Bu makale, güvenlik anlayışının geleneksel kökenlerinden Soğuk Savaş sonrası dönemde ortaya çıkan yeni yaklaşımlara gelişimini incelemektedir. Uluslararası ilişkiler literatüründeki güvenlik yaklaşımları, realist görüşlerin hem egemen hem de karşı konulmaz olduğu günlerden büyük ölçüde farklılaşmıştır.Buna bağlı olarak, bugün uluslararası güvenlik konusunda Soğuk Savaş döneminde olduğundan daha sağlıklı ve hareketli bir tartışma yaşanmaktadır. Bununla birlikte, realizm, son yıllarda haklı bir biçimde sorgulanmış olmasına ve Soğuk Savaş sonrası dönemde ortaya çıkan alternatif yaklaşımların, özellikle inşacılığın, uluslararası güvenlik konusundaki çağdaş yaklaşımların önemli bir parçasını oluşturmasına rağmen, realizm hem uluslararası ilişkiler çalışmalarında hem de pratiğinde güçlü bir yaklaşım olmaya devam etmektedir.

The article focuses on the development of thinking about security from its traditional origins to the newer perspectives which have emerged in the post-Cold War period. It is shown that approaches to the study of security in international relations literature have changed significantly from the days when realist views were both preeminent and unchallenged. Accordingly, there is now much more healtier and vibrant debate about international security than existed during the Cold War period. Even though realism has been justifiably challenged in recent years and the alternative approaches, especially constructivism, compose an important part of the contemporary discourse on international security, realism remains a powerful approach to both the study and the practice of international relations