194107

“LUIGI RUSSOLO FÜTÜRİZMİ”NİN İDEOLOJİK ve ÜSLUPSAL TEMELLERİ

Bu çalışma, sanatsal anlamdaki düşünsel temeli 20. yüzyıl başında Fütürizm adıyla İtalyan şair Filippo Tomasso Marinetti, müziksel anlamdaki teorik ve edimsel yönü ise yine aynı dönemde İtalyan ressam ve besteci Luigi Russolo tarafından ortaya atılan, avangart bir akım olan 'Gürültücülük Akımı'nı, ideolojik ve üslupsal boyutuyla ele almak amacıyla oluşturulmuştur. Fütürizm, iyinin, güzelin ve doğrunun gelenekten koparak gelecekte aranması gerektiği düşüncesiyle İtalyan şair Filippo Tomasso Marinetti'nin ortaya attığı bir düşünce ve sanat akımıdır. Marinetti'nin ortaya attığı bu düşünce, müzikte Russolo'nun geleneksel ses kaynaklarını öteleyerek, gürültüyü elde edebilmek adına bir gürültü makinesi oluşturmasıyla başlamış, ilerleyen aşamalarda Russolo'nun ardından Uluslararası Sanat Müziği büyük geleneğinin dışına çıkarak tüm avangart akımların önünü açan John Cage, sessizliği ile bütün ses özdeklerini kompozisyonun bir öğesi haline getirmiş, Fransa'da ise Pierre Schaeffer, bu mirasın daha teknolojik bir yönü olan Musica Concréte (Somut Müzik) akımını ortaya atmıştır. Russolo'nun müzikte önünü açtığı Fütürizm Akımı, yalnızca Uluslararası Sanat Müziğinde değil aynı zamanda Popüler Müzikte de ufuk açıcı olmuş, Noise Rock ve Endüstriyel Rock üreticileri de gelenekçi değil gelecekçi ve protest olmaları yönüyle, akustik müzik geleneğinden ayrılarak, gürültüyü müziksel/estetik sistemlerinin içerisine almışlardır. Russolo'nun Fütürizm düşüncesini inşa etmesini sağlayan, çağ ruhunun getirdiği paradigmadır. Bestecinin dönemini belirleyen iki temel düşünceden biri Endüstri devrimi, diğeri ise faşizmdir. Endüstri Devrimi hızlı üretim ve kalkınma düşüncesinin temelini oluştururken faşizm ise savaşı doğal görmek ve sınıflar arası savaşı güçlünün zayıf üzerinde kurduğu bir egemenlik ve kalkınmanın ön koşulu olarak algılamak yönündeki erkek merkezli bir harekettir

IDEOLOGICAL AND STYLISTIC BASES of “LUIGI RUSSOLO’S FUTURISM”

This study was designed to address the concept of “The Art of Noises” both ideologically and stylistically. The intellectual foundations of this avant-garde movement were laid in all arts with the concept of “Futurism” developed by, the Italian poet, Filippo Tomasso Marinetti, at the beginning of the 20th century. In The same period, the theoretical and performative aspects of Futurism were developed and applied to music with the concept of “the Art of Noises” by the Italian painter and composer, Luigi Russolo. Futurism is a movement of thought and art which was developed by, the Italian poet, Filippo Tomasso Marinetti, who believed that there must be a break with tradition, and the great, the beauty and the truth must be sought in the future. The repercussions of this idea put forward by Marinetti were evident in Russolo’s secession from traditional sources of sound and construction of a noise machine in order to obtain noises. Following Russolo, who paved the way for all avant-garde movements by going beyond the great tradition of The International Art Music, John Cage turned his silence and all elements of sound into an integral part of the music composition. Meanwhile, in France, Pierre Schaeffer introduced the movement of Musica Concréte (Concrete Music) which was a more technological facade of this legacy. The Futurist Movement, which Russolo introduced to music, was not only inspiring for The International Art Music but also for Popular Music. Being untraditional, futuristic and dissident, the producers of Noise Rock and Industrial Rock music broke away from the tradition of acoustic music and integrated the noise into their musical/aesthetic systems. It is the paradigm brought by the zeitgeist which enabled Russolo to construct the thought of “Noise Music.” Two basic ideas that determined the period in which the composer lived were The Industrial Revolution and Fascism. On the one hand, the Industrial Revolution constituted the basis of rapid production and development, on the other hand, Fascism was a male-centered movement which regarded war as a natural factor of life and war between classes as a precondition for the dominance of the strong over the weak and development

PDF

___

Adamson, W., Ialongo, E. (2013).“Reconsidering Futurism”, Journal of Modern Italian Studies, Vol 8, No 4: 389- 392.
Antmen, A. (2013). 20. Yüzyıl Batı Sanatında Akımlar. İstanbul: Sel Yayıncılık.
Attali, J. (2005). Gürültüden Müziğe. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Auner, J. (2013). Music in the Twentieth and Twenty-First Centuries,New York: W.W. Norton Company.
Boran, İ. (2007). Elektronik Müzikte Analog Dönem ve Bülent Arel'in Stereo Electronic Music no.1 Adlı Yapıtı. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Butler, C. (2013). Modernizm. Çev., Nursu Örge.Ankara: Dost Kitapevi Yayınları.
Cebe, R. (2014). “Fütürizm’in Müziğe Etkileri ve Yeni Çalgılar”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 13, No. 49: 312-323.
Chang, J. H. (1999), Composing Noise. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Institute of Sonology Royal Conservatory The Hague, Holland.
Cook N., Pople A. (2004). The Cambridge History of Twentieth-Century Music.Cambridge:Cambridge University Press.
Gergely, K., Ádám, I. (2009).“Russolo and his Technical Utopia.”New Sound Journal, 34/2: 37-49.
Cage, J. (2012). John Cage Seçme Yazılar. Çev. ve Yayına Haz., S. Fırıncıoğlu. İstanbul: Pan Yayıncılık.
Holmes, T.(2008). Electronic and Experimental Music. UK: Routledge Publisher.
Jdanov, A. (1996). Edebiyat, Müzik ve Felsefe Üzerine. Çev. F. Berktay Baltalı. İstanbul: Kaynak Yayınları.
Jensen, R. B. (1995), “Futurism and Fascism.” History Today, November 1995, 45/11:35-41.
Kelly, C. (2009). Cracked Media The Sound of Malfunction. USA: The MIT Press.
Kosbatar, Ö.(2012). Taşlar Kimin İçin Yuvarlanıyor. İstanbul: Altı Kırk Beş Yayınları.
Marinetti, F. T. (2008).Futurist Manifestolar Kitabı. Çev. Tuna Yılmaz.İstanbul: Altıkırkbeş Yayınevi.
Mustan Dönmez, B.(2014). Müziğin Kökeni Üzerine. Ankara: Gece Yayınları.
Poggi, C. (2009). “The Futurist Noice Machine.” The European Legacy, Vol 14, No. 7: 821-840.
Russolo, L. (2002). “The Art of Noises, Futurist Manifesto”. Audio Culture: Readings in Modern Music.Ed: C.Cox and D. Warner. Continium Publishers: New York and London.
Serafin, S., Götzen A., Böttcher, N. (2006). “Synthesis and Control of Everyday Sounds Reconstructing Russolo’s Intonarumuri”, Proceedings of the 2006 International Conference on New Interfaces for Musical Expression, Paris (240-245).
Pratella, F. P. (1910). Manifesto of Futurist Musicians. http://www.unknown.nu/futurism/musicians.html, Launched by the Poet Marinetti in Le Figaro in Paris, erişim tarihi 02.02.2017