THE USE OF SCIENCE CARTOONS IN SCIENCE COURSES FROM SCIENCE TEACHERS’ PERSPECTIVES

Turkey Ministry of Education improved Science Teaching curriculum in 2018 which aimed educate students as science literate individuals. In this study, the integration of the curriculum with the science cartoons was examined taking into account the aspects of science literacy which investigating, questioning, deciding with logical reasoning, innovative thinking, problem solving, self-confidence, open to cooperation, self-expression, entrepreneur, sustainable life-long learners with development awareness. A type of humor, the cartoon is a smile-based visual message. In this study, the use of scientific cartoons in the Science course of the teachers of Science lesson in secondary school was taken with questions of fully structured interview. In line with the teachers ' responses, stand-up was the most effective method of humor. In this study, it was determined that teachers had positive ideas about science cartoons in science teaching. Analysis of Science cartoons is a process that contributes to conceptual change. They show that the use of Science cartoons in the education-teaching process will be a useful practice for teachers and students.

PDF

___

Akyürek, E. & Afacan, Ö. (2013a). The Effect of Brain-based Learning Approach which Applied to 8th Grade Science and Technology Classes on Students’ Academic Achievement. The Journal of Academic Social Science Studies (JASSS),6(1), 75-98. http://dx.doi.org/10.9761/JASSS_505

Akyürek, E. & Afacan, Ö. (2018). Problems Encountered During the Scientific Research Process in Graduate Education: The Institute of Educational Sciences. Higher Education Studies, 8(2), 47-57. http://dx.doi.org/10.5539/hes.v8n2p47

Arık, M. B. (1997). 1980 Sonrası Türkiye’de Yaşanan Toplumsal Değişim ve Karikatürün Değişen İşlevi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Aşçıoğlu, E. A. (2001). Yazısız Karikatürlerin Grafik Sanatındaki Yeri, Yazısız Karikatür Uygulamaları. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Başarmak, U. and Mahiroğlu, A. (2015). Çevrimiçi Öğrenme Ortamında Kullanılan Karikatür Animasyonuna İlişkin Öğrenci Görüşleri, International Journal Of Eurasia Social Sciences, 6(19),234-253.

Bergson, H. (1990). Gülme. Çev., Mustafa Şekip TUNÇ. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.

Durualp, E. (2006). İlköğretimde Sosyal Bilgiler Öğretiminde Karikatür Kullanımı. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Ergün, M. and Özsüer, S. (2006). ‘‘Vygotsky’nin Yeniden Değerlendirilmesi’’. AKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2): 269-292.

Eulie, J. (1969). ‘‘Creating Interest and Developing Understanding in Social Studies Through Cartoons.’’ Peabody Journal of Education, 46(5): 288-290.

Fuller, M. J. & Pribble, D., A. (1982) Cartooning: Drawing the Line in Art and Social Studies, Art Education, 35:1, 9-11. http://dx.doi.org/ 10.1080/00043125.1982.11654058

Güven, S. & Bekdaş, M. (2018). The Effect Of Using Caricatures On Vocabulary Retention In Foreign Language Teaching, International Journal of Eurasia Social Sciences, 9(31): 622-647.

Hancock, P. J. B. & Little, A. C. (2011). Adaptation May Cause Some of the Face Caricature Effect, Perception, 40(3): 317-322. http://dx.doi.org/10.1068/p6865

Hünerli, S. (1993). Türkiye’de Gazete Karikatürünün Durumu ve Siyasi Karikatürün Söylemi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Kar, İ. (2004). Toplumsal Hafıza ve Karikatür, 9. Uluslararası Ankara Karikatür Vakfı Etkinlikleri (20 Temmuz 2004), 7 Temmuz 2018 tarihinde http://www.nd-karikaturvakfi.org.tr/katalog2003.htm sitesinden alınmıştır.

Kleeman, G. (2006). ‘‘Using Cartoons to Investigate Social and Environmental Issues.’’ Ethos, 14(3): 9-19.

Kılınç, A. (2008). Öğretimde Mizahi Kavramaya Dayalı Bir Materyal Geliştirme Çalışması: Bilim Karikatürleri, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Koç, G. & Demirel, M. (2004). Davranışçılıktan Yapılandırmacılığa: Eğitimde Yeni Bir Paradigma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 174-180.

Koçoğlu, E. (2016). Sosyal Bilgiler Dersinde Karikatür Kullanımının Erişiye Göre Değerlendirilmesi, International Journal of Eurasia Social Sciences, 7(23), 299-318.

Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2018). Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Basım Evi.

Overbay, A., Patterson, A., Vasu, E., & Grable, L. (2010). Constructivism and technology use: findings from the impacting leadership project. Educational Media International, 47(2), 103-120.

Özer, A. (1985). Karikatürün Reklamlarda Kullanımı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Eskişehir.

Özer, A. (2005). Karikatür, Eğitimcinin Yazı Tahtası Üzerindeki İşini Fazlasıyla Kolaylaştırır. Hürriyet Gösteri Sanat Edebiyat Dergisi, 275, 72-74.

Özmen, H. (2002). Kimyasal Reaksiyonlar Ünitesindeki Kavramların Öğretimine Yönelik Rehber Materyal Geliştirilmesi ve Uygulanması. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü: Trabzon.

Selçuk, T. (1998). Grafik mizah, İstanbul: İris Yayıncılık.

Temel Britannica. (1988). İstanbul: Ana Yayıncılık A.Ş. 10: :67-68.

Topuz, H. (1986). İletişimde Karikatür ve Toplum. Eskişehir:Anadolu Üniversitesi Basımevi.

Uslu, H. (2005). Karikatür Kullanımı Keşke Bütün Derslerde Yaygınlaştırılsa. Hürriyet Gösteri Sanat Edebiyat Dergisi, 275: 81-82.

Uslu, H. (2007). ‘‘Eğitimde Karikatür.’’ Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, 84(7): 15-18.