anlayışı olmuştur. Çünkü, Roma düşüncesine göre, doğal hukuk, sadece insanlar için değil, hayvanlar için de geçerli idi (KASER/KNÜTEL, s. 97). Nitekim, Digesta 1.1.1.3’de Ulpianus, doğal hukuku (ius naturale), “doğal hukuk, doğanın bütün canlılara öğretildiği hukuktur. Çünkü, bu hukuk, sadece insan türüne özgü değil, aksine karada ve suda bulunan ve de kuşları da kapsayan

Revue de Synthèse 4 (1999), s. 512 vd.; görüşler için bkz. ROMAIN, J.: “L’animal, un sujet de droit?”, s. 1 (http://www.almendron.com/tribuna/ l%E2%80%99animal-un-sujet-de-droit) [ET.: 21.02.2013]; LE BOT, O.: “La protection de l’animal en droit constitutionnel. Etude de droit comparé”, Lex Electronica (2007), Vol. 12, no 2, s. 26 vd. (http://www.lex- electronica.org/ articles/V12-2/lebot.htm) [ET.: 21.02.2013]