___

Akarsu, F. (2001). Üstün Yetenekli Çocuklar Aileleri ve Sorunları, Ankara: Eduser Yayınları.

Ataman, A. (2004). “Üstün Yetenekli/Zekâlı Çocuk ile Yaşamak.” Üstün Yetenekli Çocuklar Seçilmiş Makaleler Kitabı, İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.

Bildiren, A. and Uzun, M. (2007). “Üstün Yetenekli Öğrencilerin Belirlenmesine Yönelik Bir Tanılama Yönteminin Kullanılabilirliğinin İncelenmesi.” Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (22), 31-39.

Bloom, B. S. (1982). The Role of Gifts and Markers in the Development of Talent. Exceptional Children, 48(6), 510–521.

Clark, B. (2002). Growing up Gifted: Developing the Potential of Children at Home and at School (6th ed.). Upper Saddle River, NJ: Merrill–Prentice Hall.Colangelo, N., & Davis, G. A. (2002). Handbook on gifted education. Boston: Allyn & Bacon.

Creswell, J. W. (2013). Nitel Araştırma Yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. (Çev.Bütün, M. ve Demir, S. B.), Ankara: Siyasal Kitabevi.

Davis, G. A. & Rimm, S. B. (2004). Education of the Gifted and Talented (5th ed.). Boston, MA: Pearson Education Press.

Erişti, B. (2012). “Üstün Yetenekli Öğrencilerin Öğrenme, Öğretme, Öğretmenlik Mesleği ve Öğretmen Özellikleri ile İlgili Görüşleri.” Turkish Journal of Giftedness & Education, 2(1), 18-39.

Freeman, J. (1997). “The Emotional Development of the Highly Able European.” Journal of Psychology in Education, XII, 479–493.

Gagne, F. (2003). Transforming Gifts into Talents: The DMGT as a Developmental Theory. In Colangelo, N. &

Davis, G.A. (Eds.) Handbook of gifted education (3 rd edt. 60-74), Boston: Pearson Education.

Gardner, H. (2003). Multiple Intelligences After Twenty Years. American Educational Research Association, Chicago: Illinois, 21.

Gross, M. U. M. (1999). “Small Poppies: Highly Gifted Children in the Early Years.” Roper Rewiew, 21, 207-14.

Gross, M. U. M. (2002). “Gifted Children and the Gift of Friendship.” Understanding Our Gifted, 14(3), 27–29.

Harrison, C. (2005). Young gifted children–Their search for complexity and connection. Exeter, Australia: Inscript Publishing.

Hemphill, A. N. (2009). How teacher participation in the identification process impacts the underrepresentation of minority students in gifted programs. (Unpublished doctoral thesis), University of Southern California.

İnan, H. Z., Bayındır, N., & Demir, S. (2009). “Awareness Level of Teachers About the Charactaristics of Gifted Children. Australian Journal of Basic and Applied Sciences, 3(3), 2519-2527.

Kaya, N. G. (2013). “Üstün Yetenekli Öğrencilerin Eğitimi ve BİLSEM’ler.” Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 115-122.

Keskin, M. Ö. Samancı, N. K., & Aydın, S. (2016). “Bilim ve Sanat Merkezleri: Mevcut Durumları, Sorunları ve Çözüm Önerileri. “ Üstün Yetenekliler Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi (UYAD), 1(2), 78-96

Kıldan, O. A. (2011). “Okul Öncesi Öğretmenlerin Üstün Yetenekli Çocuklar Hakkındaki Görüşleri.” Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(3), 805-818.

Kurnaz, A., Tüybek, C. & Taşkesen, Ü. S. (2009). “Sınıf Öğretmenlerinin Üstün Yetenekli Öğrencilere İlişkin Görüş ve Uygulamaları.” Üstün Yetenekli Çocuklar II. Ulusal Kongresi Yeni Açılımlar/25-27 Mart. Eskişehir.

Manning, S. (2006). Recognizing Gifted Students: A Practical Guide for Teachers. Kappa Delta Pi Record, 42, 64- 68.

Marland, Jr. S. P. (1972). “Education of the Gifted and Talented.” Volume I: Report to the congress of the United States by the commissioner of education. U.S.O.E. (United States’ Office of Education). Washington, DC: United States Government Printing Office.

MEB, (2016). Bilim ve Sanat Merkezleri Yönergesi.

Metin, N. (1999). Üstün Yetenekli Çocuklar. Ankara: Öz Aşama Matbaacılık.

Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis. (Second edition). California: Sage Publication.

Renzulli, J. S. (2005). The Three-ring Conception of Giftedness, Conceptions of Giftedness, Cambridge: Cambridge University Press. Renzulli, J. S., Smith, L. H., White, A. J., Callahan, C. M., Hartman, R. K. & Westberg, K. L. (2002). Scales for Rating the Behavioral Characteristics of Superior Students (Rev. ed.). Mansfield Center, CT: Creative Learning Press.

Ross, J. & Smyth, E. (1995). “Differentiating Cooperative Learning to Meet the Needs of Gifted Learners: A Case for Transformational Leadership.” Journal for the Education of the Gifted, 19(1), 63–82.

Saban, A. & Ersoy, A. (2016). Eğitimde Nitel Araştırma Desenleri. Ankara: Anı Yayıncılık.

Sak, U. (2011). “Üstün Yetenekliler Eğitim Programları Modeli (ÜYEP) ve Sosyal Geçerliği.” Eğitim ve Bilim, 36(161), 213-229.

Sak, U., Ayas, M. B., Sezerel, B. B., Öpengin, E., Özdemir, N. N., & Gürbüz, S. D. (2015). “Türkiye'de Üstün Yeteneklilerin Egitiminin Elestirel Bir Degerlendirmesi.” Türk Üstün Zekâ ve Egitim Dergisi, 5(2), 110.

Sankar–DeLeeuw, N. (2002). “Gifted Preschoolers: Parent and Teacher Views on Identification, Early Admission, and Programming.” Roeper Review, 24(3), 172–177.

Scruggs, T. E., Mastropieri, M. A., Cook, S. B & Escobar, C. (1986). “Early Intervention for Children with Conduct Disorders: A Quantitative Synthesis of Single-subject Research.” Behavioral Disorders, 11(4), 260-271.

Siegle, D. & McCoach, D. B. (2005). “Making a Difference: Motivating Gifted Students Who are not Achieving.” Teaching Exceptional Children, 38(1), 22–27.

Sternberg, R. J. (2003). Giftedness According to the Theory of Successful Intelligences. In Colangelo, N. & Davis, G.A. (Eds.) Handbook of gifted education (3 rd edt., 88- 99). Boston: Pearson Education.

Sternberg, R. J., & Zhang, L. (1998). “The Pentagonal Implicit Theory of Giftedness Revisited: a Cross-validation in Hong Kong.” Roeper Review, 2, 149-153.

Şahin, F. (2013). “Sınıf Öğretmenlerine Yönelik Üstün Yetenekli Öğrencileri Belirleme Bilgi Testi’nin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik çalışması.” (Asian Journal of Instruction), 1(1), 21-29.

Şahin, F. (2016). “Üstün Yetenekli Öğrencilerin Özellikleri Konusunda Okul Öncesi Yardımcı Öğretmen Adaylara Verilen Eğitimin Etkisi.” Üstün Yetenekliler Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi (UYAD), 1(3), 166-175.

Şahin, F. & Çetinkaya, Ç. (2015). “The Investigation of Effectiveness and Efficiency of Classroom Teachers in the Identification of Gifted Students.” Turkish Journal of Giftedness and Education, 5(2), 133-147.

Şahin, F. (2016). “Investigating the Competence of Classroom Teachers in Terms of Nominating the Students with High Creativity and Gender-biased Decision.” International Journal of Progressive Education, 12(3), 110-120.

Şahin, F. and Kargın, T. (2013). “Sınıf Öğretmenlerine Üstün Yetenekli Öğrencilerin Belirlenmesi Konusunda Verilen Bir Eğitimin Öğretmenlerin Bilgi Düzeyine Etkisi.” Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 14(02), 1-13.

Tannenbaum, A. J. (2003). Nature and Nurture of Giftedness. In Colangelo, N. & Davis,G.A. (Eds.) Handbook of gifted education (3 rd edt, 45-59). Boston: Pearson Education.

Tarhan, S. and Kılıç, Ş. (2014). “Üstün Yetenekli Bireylerin Tanılanması ve Türkiye’deki Eğitim Modelleri.” Üstün Yetenekliler Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi, 2(2), 28-43.

Terman, L. M. (1926). Genetic Studies of Genius: Mental and Physical Traits of a Thousand Gifted Children (2 nd ed.). Stanford, CA: Stanford University Press.

Yıldırım, A. & Şimşek, H., (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.