Fuad Sezgin’in Buhârî’nin Kaynakları adlı kitabı, ‘hadis rivayetinin uzun bir dö- nem sadece ezberden yapıldığı’ şeklindeki kanaati sorgulamakta ve Sahîh-i Buhârî temelinde bu düşüncenin yanlışlığını ispatlamaya çalışmaktadır. Kitabın ana konusunu oluşturan bu meseleyle alakalı olarak Sezgin, Buhârî’nin hadisleri tasnif etmede kendinden önceki yazılı kaynaklara uyduğunu ve Sahîh’teki mu‘allak rivayetlerin de ‘daha önce yazılan kitaplardan doğrudan aktarılanlar’ anlamına geldiğini savunmaktadır. Ayrıca Sahîh’in farklı nüshalarına, özellikle de Yûnînî nüshasına değinmekte ve Buhârî’nin Tefsir bölümündeki kaynaklarını ve bu kaynaklardan yaptığı alıntıları ayrıntılı bir şekilde incelemektedir. Bu makale bütün bu konuları ele alırken Sezgin’in yanlış olduğuna kanaat getirilen yaklaşımları üzerinde durmakta ve Buhârî’yle ilgili yapılan çalışmalarda pek değinilmeyen meselelere odaklanmaktadır.

Fuad Sezgin’s book titled Buhari’nin Kaynakları (Bukhari’s References), criticizes persuasion that ‘hadith had been transmitted for a long time only by memory’ and tries to prove the mistake of that idea based on Sahîh al-Bukhârî. Regarding that assumption which is the main subject of the book, Sezgin argues that Bukhârî has benefited from the earlier sources when he classified ahadith of his book and that the mu‘allaq ahadiths (hanging traditions) in Sahîh al-Bukhârî ‘have been directly taken from earlier sources’. In addition, Sezgin deals with different versions of Sahîh alBukhârî, especially with Yûnînî, and focuses on Buhari’s references and his quotations from these sources in the chapter of Tafsîr. While this article discusses these subjects, it examines Sezgin’s approaches that are deemed inaccurate and emphasizes some topics about Bukhârî which have not been discussed in earlier studies.