THE EFFECT OF SOCIAL MEDIA USE TO THE TIME SPENT WITH FAMILY MEMBERS

Today, human life has experienced significant change and transformation in the individual and social level in line with the technological developments. While these new communication tools promise people to socialize easily in virtual environment, they also take people away from face to face communication. In this context, the effect of using Facebook on the time spent with family members in the family environment, which is the basic unit that underlies the first communication skills and socializing of the individual, has been examined. Facebook users living in Kütahya were selected by simple random sampling method and included in the research. The participants have been selected from primary schools, high schools, vocational schools, and public education centers in Kütahya to cover individuals of all age categories. The data were collected via survey forms which consist of questions prepared by getting expert opinions on the subject. The data were analyzed by using SPSS software.

AİLE ÜYELERİYLE GEÇİRİLEN ZAMANA SOSYAL MEDYA KULLANIMININ ETKİSİ

Günümüzde teknolojik gelişmelerle insan yaşantısının bireysel ve toplumsal düzlemde yaşadığı değişim ve dönüşüm hayatın her alanında birçok fayda sağlarken bazı olumsuzlukları da beraberinde getirmi ştir . B u yeni iletişim araçları insanlara, kolaylıkla sanal ortamda sosyalleşme vaadinde bulunurken en sağlıklı iletişim şekli olan yüz yüze iletişim formasyon undan uzaklaştırma problemiyle karşı karşıya bırakmıştır . Bu bağlamda çalışmada bireyin ilk iletişim becerilerinin ve sosyalleşmesinin temelinin atıldığı aile ortamında aile üy eleriyle birlikte geçirilen zamana Facebook kullanımının etkisi araştırılmıştır. Bu araştırmaya Kütahya ilinde yaşayan ve basit tesadüfi örneklem ile seçilen Facebook kullanıcısı bireyler dâhil edilmiştir. Her yaş kategorisinden bireye ulaşabilmek için Küt ahya’da bulunan ilköğretim okulu, lise, kariyer okulu, halk eğitim merkezi gibi mekânlar aracılığıyla katılımcılara ulaşılmıştır. Araştırmada veriler konuyla ilgili uzman görüşleri alınarak hazırlanmış sorulardan oluşan anket formuyla toplanıp SPSS program ında analiz edilmiştir.

PDF

___

Boyd, D. M. & Ellison, N. B. (2008). “Social Metwork Sites: Definition, History, and Scholorship”. 13: 210-230.

Demir, Ü. (2014). “Sosyal Medya Kullanımı ve Aile İletişimi: Çanakkale Lise Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma”. Selçuk İletişim Dergisi. 9(2): 27-50.

Digital in 2017 Global Overwiev Raporu. (www.someyo.com) Erişim: 10.09.2017.

Doğan, U. & Karakuş, Y. (2016). “Lise Öğrencilerinin Sosyal Ağ Sitelerinin Yordayıcısı Olarak Çok Boyutlu Yalnızlık”. Sakarya University Journal of Education. 6(1): 57-71.

Durmuş, B., Yurtkoru, E. S., Ulusu, Y. & Kılıç, B. (2010). Facebook’tayız Sosyal Paylaşım Ağlarının Bireylere ve İşletmelere Yönelik İncelenmesi, İstanbul: Beta Yayıncılık.

Giddens, A. (2012). Sosyoloji. Çev., Cemal Güzel. İstanbul: Kırmızı Yayınları.

Göker, G. (2015). “İletişimin Mcdonaldlaşması: Sosyal Medya Üzerine Bir İnceleme”. Turkish Studies. 10(2): 389- 410.

Irak, D. & Yazıcıoğlu, O. (2012). Türkiye ve Sosyal Medya. İstanbul: Okyanus Yayıncılık.

Jarvıs, J. (2011). E- Sosyal Toplum Dijital Çağda Sosyal Medyanın İş ve Gündelik Hayata Etkisi. Çev., Çağlar Kök. İstanbul: Kapital Medya yayınları.

Kırık, A. M. (2014). “Aile ve Çocuk İlişkisinde İnternetin Yeri: Nitel Bir Araştırma”. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(3): 337-347.

Odabaşı, H. F., Kabakçı, I. & Çoklar, A. N. ( 2007). İnternet, Çocuk ve Aile. Ankara: Nobel Yayınları.

Oktik, N. (2013). Sosyal Kontrol, Çocuk ve İnternet, Türkiye Çocuk ve Medya Kongresi Bildiriler Kitabı, Çocuk Vakfı Yayınları.

Okur, H. D. & Özkul, M. (2015). “Modern İletişimin Arayüzü: Sanal İletişim Sosyal Paylaşım Sitelerinin Toplumsal İlişki Kurma Biçimlerine Etkisi (Facebook Örneği)”. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (21): 213-246.

Özler, H., Yılmaz, A. & Özler, D. (2008). “Psychologgical Ownership: An Empiricical Study on ıts Antecedents and Impact upon Organizational Beheaviors”. Problems and Perspectives in Management. 6(3).

Solmaz, B., Tekin, G., Herzem, Z. & Demir M. (2013). “İnternet ve Sosyal Medya Kullanımı üzerine Bir Uygulama”. Selçuk İletişim Dergisi. 7(4). 23-32.

Sürücü, Abdullah. (2005). “Anne Baba Çocuk İletişimi”. Öğretmenin Dünyası. (Der.) Ali Murat Sünbül. Ankara: Mikro Yayıncılık. 169-186.

Şener, G. (2009), “Türkiye’de Facebook Kullanımı Araştırması”, XIV. Türkiye’de İnternet Konferansı Bildirileri, 12-13 Aralık, İstanbul.

Tektaş, N. (2014). “Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Ağları Kullanımlarına Yönelik Bir Araştırma”. Tarih Okulu Dergisi. 7(17): 851-870.

Toprak, A., Yıldırım, A., Aygül, E., Bİnark, M., Börekçi, S. & Çomu, T. (2009). Toplumsal Paylaşım Ağı Facebook: Görülüyorum Öyleyse Varım. İstanbul: Kalkedon Yayınları.

Young, K.S. (1998). “İnternet Addiction: The Emergence of a New Clinical Disorder”. Cyberpscyhology/Beheavior, 1(3): 237-244.