INVESTIGATION OF THE EFFECT OF GAMES AND ACTIVITIES ON ROUNDING AND ESTIMATION SUBJECT

The main object of this study is to study the effect of games and activities on rounding and estimation subject in second grade mathematics lesson. The research has been carried out in accordance with pre-test and post-test design control groups. The study was conducted on the 2nd grade students at a primary school in one of the towns of a southeast city of Turkey. Four classes, two of which are the test groups and the other two are the control groups were determined randomly, including 120 students in total, 61 of whom are from the experiment group and 59 of whom are the control group. The scale to determine the attitude of students against mathematics, achievement test carried out in pre-test and post-test design to test the performance of students, observational and semi-formed interview forms as well as video records constitute the means of gathering data for the research. At the end of the research, the performance of the experiment group increased, while there was no change in their attitudes against mathematics. The games and the activities practiced within the research have been shown to have a positive impact on students. The stagnation in the attitude of the students against mathematics is estimated to be caused by the shortage of time allocated for the study and the articulation inability of students. As a result of the study, it has been concluded that games and activities could be of utmost significance in all sorts of school subjects and that enriching the learning environment with matching games and activities could promote permanent learning.

PDF

___

Altun, M. (1998). Matematik Öğretimi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları.

Altunay, D. (2004). Oyunla Desteklenmiş Matematik Öğretiminin Öğrenci Erişisine ve Kalıcılığına Etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.

Aral, N. (2000). Çocuk Gelişiminde Oyunun Önemi. Çağdaş Eğitim. Ankara: Tekışık Yayıncılık. Sayı: 265, s15-17.

Aşkar, P. (1986). “Matematik Dersine Yönelik Tutumu Ölçen Likert-Tipi Bir Ölçeğin Geliştirilmesi”. Eğitim ve Bilim. 11(62), 31-36.

Aydın, A., Sarıer Y.ve Uysal, Ş. (2012). Sosyoekonomik ve Sosyokültürel Değişkenler Açısından PISA Matematik Sonuçlarının Karşılaştırılması, Eğitim ve Bilim, 37 (164), 20-30

Aytekin, H. (2001). Okulöncesi Eğitim Programları İçinde Oyunun Çocuğun Gelişimine Olan Etkileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya.

Bodrova, E., Leong, D. J. (2006). Adult Influences on Play. In Doris Pronin Fromberg andDoris Bergen (Eds.), Play From Birth To Twelve And Beyond: Contexts, Perspectives, and Meaings (pp. 103-108). New York: Garland.

Carrol, W. M. (1996). “Mental Computation of Students in a Reform‐Based Mathematics Curriculum”. School Science and Mathematics, 96 (6), 305-311.

Cornell, C. (2000). Matematikten Nefret Ediyorum. (Çev. Nilüfer EYÜBOĞLU), Yaşadıkça Eğitim, (65), 15-22.

Crookall, D., Oxford, R., and Saunders, D. (1987). Towards a Reconceptualization of Simulation: From Representation to Reality. Journal of SAGSET (Society for the Advancement of Games and Simulations in Education and Training), 17(4), 147-171.

Çalışkan, M. (2019). İkinci Sınıf Matematik Dersi Sayı Yuvarlama ve Tahmin Konusunda Oyun ve Etkinliklerin Başarıya Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Niğde.

Çankaya, S. and Karamete, A. (2008). Eğitsel Bilgisayar Oyunlarının Öğrencilerin Matematik Dersine ve Eğitsel Bilgisayar Oyunlarına Yönelik Tutumuna Etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4 (2)

Çakmak, M. (2000). İlköğretimde Matematik Öğretimi ve Aktif Öğrenme Teknikleri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20 (3).

Dede, Y. and Yaman, S. (2003). “ Fen ve Matematik Eğitiminde Proje Çalışmalarının Yeri, Önemi ve Değerlendirilmesi”. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23 (1), 117- 132.

Dunn, G., Stewart, R. and Williams, H. (2003). Why Play Games?. Mathematics Teaching, Vol: 183. (June 2003). EARGED (2005). Temel Eğitim Destek Programı, Öğretim Programlarının (İlköğretim 1-5. Sınıflar Hayat Bilgisi, Matematik, Türkçe, Sosyal Bilgiler, Fen ve Teknoloji) Değerlendirme Raporu, 1. Ankara, MEB.

Ercanlı, D. (1997). İlköğretim Okullarının 4. Sınıflarında Dünyamız ve Gökyüzü Ünitesinin Öğretilmesinde Oyun ve Modellerin Başarıya Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Sınıf Öğretmenliği Ana Bilim Dalı. İstanbul.

Eşme, İ. (2008). PISA 2006 sonuçları ve Türkiye'de Fen Eğitimi, Radikal Gazetesi.

Forrester, M. A. (2006). Exploring Estimation in Young Primary School Children. Educational Psycology, 10 (4), 283-300.

Foster, A., Katz-Buonincontro, J. and Shah, M. (2011). Designing a Game-based Learning Course: K-12 Integration and Pedagogical Model. In M. Koehler and P. Mishra (Eds.), Proceedings of SITE 2011-- Society for Information Technology and Teacher Education International Conference (1477-1483). Nashville, Tennessee, USA:

Foulquie, P. (1994). Pedagoji Sözlüğü. Çeviren: Cenap Karakaya. İstanbul: Sosyal Yayınları

Fromberg, D. P. (1999). A Review of Research on Play. C. SEEFELDT (Ed.). The Early Childhood Curriculum: Current Findings in Theory and Practice. 3rd Ed., New York: Teachers College Pres, Columbia University. pp.27-53.

Gander, J.M-Gardiner, W.H (1993). Çocuk ve Ergen Gelişimi, çev. Onur, B., s.256-257, İmge Kitabevi, Ankara. Geer, C. (1992). Exploring Patterns, Relations and Functions. Arithmetic Teacher, (9), 19-21.

Hanbaba, L. and Bektaş, M. (2011). Oyunla Öğretim Yönteminin Hayat Bilgisi Dersi Başarısı ve Tutumuna Etkisi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 12 Sayı 1.

Kamii, C. (2003). Modifying A Board Game Of Foster Kindergarten's Logico- Mathematical Thinking. Young Children, September, 20-26.

Karabacak, N. (1996). Sosyal Bilgiler Dersinde Eğitsel Oyunların Öğrencilerin Erişi Düzeyine Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Kılıç, M. (2007). İlköğretim 1. Sınıf Matematik Dersinde Oyunla Öğretimde Kullanılan Ödüllerin Matematik Başarısına Etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Köroğlu, H. and Yeşildere, S. (2002). İlköğretim II. Kademede Matematik Konularının Öğretiminde Oyunlar ve Senaryolar. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi. Ankara.

May, L. (1993). Playing Games With Numbers. Teaching K-8, (October 1993).

May, L. (1995). Motivating Activities. Teaching K-8, (September 1993).

MEB (2009). İlköğretim matematik dersi 1-5 sınıflar öğretim programı ve kılavuzu. Ankara.

Newson, J. and Newson, E. (1979). Toys And Playthings. Penguin Books, ABD.

O’Brien, T. and Barnett, J. (2004). Hold On Your Hat. Mathematics Teaching. Vol: 187.

Özdaş, A. (1997). “Matematik Eğitiminde Başarıyı Olumsuz Yönde Etkileyen Faktörler”, Nasıl Eğitim Sistemi: Güncel Uygulamalar ve Geleceğe İlişkin Öneriler Eğitim Sempozyumu. D.E.Ü. Sabancı Kültür Sarayı, 381-388, İzmir.

Pesen, C. (2003). Eğitim Fakülteleri ve Sınıf Öğretmeleri için Matematik Öğretimi, Nobel Yayın Dağıtım Yayın No: 602, Teknik ve Matematik Dizi No: 81, Ankara.

Pitino, D. (2004). Be a Math Model. Teaching K-8. (January 2004).

Rubin, K. H., Fein, G. G., & Vandenberg, B. (1983). Play. In E. M. Hetherington & P. H. Mussen (Eds.), Handbook of Child Psychology: Vol. 4, Socialization, Personality And Social Development (693-774). New York: Wiley.

Sandberg, A., Lillvist, A., Sheridan, A. and Williams, P. (2012) Play Competence as a Window to Preschool Teachers' Competence, International Journal of Play, 1(2), 184-196

Saracho, O. N. and Spodek, B. (1995). Children’s Play And Early Childhood Education: Insights From History And Theory. Journal of Education, 177(3), 129-148.

Shi, Y. (2003). Using Volleyball Games As Examples In Teaching Mathematics. Teaching Mathematics and Its Applications, 22, (2).

Soylu, Y. (2001). “Matematik Derslerinin Öğretiminde (I. Devre 1, 2, 3, 4, 5. Sınıf) Başvurulabilecek EğiticiÖğretici Oyunlar”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.

Taşlı, F. (2003). İlköğretim İngilizce Öğretiminde Oyun Tekniğinin Erişiye Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Niğde U. Niğde

Tatto, M, T. (Ed.)(2013). The Teacher Education and Development Study in Mathematics (Teds-M). Netherlands, IEA (International Association for the Evaluation of Educational Achievement).

Tural, H. (2005). İlköğretim Matematik Öğretiminde Oyun ve Etkinliklerle Öğretimin Erişiye ve Tutuma Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül U. İzmir

Türk Dil Kurumu. (1998). Türkçe Sözlük. TDK Yayınları. Ankara.

Uğurel, I. and Moralı, S. (2008). “Matematik ve Oyun Etkileşimi”, Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28 (3), 75-98.

Umay, A. (2002). “Öteki Matematik”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 275-281.

Vygotsky, L. (1978). The Role of Play in Development. Mind in Society. (Trans. M. Cole). Cambridge, MA: Harvard University Press, 92-104.

Wood, E. (1999). The Impact Of The National Curriculum On Play In Reception Classes. Educational Research, 41(1), 11-22.

Yıldırım, C. (1988). Matematiksel Düşünce. İstanbul: Remzi Kitabevi.

Yiğit, A. 2007. İlköğretim 2. Sınıf Seviyesinde Bilgisayar Destekli Eğitici Matematik Oyunlarının Başarıya Ve Kalıcılığa Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi, Adana.

Yörükoğlu, A. (1998), “Çocuk Ruh Sağlığı”, 23. Baskı, İstanbul: Özgür Yayınları.