ASLI SARIŞAN TUNGAÇ, MUTLU NİSA ÜNALDI CORAL

FEN BİLİMLERİ ÖĞRETMENLERİNİN OKULDIŞI (DOĞA DENEYİMİNE DAYALI) EĞİTİME YÖNELİK GÖRÜŞLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Bu çalışmanın amacı Fen Bilimleri Öğretmenlerinin okul dışı (doğa deneyimine dayalı) eğitime yönelik görüşlerini ortaya koymaktır.Araştırmanın çalışma grubunu elverişli örnekleme metoduyla belirlenen 20 fen bilimleri öğretmeni oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından hazırlanan ve 6 açık uçlu sorudan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Görüşmeler her bir öğretmenle yaklaşık yirmişer dakikalık oturumlar şeklinde gerçekleştirilmiş ve ses kaydı alınmıştır. Ayrıca araştırmacı görüşme boyunca görüşme formu üzerine de notlar almıştır.Elde edilen verilerin dijital ortama aktarılmasının ardından verilere içerik analizi uygulanmış, kodlar ve temalar belirlenmiştir. Elde edilen bu kod ve temalar çerçevesinde öğretmen görüşleri saptanmış ve değerlendirilmiştir. Çalışma sonucunda öğretmenlerin okul dışı (doğa deneyimine dayalı) öğrenme ortamlarını gerekli bulmalarına rağmen, çeşitli engel ve zorluklar sebebiyle sıklıkla uygulayamadıkları sonucuna ulaşılmıştır. Bu sonuçlardan yola çıkılarak bir takım önerilerde bulunulmuştur

EVALUATION OF SCIENCE TEACHERS’ VIEWS TOWARDS OUTDOOR (NATUREBASED) EDUCATION

The purpose of this study is to reveal Science Teachersviews of outdoor (nature experienced) education.The research group of the study is 20 science teachers who are determined by suitable sampling method.Semi-structured interview form consisting of 6 open-ended questions prepared by the researcher was used as data collection tool.Interviews were conducted with each teacher in approximately twenty-minute sessions and voice recording was taken.The researcher also took notes on the interview form during the interview.Following the transfer of the obtained data to the digital medium, content analysis was applied to the data, codes and themes were determined.Within the scope of these codes and themes, the opinions of the teachers were determined and evaluated. As a result of the study, although teachers find necessary out-ofschool learning environments, they are often avoid because of the result of many obstacles and difficulties. From this findings a number of suggestions were made

PDF

___

Atal, D. ve Usluel, Y. K. (2011). İlköğretim öğrencilerinin okul içinde ve dışında teknoloji kullanımları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41(41).
Ballantyne, R. & Packer, J. (2002). Nature-based excursions: School student’s perceptions of learning in natural environments. International Research in Geographical and Environmental Education, 11(3), 218-36.
Berberoğlu, E.O. (2015). Ekopedagoji temelli sınıf dışı çevre eğitiminin çevre farkındalığı üzerine etkisi. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi. 12-1 (23), 67-81.
Birinci, O. (2013). İlkokul 3 . sınıf hayat bilgisi dersine yönelik geliştirilen doğa eğitimi etkinliklerinin öğrencilerin doğa algılarına etkisi. Yüksek lisans tezi. Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Rize.
Bookout, S. M. (2010). Elementary Schoolyard Landscapes as Outdoor Learning Environments: North Texas Stakeholders’ Perceptions of the No Child Left Inside Act, (Unpublished Master Thesis), The University of Texas Faculty of the Graduate School.
Bozdoğan, A. E. ve Yalçın, N. (2006). Bilim merkezlerinin ilköğretim öğrencilerinin fene karşı ilgi düzeylerinin değişmesine ve akademik başarılarına etkisi: Enerji Parkı. Ege Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,7(2).
Bonnett, M. (2007). Environmental Education and the Issue of Nature, Journal of Curriculum Studies, 39(6), 707- 721.
Demirel, Ö., Erdem, E., Koç, F., Köksal, N., ve Şendoğdu, M. (2002). Beyin temelli öğrenmenin yabancı dil öğretiminde yeri. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 15(15), 123- 136.
Deniş Çeliker, H. ve Akar, A. (2015). Ortaokul öğrencilerinin doğaya ilişkin metaforları. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(2), 101-119.
Erdoğan, M. (2011). Ekoloji temelli yaz doğa eğitimi programının ilköğretim öğrencilerinin çevreye yönelik bilgi, duyuşsal eğilimler ve sorumlu davranışlarına etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 11(4), 2223-2237.
Erentay, N. ve Erdoğan, M. (2012). 22 Adımda Doğa Eğitimi. Ankara: ODTÜ Yayıncılık.
Erkuş, A. (2011). Davranış bilimleri için bilimsel araştırma süreci. Pegem A Yayınları: Ankara.
Ertaş, H., Şen A. İ. ve Parmaksızoğlu, A. (2011). Okul dışı bilimsel etkinliklerin 9. Sınıf öğrencilerinin enerji konusunu günlük hayatla ilişkilendirme düzeyine etkisi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 5(2).
Jeronen, E. ve diğerleri. (2009). Environmental education in Finland–a case study of environmental education in nature schools. International Journal of Environmental & Science Education, 4(1), 1-23.
Kahyaoğlu, M. ve Yetişir, İ. (2015). Doğa kavramı ve Çocukların doğadan uzaklaşmasına ilişkin fenomenografik bir çalışma. Eğitim ve Bilim. 40(182), 159-170.
Kalender, Ç. (2010). Türkiye’de yapılan doğa eğitimlerinin değerlendirilmesi (Kaçkar Dağları Milli Parkı Örneği). Yüksek lisans tezi. Artvin Çoruh Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Artvin.
Kavak, N., Tufan, Y., ve Demirelli, H. (2006). Fen Teknoloji Okuryazarlığı ve İnformal Fen Eğitimi Gazetelerin Potansiyel Rolü. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(3).
Keleş, Ö., Uzun, N. ve Uzun, F.V. (2010). Öğretmen adaylarının çevre bilinci, çevresel tutum, düşünce, ve davranışlarının doğa eğitimi projesine bağlı değişimi ve kalıcılığının değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. 9(32), 384-401.
Kıyıcı, B. F., Yiğit, E.A. ve Darçın, E.S. (2014). Doğa eğitimi ile öğretmen adaylarının çevre okuryazarlık düzeylerindeki değişimin ve görüşlerinin incelenmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 4(1), 17-27.
Köşker, N. (2013). İlkokul Öğrencileri ve Sınıf Öğretmeni Adaylarının Doğaya İlişkin Algıları ve Sorumluluklarına Yönelik Düşünceleri, International Periodical fort he Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, c. 8 s. 3 ss. 341-355.
Kutru, Z. ve Soran, H. (2012). Üniversite öğrencilerinin doğa algıları. Ulusal Fen ve Matematik Eğitimi Kongresi. Erişim: 20.01.2016, http://kongre.nigde.edu.tr/xufbmek/dosyalar/tam_metin/pdf.
Meydan, A., Bozyiğit, R. ve Karakurt, M. (2012). Ekoloji temelli doğa eğitimi projelerinin katılımcı beklentilerini karşılama düzeyleri. Marmara Coğrafya Dergisi. 25, 238-255.
Miles, M.B. & Huberman A.M. (1994). Qualitative data analiysis (Second edition), London New Delhi: Sage Publication.
Özdemir, O. (2010). Doğa deneyimine dayalı çevre eğitiminin ilköğretim öğrencilerinin çevrelerine yönelik algı ve davranışlarına etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 27.27: 125-138.
Sarışan Tungaç, A. (2015). Fen Bilgisi Öğretmenlerinin Okul Dışı (Doğa Deneyimine Bağlı) Çevre Eğitimine Yönelik Özyeterlik Algıları, Çevre Bilgileri Ve Çevresel Tutumlarının İncelenmesi: Mersin İli Örneği,(Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Mersin.
Stocklmayer, S. ve Gilbert, J. (2003). Informal Chemical Education. in International Handbook of Science Education. Part One. By Kluwer Academic Publishers.Netherlands.
Tatar, N. ve Bağrıyanık, K. E. (2012). Fen ve Teknoloji dersi öğretmenlerinin okul dışı eğitime yönelik görüşleri. İlköğretim Online, 11(4).
Tekbıyık, A., Şeyihoğlu, A., Vekli, G.S. ve Konur, B.K. (2013). Aktif öğrenmeye dayalı bir yaz bilim kampının öğrenciler üzerindeki etkilerinin incelenmesi. The Journal Academic Social Science Studies, 6(1), 1383- 1406.
Uzunöz, A. (Ed.). (2012). Doğa Eğitimi: Ders Dışı Eğitim Faaliyetlerine Örnek. (I. Baskı) Ankara: Anı Yayıncılık.
Yardımcı, E. (2009). Yaz Bilim Kampında Yapılan Etkinlik Temelli Doğa Eğitiminin İlköğretim 4 ve 5. Sınıftaki Çocukların Doğa Algılarına Etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel arastirma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.