HANDE ŞAHİN, SİBEL ERKAL, Leyla ATEŞOĞLU

DETERMINATION OF ECOLOGICAL FOOTPRINT AWARENESS OF PRESCHOOL TEACHER CANDIDATES

Ecological footprint is biologically the fertile soil and water area needed to produce the resources that an individual, community or activity consumes and to dispose of the waste created with current technology and resource management. Ecological footprint also refers to the association of sustainability between the rate of human consumption of earth resources and health of the ecosystem. Knowledge of the meaning and components of ecological footprint, as well as, what needs to be done to reduce it would enable students to more readily convert this information into a positive attitude and behavior. Therefore, this study was planned and conducted in order to investigate ecological footprint awareness in preschool teacher candidates with respect to their demographic characteristics. The study group comprised 170 teacher candidates who attended Kırıkkale University, Faculty of Education, Department of Primary Education, Division of Preschool Education. The "Ecological Footprint Awareness Scale" developed by Coşkun and Sarıkaya in 2013 was used as the data collection instrument. T test for two groups and ANOVA for more groups were used in data analysis. The study results revealed significant differences with respect to age, gender, monthly income, parental education level, source of environmental education and environmental perspective (p

PDF

___

Akıllı, H., Kemal, F., Okudan, K. (2008). Ekolojik Ayak İzinin Kavramsal İçeriği Ve Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesinde Bireysel Ayak İzi Hesaplaması. Akdeniz İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15, 1-25.

Aksoy, B., Karatekin, K. (2011). Farklı Programlardaki Lisans Öğrencilerinin Çevreye Yönelik Duyuşsal Eğilimleri. TSA, 15 (3), 23-36.

Alpak-Tunç, G. (2015). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Çevreye Yönelik Etik Yaklaşımları İle Sürdürülebilir Çevreye Yönelik Tutumlarının İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Aydın.

Borden, R. J. (1985). Personality and Ecolojical Concerns. Ecolojical Beliefes and Behaviour. Greenwood: Westport.

Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Pegem Akademi: Ankara.

Connell, S., Fien, J., Lee, J., Sykes, H., Yencken, D. (1998). If It Doesn’t Really Affect You, You Don’t Think About It.’ A Qualitative Study of Young People’s Environmental Attitudes in Two Australian Cities. Environmental Education Research, 4 (3), 95–113.

Coşkun, I.Ç, Sarıkaya, R. (2014). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Ekolojik Ayak İzi Farkındalık Düzeylerinin Belirlenmesi. Turkish Studies, 9 (5), 1761-1787.

Çabuk, B., Karacaoğlu, C. (2003). Üniversite Öğrencilerinin Çevre Duyarlılıklarının İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 36 (1-2), 189- 198.

Çepel, N. (1992). Doğa Çevre Ekoloji ve İnsanlığın Ekolojik Sorunları. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.

Erten, S. (2005). Okul Öncesi Öğretmen Adaylarında Çevre Dostu Davranışların Araştırılması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 91-100.

Gürbüz, H., Çakmak, M., Derman, M. (2013). Biyoloji Öğretmen Adaylarının Sürdürülebilir Çevreye Yönelik Tutumları. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 6(1), 144-149.

Karakaş, H., Doğan, A., Sarıkaya, R. (2016). Etkinlik Temelli Eğitimin Üstün Yetenekli Öğrencilerin Ekolojik Ayak İzi Farkındalığına Etkisi. Turkish Studies 11 (3), 1365-1386.

Oweini, A., Houri, A. (2006). Factors Affecting Environmental Knowledge and Attitudes Among Lebanese College Students. Applied Environmental Education and Communication, 5, 95-105.

Özdemir, E., Arık, S. (2013). Ortaokul Öğrencilerinin Benlik Saygı Düzeylerinin ve Sürdürülebilir Çevreye Yönelik Tutumlarının İncelenmesi. Journal of History School, 6 (16), 641-655.

Özmen, D., Çetinkaya, Ç. A., Nehir, S. (2005). Üniversite Öğrencilerinin Çevre Sorunlarına Yönelik Tutumları. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 4 (6), 330-344.

Öztürk G. (2010). İlköğretim 7. Sınıflarda Çevre Eğitimi İçin Ekolojik Ayak İzi Kavramının Kullanılması ve Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Pearson, S., Steven Honeywood, S., O’Toole, M. (2005). Not Yet Learning for Sustainability: The Challenge of Environmental Education in a University. International Research in Geographical and Environmental Education, 14 (3), 173-186.

Sam, N., Gürsakal. S., Sam. R. (2010). Üniversite Öğrencilerinin Çevresel Risk Algısı ve Çevresel Tutumlarının Belirlenmesi. Akademik Bakış Dergisi 20,1-16.

Ravindranadh, M.J. (2007). Environmental Education in Teacher Education in India: Experiences And Challenges İn The United Nations Decade Of Education For Sustainable Development. Journal of Education and Teaching, 33(2), 191-206.

Taşkın, Ö. (2005). An Evaluation of the Studies on Environmental Attitude and Knowledge. Education ve Science, 30(138), 78-85.

Tuncer. G., Ertepinar. H., Tekkaya. C., Sungur. S. (2005). Environmental Attitudes of Young People İn Turkey: Effects of School Type and Gender. Environmental Education Research. 11 (2), 215-233.

Wackernagel, M., Rees, W.E. (1998). Our Ecological Footprint. Reducing Human Impact On The Earth. New Society Publishers: Canada.

Zelezny, L.C., Chua P., Aldrich C. (2000). Elaborating on Gender Differences in Environmentalism. Journal of Social Issues, 56(3), 443-457.