VISUAL ARTS TEACHER CANDIDATES’ VIEWS ON TEACHING PRACTICE

Teaching Practice is the most important and most effective practice course offered in the teacher training program of the education faculties. The Teaching Practice course is carried out as a course of two hours of theory and six hours of practice during the second semester of teacher candidates’ final year. The purpose of this study is to evaluate the problems, experiences and observations of visual arts teacher candidates encounter during their teaching practice in middle schools. The study group consists of a total of 37 4th year visual arts teacher candidates majoring in Art Education of Niğde Ömer Halisdemir University’s Education Faculty. In this study, the data obtained from the teaching practice courses carried out in 11 different middle schools in Niğde city center during the 2018-2019 academic year were used. After completing the 12-week (72- hour) teaching practice period, visual arts teacher candidates were administered interview forms consisting of six questions on the evaluation of the teaching prcatice process. The data were evaluated using the descriptive analysis method, one of the qualitataive research methods. According to the most important study findings, teacher candidates improved themselves greatly in classroom management, and their self-confidence and communication skills increased. The findings also show that this process a challenging one for students who have anxiety in their 4th year over being appointed as teachers in the future and therefore focus on the big exam. The study suggests that Teaching Practice can be gradually increased starting from lower grades, and that students’ days at some of the practice schools do not need to be divided into two days by increasing the teaching hours of practice teachers.

PDF

___

Akın, O. N. (2016). ‘’Görsel Sanatlar Öğretmen Adaylarının Staj Uygulamasına Yönelik Beklentileri ve Karşılaştıkları Durumlar’’, VIII. Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresi, Tam Metin Bildiri /Çanakkale.

Altıntaş, S. & Göregen, İ. (2014). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Öğretmenlik Uygulaması Üzerine Görüşleri (Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Örneği). Turkısh Studies, Volume 9/8 Summer 2014, p. 197-208, Ankara.

Gökçe, E., Demirhan C. (2005). ‘’Öğretmen Adaylarının ve İlköğretim Okullarında Görev Yapan Uygulama Öğretmenlerinin Öğretmenlik Uygulaması Etkinliklerine İlişkin Görüşleri’’. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 38(1), 43-71,

Kiraz, E. (2002). ‘’Öğretmen Adaylarının Hizmet Öncesi Mesleki Gelişiminde Uygulama Öğretmenlerinin Işlevi’’. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, (1)2, 183-196.

Küçükahmet, L. (2002). ‘’Öğretmenlik Mesleğine Giriş’’. Nobel Yayınları 4. Baskı, Ankara.

Özkılıç, R., Bilgin, A. & Kartal, H. (2008). ’’Öğretmenlik Uygulaması Dersinin Öğretmen Adaylarının Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi’’. Elementary Education Online, İlköğretim Online, 7(3), 726-737, [Online]: http://ilkogretim-online.org.tr

Peker, T. (2008). ‘’Öğretmenlik Uygulamasında Öğretmen Adaylarının Uygulama Öğretmeni ve Uygulama Öğretim Elemanının Yönlendirmesiyle İlgili Karşılaştıkları Sorunlar’’. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(132).

Taşdere, A. (2014). ‘’Sınıf Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Uygulaması Dersine Yönelik Yaşadıkları Sorunlar Ve Çözüm Önerileri’’, Turkish Studies (International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic). 9(2), 1477-1497.

T.C. MEB. (2018). ‘’Öğretmenlik Uygulaması Yönergesi’’, Tebliğler Dergisi. 81(2729)

Villani, S. (2002). ‘’Mentoring Programs For New Teachers: Models Of Induction And Support’’. California: Corwin Press Inc. A Sage Publications Company.

Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2003). ‘’Nitel Araştırma Yöntemleri’’, (3. Baskı) Seçkin Yayıncılık, Ankara. Zachary, L. J. (2000). ‘’The Mentor's Guide: Facilitating Effective Learning Relationships’’. San Francisco: Jossey-Bass. 47