Sağlık Sektöründe Tükenmişlik: Ankara’daki Sağlık Bakanlığı Hastaneleri Yöneticilerinin Tükenmişlik Düzeyleri”, H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt:32, Sayı:2, 133-165.
MASLACH, C., Jackson S. E. (1981), “The Measurement of Eexperienced Burnout”, Journal of Occupational Behaviour, Vol:2, 99-113
MASLACH, C., Leiter M. P. (2016), “Stress: Concepts, Cognition, Emotion, and Behavior”, Handbook of Stress Series, Vol: 1, 351-357.
NAKTİYOK, A., Karabey C. N. (2005), “İşkoliklik ve Tükenmişlik Sendromu”, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 19, Sayı: 2, 179-198.
Öztürk A. Vd., (2008). “Kayseri İlinde Görev Yapan Sağlık İdarecilerinin Tükenmişlik Düzeylerinin Değerlendirilmesi”, Erciyes Tıp Dergisi (Erciyes Medical Journal), 30 (2), 92-99.
ŞENCAN, H. (2005), “Sosyal ve Davranışsal Ölçümlerde Güvenilirlik ve Geçerlilik”, Seçkin Yayınevi, Ankara.
TANRIVERDİ, H., Koçaslan G., Taştan N. O. (2018), “Psikolojik Şiddet Algısı, Tükenmişlik Sendromu ve İşten Ayrılma Niyeti Arasındaki İlişki: Banka Çalışanları Üzerinde Bir Araştırma”, Yönetim ve Ekonomi, Manisa Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.B.F., Cilt:25, Sayı:1, 113-131.
YILDIRIM M. H., ve L. İçerli, (2010). “Tükenmişlik Sendromu: Maslach ve Kopenhag Tükenmişlik Ölçeklerinin Karşılaştırılmalı Analizi”, Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, C. 2, S. 1, 123-131.