Kano Antrenörlerinin Psikolojik Sağlamlıkları, Algılanan Öz-Yeterlikleri ve Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Antrenörlerin beklentileri ve inançları, sporcuların daha iyi bir performans göstermeleriyle alakalı olduğu görülmektedir. Sporcu başarısında antrenörlerin psikolojik durumları da önemli olmaktadır. Bu doğrultuda, bu araştırmanın amacı kano antrenörlerinin psikolojik sağlamlık düzeyleri, algılanan öz-yeterlik beklentileri ve yaşam doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi; medeni durum, farklı iş yapma ve antrenörlük kademelerine göre karşılaştırılmaların yapılmasıdır.  Araştırmanın örneklemi, 06-08 Aralık 2019 tarihleri arasında yapılan ‘Durgunsu Kano ve Akarsu Slalom Antrenör Teknik Eğitim ve Gelişim Semineri’ne katılan antrenörlerden oluşmaktadır.  Araştırmaya, yaş ortalaması 33.39 yaş (ss: 8.230) olan 71 antrenör gönüllü olarak katılmıştır. Katılımcılara ‘Kısa Psikolojik Sağlamlık Testi’, ‘Algılanan Öz-yeterlik Beklentisi Ölçeği’ ve ‘Yaşam Doyumu Ölçeği’ uygulanmıştır. Elde edilen verilerin analizinde, kano antrenörlerinin psikolojik sağlamlık, yaşam doyumu ve algılanan öz yeterlik düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemek için pearson korelasyon testi, ikili karşılaştırmalarda, parametrik dağılımlarda bağımsız örneklem T Testi, non-parametrik dağılımların çoklu karşılaştırmalarında Kruskal Wallis testi kullanılmıştır. Araştırma sonunda, kano antrenörlerinin antrenörlük kademeleri yükseldikçe yaşam doyumlarının arttığı, algılanan öz-yeterlik ile psikolojik sağlamlığı ve yaşam doyumu arasında pozitif yönde korelasyon olduğu bulunmuştur.

Examining the Relationship Between Canoe Coaches' Psychological Resilience, Perceived Self-Efficacy and Life Satisfaction

Coaches' expectations and beliefs seem to be related to better performance of athletes. Psychological conditions of the coaches are very important in the success of the athletes. Accordingly, the aim of this study is to examine the relationship between canoe coaches' psychological resilience levels, perceived self-efficacy expectations and life satisfaction, and to make comparisons based on marital status, occupation (except coaching) and coaching levels. The sample of the study consists of canoe coaches, who participated in the technical course for coaches/canoing between 06-08 December 2019. 71 trainers with a mean age of 33.39 (sd: 8.230) participated in the study voluntarily. 'Short Psychological Resilience Test', 'Perceived Self-Efficacy Expectation Scale' and 'Life Satisfaction Scale' were applied to the participants. In the analysis of the data obtained, pearson correlation test was used to examine the relationship between canoe coaches' psychological resilience, life satisfaction and perceived self-efficacy levels, independent sample t test in parametric distributions, and kruskal wallis test in multiple comparisons of non-parametric distributions. At the end of the research, it was found that there was a positive correlation between life satisfaction of the canoe coaches and their coaching levels. In addition, there was a positive correlation between perceived self-efficacy and psychological resilience and life satisfaction.

___

  • Bandura, A. (1977). Self-efficacy: toward a unifying theory of behavioral change. Psychological review, 84(2), 191. https://doi.org/10.1037/0033-295X.84.2.191
  • Bandura, A. (1990). Perceived self-efficacy in the exercise of personal agency. Journal of applied sport psychology, 2(2), 128-163. https://doi.org/10.1080/10413209008406426
  • Bifaretti, S., Bonaiuto, V., Federici, L., Gabrieli, M. & Lanotte, N. (2016). E-kayak: a wireless DAQ system for real time performance analysis. Procedia engineering, 147, 776-780. https://doi.org/10.1016/j.proeng.2016.06.319
  • Block, J. & Kremen, A. M. (1996). IQ and ego-resiliency: Conceptual and empirical connections and separateness. Journal of Personality and Social Psychology, 70(2), 349-361. https://doi.org/10.1037/0022-3514.70.2.349
  • Çetinkanat, C. (2000). Örgütlerde güdüleme ve iş doyumu. Anı Yayıncılık. Ankara.
  • Çetinkaya, H. (2004). Beden imgesi, beden organlarından memnuniyet, benlik saygısı, yaşam doyumu ve sosyal karşılaştırma düzeyinin demografik değişkenlere göre farklılaşması. Yüksek Lisans Tezi. Mersin Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
  • Cheng, H. & Furnham, A. (2003). Personality, self-esteem, and demographic predictions of happiness and depression. Personality and individual differences, 34(6), 921-942. https://doi.org/10.1016/S0191-8869(02)00078-8
  • Cicerone, K. D. & Azulay, J. (2006). Perceived self-efficacy and quality of life in traumatic brain injury. The Journal of Head Trauma Rehabilitation, 21(5), 408-409.
  • Compton, W. C. (2000). Meaningfulness as a mediator of subjective well-being. Psychological reports, 87(1), 156-160. https://doi.org/10.2466/pr0.2000.87.1.156
  • Cutillo-Schmitter, T. A., Zisselman, M. & Woldow, A. (1999). Life satisfaction in centenarians residing in long-term care. Nursing Home Medicine, 7, 437-442.
  • Diafas, V., Dimakopoulou, E., Diamanti, V., Zelioti, D. & Kaloupsis, S. (2011). Anthropometric characteristics and somatotype of Greek male and female flatwater kayak athletes. Biomedical Human Kinetics, 3, 111-114. https://doi.org/10.2478/v10101-011-0024-3
  • Diener, E., Emmons, R.A., Larsen, R.J. & Griffin, S. (1985). The satisfaction with life scale, Journal of Personality Assessment, 49, 71-75. https://doi.org/10.1207/s15327752jpa4901_13
  • Dikmen, A. A. (1995). İş doyumu ve yaşam doyumu ilişkisi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 50(03).Doğan, T. (2015). Kısa psikolojik sağlamlık ölçeği’nin Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Happiness & Well-Being, 3(1), 93-102.
  • Doğan, T. (2015). Kısa psikolojik sağlamlık ölçeği’nin Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Happiness & Well-Being, 3(1), 93-102.
  • Dost, M. T. (2007). Üniversite öğrencilerinin yaşam doyumunun bazı değişkenlere göre incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(22), 132-143. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/pauefd/issue/11121/133000
  • Ermiş, E., Satıcı, A., Bostancı, Ö., İmamoğlu, O. & Taşmektepligil, M. Y. (2019). Tenis antrenörleri yeterlilik düzeyinin araştırılması. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 14(20), 1-1. https://doi.org/10.26466/opus.605062
  • Grant, A. M., Curtayne, L., & Burton, G. (2009). Executive coaching enhances goal attainment, resilience and workplace well-being: A randomised controlled study. The journal of positive psychology, 4(5), 396-407. https://doi.org/10.1080/17439760902992456
  • Haşıloğlu, S. B., Baran, T., & Aydın, O. (2015). Pazarlama araştırmalarındaki potansiyel problemlere yönelik bir araştırma: Kolayda örnekleme ve sıklık ifadeli ölçek maddeleri. Pamukkale İşletme ve Bilişim Yönetimi Dergisi, (1), 19-28. doi: 10.5505/pibyd.2015.47966
  • Köksal, F. (2008). Antrenörlerin liderlik tarzları ile öz yeterlikleri arasındaki ilişki. Doktora tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Köseoğlu, P., Gerçek, C., Yılmaz, M. & Soran, H. (2007). Yabancı dilde hazırlanan bir genel öz yeterlik ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi ve Azerbaycan Devlet Pedagoji Üniversitesi Uluslararası Öğretmen Yetiştirme Politikaları ve Sorunları Sempozyumu Oturum 14, Bildiri No:4.
  • Luthar, S. S., Cicchetti, D. & Becker, B. (2000). The construct of resilience: A critical evaluation and guidelines for future work. Child development, 71(3), 543-562. https://doi.org/10.1111/1467-8624.00164
  • Masten, A. S. (1994). Resilience in individual development: Successful adaptation despite risk and adversity: Challenges and prospects. In M. Wang, & E. Gordon (Eds.), Educational resilience in inner city America: Challenges and prospects (pp. 3-25). Lawrence Erlbaum.
  • Myers, N. D., Feltz, D. L., Chase, M. A., Reckase, M. D. & Hancock, G. R. (2008). The coaching efficacy scale II—High school teams. Educational and Psychological Measurement, 68(6), 1059-1076. https://doi.org/10.1177/0013164408318773
  • Özer, E. (2016). Temel benlik değerlendirmesi, başa çikma stratejileri ve psikolojik sağlamlik. Electronic Turkish Studies, 11(14).
  • Reid, D. (2004). A model of playfulness and flow in virtual reality interactions. Presence: Teleoperators & Virtual Environments, 13(4), 451-462. https://doi.org/10.1162/1054746041944777
  • Schunk, D. H. (1996). Self-Efficacy for Learning and Performance. New York.
  • Schwarzer, R. & Jerusalem, M. (1995). Generalized self-efficacy scale. Measures in health psychology: A user’s portfolio, Causal and Control Beliefs, 1(1), 35-37.
  • Smith, B. W., Dalen, J., Wiggins, K., Tooley, E., Christopher, P. & Bernard, J. (2008). The brief resilience scale: assessing the ability to bounce back. International journal of behavioral medicine, 15(3), 194-200. https://doi.org/10.1080/10705500802222972
  • Telman, N. & Ünsal, P. (2004). Çalışan Memnuniyeti, Epsilon Yayınları, 1. Baskı, İstanbul.
  • Toktas, S. (2019). Examining the levels of forgiveness and psychological resilience of teacher candidates. Journal of Education and Training Studies, 7(4), 241-249. https://doi.org/10.11114/jets.v7i4.4122
  • Turkaf. (2020). Durgunsu Kano Nedir? Nasıl Yapılır? Erişim tarihi: 20.02.2020. Erişim Adresi: http://www.turkaf.org.tr/Content/20/durgunsu-kano-nedir----nasil-yapilir-
  • Tusaie, K. (2009). Psychosocial resilience in rural adolescents: optimism, perceived social support and gender differences. Doktora tezi. University of Pittsburg, Pensilvanya.
  • Wallace, K. A., Bisconti, T. L. & Bergeman, C. S. (2001). The mediational effect of hardiness on social support and optimal outcomes in later life. Basic and applied social psychology, 23(4), 267-276. https://doi.org/10.1207/S15324834BASP2304_3
  • Werthner, P. (2019). Sport psychology for canoe and kayak. Handbook of Sports Medicine and Science: Canoeing, 62-70.
  • Yetim, Ü., (1991). Kişisel Projelerin Organizasyonu ve Örüntüsü Açısından Yaşam Doyumu. Doktora tezi. Ege Üniversitesi. İzmir.