KOÇLUK EĞİTİMİ BİR GELİŞİM ARACI MI, POTANSİYEL BİR İŞ Mİ?

Bu çalışmada, uluslararası bir koçluk federasyonundan akredite olmuş, en az 60 saatlik bir profesyonel koçluk eğitimine katılan kişilerin, koçluğu işe dönüştürme ile ilgili girişimcilik tutumu (girişimcilik niyeti) ve pozitif psikolojik sermaye algısı araştırılarak, bu değişkenlerin koçlukla ilgili girişimcilik eğilimine etkisi olup olmadığı ortaya çıkartılmaya çalışılmıştır. Bu kapsamda, öncelikle girişimcilik ile ilişkilendirilen kişilik özellikleri değerlendirilerek keşifsel bir ön çalışma yapılmıştır. Ön çalışmada Adana ilinde eğitime katılmış olan 10 kişi (profesyonel koç) ile derinlemesine mülakat yapılmış, çalışmanın yapılandırılabilmesi için konu ile ilgili kapsamlı bilgi edinilmiştir. Çalışmanın devamında, Adana bölgesinde yer alan 53 profesyonel koç ile anket çalışması yapılmıştır. Eğitim katılımcılarının sınırlı sayıda olması nedeniyle, ulaşılabilen tüm katılımcılar ankete dâhil edilmiştir. Bu anket çalışması sonucunda, koçluğu işe dönüştürme ile ilgili girişimcilik tutumu ve pozitif psikolojik sermaye algısının, koçlukla ilgili girişimcilik eğilimini pozitif ve anlamlı bir şekilde etkilediği belirlenmiştir. Bu çalışmanın devamında yapılması planlanan ikinci çalışmada ise, koçluğu işe dönüştürmeyi etkileyen diğer öncül ve aracı olabilecek faktörlerin araştırılması hedeflenmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Profesyonel koçluk, girişimcilik tutumu, pozitif psikolojik sermaye algısı, girişimcilik eğilimi

COACHING TRAINING, A DEVELOPMENT TOOL OR A POTENTIAL JOB?

In this study, entrepreneurialattitude (entrepreneurial intention)of participants of a minimum 60 hour coaching training that is internationally accredited, to turn coaching skills into an occupation and positive pyschological capital perception is investigated, and the effect of these factors on entrepreneurial orientation in terms of coaching is researched. First, personality traits tied to entrepreneurship is investigated via an exploratory research. In this pre-research, deep interview with 10 participants in Adana is completed and profound information is collected for determining the structure of the study. Afterwards, a survey is completed with 53 professional coaches in Adana region. Due to limited number of training participants, all the coaches that can be reached is included in the survey. Results of this survey indicates that entrepreneurial attitude in terms of coaching and positive psychological capital have a positive and significant effect on entrepreneurial orientation. In the future studies, a research on other antecedent andmediating factors that effect turning coaching skills into an occupation is aimed for.

Keywords:

Professional coaching, entrepreneurial attitude, positive psychological capital perception, entrepreneurial orientation,

PDF

___

AC (Association for Coaching) Türkiye (t.y.). Bölgesel Liderlik. https://www.associationforcoaching.com/page/AboutRegnLeadTurkey. Erişim tarihi: 2.1.2019
Ajzen, I. (1985). From intentions to actions: A theory of planned behavior. In: J. Kuhl, & J. Beckman (Eds.), Action control: From cognition to behavior (pp. 11-39). Heidelberg: Springer.
Aksoy, C. ve Yalçınsoy, A. (2017). Üniversite Öğrencilerinin Girişimcilik Eğilimleri Üzerine Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi. ISSN: 1309-0712. DOI: 10.20491/isarder.2017.335.
Baron, R., A., Franklin, R., J. ve Hmieleski, K., M. (2013). Why Entrepreneurs Often Experience Low, Not High, Levels of Stress: The Joint Effects of Selection and Psychological Capital. Journal of Management Vol. 42 No. 3, March 2016 742–768 DOI: 10.1177/0149206313495411.
Chen, D, Lım, V. (2012). Strength in adversity: The influence of psychological capital on job search. Journal of Organizational Behaviors. 33, 811–839 (2012) DOI: 10.1002/job.1814.
Covin, J., G. ve Wales, W., J. (2011). The Measurement of Entrepreneurial Orientation. Entrepreneurship Theory and Practice, p.677, Temmuz 2012, DOI: 10.1111/j.1540-6520.2010.00432.x.
Cubico, S., Bortolani, E., Favretto, G. ve Sartori, R. (2010). Describing the entrepreneurial profile: the entrepreneurial aptitude test (TAI). Int. J. Entrepreneurship and Small Business, Vol. 11, No. 4, 2010.
Çetin, F. ve Basım, H., N. (2012). Örgütsel psikolojik sermaye: bir ölçek uyarlama çalışması. Amme İdaresi Dergisi, 45, 1, 121-137.
Dünyada ve Türkiye’de Büyüyen Koçluk. (2016, 9 Şubat). Indigo Dergisi, 4. paragraf. https://indigodergisi.com/2016/02/dunyada-ve-turkiyede-buyuyen-kocluk/
Ekici, E. ve Turan, M. (2017). Üniversite Öğrencilerinin Girişimcilik Eğilimi: Planlanmış Davranışlar Teorisi ve Girişimcilik Eğitiminin Rolü. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 26, Sayı 1, 2017, Sayfa 201-215.
EMCC (European Mentoring and Coaching Council) Türkiye Hakkında (t.y.). https://www.etkinlik.emccturkiye.org/hakkinda/. Erişim tarihi: 2.1.2019
Hmieleski, K., M. ve Carr, J., C. (2008). The Relationship Between Entrepreneur Psychological Capital and New Venture Performance. Babson College Entrepreneurship Research Conference (BCERC); Frontiers of Entrepreneurship Research, 2008. https://ssrn.com/abstract=1346023.
ICF (International Coaching Federation) Türkiye Hakkında (t.y.). http://www.icfturkey.org/icf-hakkinda/icf-turkiye/icf-turkiye-hakkinda/. Erişim tarihi: 2.1.2019
Jensen, S., M. ve Luthans, F. (2006). Relationship between Entrepreneurs' Psychological Capital and Their Authentic Leadership. Journal of Managerial Issues, Vol. 18, No. 2 (Summer 2006), pp. 254-273.
Kalçık, F. (2017). Öğrenci Başarısını Desteklemede Bir Yol: Öğrenci Koçluğu. Bartın University Journal of Educational Research, 1(1), 53-67
Kalkan, A. (2011). Kişisel Tutum, Öznel Norm ve Algılanan Davranış Kontrolünün Girişimcilik Niyeti Üzerindeki Etkisi: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Uygulama. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Yıl: 2011/2, Sayı:14
Kışlalı, İ. (2019). Koçluk Hizmeti Alan Çalışanların Mutluluk Düzeyleriyle İşten Ayrılma Niyeti ve Yaşam Doyumu Arasındaki İlişki. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, Cilt 15, Sayı 1, 2019
Krueger, N. F. JR., Reilly, M. D. ve Carsrud, A. L. (2000). Competing Models of Entrepreneurial Intentions. Journal of Business Venturing 15, 411–432. 2000 Elsevier Science Inc.
Linan, F. ve Chen, Y. (2006). Testing the Entrepreneurial Intention Model on a Two-Country Sample, Document de Treball, num.06/7.
Lope Pihie, Z. A. ve Bagheri, A. (2011). Malay Secondary School Students’ Entrepreneurial Attitude Orientation and Entrepreneurial Self-Efficacy: A Descriptive Study. Journal Of Applied Sciences 11(2): 316-322, 2011 ISSN 1812-5654 DOI: 10.3923/jas.2011.316.322
Luthans, F., Norman, S.M., Avolio, B. J. ve Avey, J. B. (2007). The mediating role of psychological capital in the supportive organizational climate— employee performance relationship. Journal of Organizational Behavior. 29, 219–238 (2008) Published online in Wiley InterScience(www.interscience.wiley.com) DOI: 10.1002/job.507.
Mesleki Yeterlilik Kurumu, (2013). https://www.myk.gov.tr/index.php/en/haberler/89--ve- yoenetim-sektoer-komitesi-haberleri/1446-4-yeni-ulusal-meslek-standard-yaymland. Erişim tarihi 2.1.2019
Robinson, P. B., Stimpson, D. V,. Huefner, J., C. ve Hunt, H. K. (1991). An Attitude Approach to the Prediction of Entrepreneurship. Entrepreneurship Theory and Practice, 1042-2587-91-154, Copyright 1991 by Baylor University.
Sezici, E. ve Çelikkol, M. M., (2016). Girişimcilik Tutumu ve Finansal Okuryazarlığın Girişimcilik Eğilimi ile Arasındaki İlişkide Algılanan Sosyal Desteğin Aracılık Etkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Afro-Avrasya Özel Sayısı-Aralık 2016.
Suarez-Alvarez, J. ve Pedrosa, I. (2016). The Assessment of Entrepreneurial Personality: The Current Situation and Future Directions. Papeles del Psicólogo, 2016. Vol. 37(1), pp. 62-68.
Ünal, S. (2017). Yeni Bir Meslek Alanı Olarak Yaşam Koçluğu ve Yaşam Koçluğunun Topluma Sunumu. International Journal of Social Science, Doi number:http://dx.doi.org/10.9761/JASSS7183 Number: 61 , p. 489-509, Autumn III 2017