DAVRANIŞ VE DUYGULARI DEĞERLENDİRME ÖLÇEĞİ-2 (BERS-2)’NİN BEŞ YAŞ GRUBU İÇİN TÜRK KÜLTÜRÜNE UYARLAMA ÇALIŞMASI

Bu çalışmada, Davranış ve Duyguları Değerlendirme Ölçeği-2 (BERS-2)'nin beş yaş grubu için Türk kültürüne uyarlanması, ölçeğin geçerlik ve güvenirlik analizlerinin yapılması amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Yozgat ilinde bulunan Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı bünyesinde ana sınıfı bulunan ilkokullar ile bağımsız anaokulları arasından, öğretmen ve yönetici görüşleri doğrultusunda farklı sosyo-ekonomik koşullar dikkate alınarak, sekiz ilkokul ve üç bağımsız anaokulu olmak üzere toplam 11 okuldan seçilen 346 çocuğun anneleri (n=346) ve öğretmenleri (n=22) oluşturmuştur. Öncelikle ölçeğin dilsel eşdeğerliği incelenmiş ve dilsel eşdeğerliğe sahip olduğu görüldükten sonra geçerlik ve güvenirlik analizleri yapılmıştır. Davranış ve Duyguları Değerlendirme Ölçeği-2 (BERS-2)'nin yapı geçerliliğini test etmek amacıyla Öğretmen Formu ve Ebeveyn Formu (anne) için doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Her iki form için önerilen orijinal beş faktörlü modelin kabul edilebilir bir uyuma sahip olduğu görülmüştür. Davranış ve Duyguları Değerlendirme Ölçeği-2 (BERS-2)'nin güvenirliğini test etmek amacıyla Öğretmen ve Ebeveyn (anne) Formu'nun madde toplam korelasyonları; ölçek formlarını ve formları oluşturan her bir alt ölçeğin Cronbach Alpha iç tutarlık katsayıları incelenmiştir. Hem Öğretmen Formu'nda hem Ebeveyn (anne) Formu'nda tüm ölçeğin Cronbach alpha iç tutarlılık katsayısı 0.97 bulunmuştur. Öğretmen Formu ve Ebeveyn Formu'nun madde toplam korelasyonlarının kabul edilebilir düzeyde olması ve iç tutarlık katsayısının yüksek olması dolayısıyla ölçeğin güvenilir olduğuna ilişkin bir kanıt oluşturmuştur

A STUDY ON ADAPTATION OF THE BEHAVIORAL AND EMOTIONAL RATING SCALE-2 (BERS-2) TO TURKISH CULTURE FOR GROUP OF FIVE

The present study aimed to adapt the Behavioral and Emotional Rating Scale-2 (BERS-2) to Turkish culture for group of five and conduct relevant reliability and validity analyses. Mothers (n=346) and teachers (n=22) of children selected by simple random sampling -taking different socio-economic conditions into consideration in line with teacher and administrator views- from a total of 11 schools comprised of eight Ministry of National Education primary schools with nursery classes and three independent kindergartens in Yozgat province were enrolled in the study. The scale was first examined for linguistic equivalence followed by validity and reliability analyses. Validity factor analysis was conducted for the Teacher Scale and Parent Scale (mother) to test the construct validity of BERS-2. It was seen that the original five-factor model suggested for both forms had acceptable fit. Total item correlation of the forms was examined by Cronbach’s Alpha internal consistency coefficients to test the reliability of BERS-2. The Cronbach’s Alpha internal consistency coefficient of the entire scale was .97 for both forms. It was concluded that the Teacher Scale and Parent Scale (mother) had sufficient item total correlation and it was a highly reliable scale

PDF

___

Argun, Y. (2005). Anne Baba Ve Öğretmenlerin Öğrenilmiş Güçlülüğü İle Okulöncesi Çocukların Davranışsal - Duygusal Güçlülüğü Ve Kendilik Algısı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Bandalos, D. L. (2014). Relative Performance Of Categorical Diagonally Weighted Least Squares And Robust Maximum Likelihood Estimation. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 21(1), 102– 116. doi:10.1080/10705511.2014.859510
Bracha, Z., Perez, F., Gerardın, P., Perrıot, Y., Rosque, F., Flament, M., Leroux, M., Mazet, P. & Carter, A. (2004).A French Adaptation Of The İnfant-Toddler Social And Emotional Assessment. Infant Mental Health Journal, 25(2), 117-129.
Brislin, R. W. (1970). Back-Translation for Cross-Cultural Research. Journal of Cross-Cultural Psychology, 1(3), 185–216. doi:10.1177/13591045700010030
Brofenbrenner, U. (1979). The Ecology of Human Development: Experiments By Nature and Desingn. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. 12. Baskı, Pegem Akademi.
Byrne, B. M. (2013). Structural Equation Modeling With AMOS: Basic Concepts, Applications, and Programming, Second Edition. Routledge.
Caulfield, T. (2001). Controversy Criminal Lav: A comment on The Proposal For Legislation Governing Assisted Human Production. Alberto Low Rewiev. 39, 335-380.
Craig, G. J. and Marguaerite, K. (1995). Children Today. New Jersey: Prentice Hall.
Crick, N. (2000). Engagement In Gender Normative Versus Nonnormative Forms Of Agression: Links To SocialPsychological adjustment. (Ed: Wendy Craig) Childhood Social Development. Massachusetts ve Oxford: Blackwell Publishers, 309-332.
Creswell, J. W. (2005). Educational Research: Planning, conducting And Evaluating Quantitative And Qualitative Research. Pearson Prentice Hall.
Çalışkan, T. ve Çınar, S. (2012). Akran Desteği: Geçerlik Güvenirlik Çalışması. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2(1): 51.57.
Dunst, C. J., Trivette, C. M., ve Deal, A. G. (editör). (1994). Supporting And Strengthening Families: Methods, Strategies And Practice. Vol.1., Cambridge, M.A: Brokline Books.
Duncan, G.J., Dowsett, C.J., Claessens, A., Magnuson, K., Huston, A.C., Klebanov, P., Pagani, L. S., Feinstein, L.,
Engel, M., Brooks-Gunn, J., Sexton, H., Duckworth, K. ve Japel, C. (2007). School Readiness And Later Achievement. Developmental Psychology, 43 (6), 1428-1446.
Epstein, M. H. (1999). The Development and Validation of A Scale To Assess The Emotional and Behavioral Strengths of Children and Adolescents. Remedial and Special Education. v.20. no.5, [258-262].
Epstein, M. H., & Sharma, J. (1998a). Behavioral and Emotional Rating Scale: A Strengths-Based Approach To Assessment. Austin, TX: PRO-ED.
Epstein, M. H. & Sharma, J. M. (1998b). Behavioral and Emotional Rating Scale: A Strength-based of Infants and Young Children. In S.J. Meisels and E. Fenichel (Eds.)., New Visions for The Developmental Assessment of Infants and Young Children. Washington,DC:Zero TO Three, [231-266].
Epstein, M. H. (2004). Behavioral and Emotional Rating Scale: A Strength-Based Approach to Assessment: Examiner’s Manual. Austin, Texas: Pro-Ed.
Epstein, M. H., Mooney, P., Ryser, G. & Pierce, C. D. (2004). Validity and Reliability of the Behavioral and Emotional Rating Scale (2nd Edition): Youth Rating Scale. Research on Social Work Practice, 14(5), 358– 367. doi:10.1177/1049731504265832
Erkuş, A. (2005). Bilimsel Araştırma Sarmalı. Ankara: Seçkin Yayınları
Fidan, N. (1986). Okulda Öğrenme ve Öğretim, Ankara, Kadıoğlu, Matbaası.
Field, A. (2005). Discovering Statistics Using SPSS. London: SAGE Yayınları
Finney, S. J. ve DiStefano, C. (2006). Non-Normal And Categorical Data In Structural Equation Modeling. G. R. Hancock ve R. O. Mueller (Ed.), Structural Equation Modeling: A Second Course içinde (269–314). Greenwich, CT: Information Age Publishing.
Finney, S. J. ve DiStefano, C. (2013). Non-Normal And Categorical Data In Structural Equation Modeling. G. R. Hancock ve R. O. Mueller (Ed.), Structural Equation Modeling: A Second Course içinde (439–492). Greenwich, CT: Information Age Publishing.
Fraenkel, J.R., ve Wallen, N.E. (2006). How to design and evaluate research in education. New York: McGrawHill.
Güngör, A. (2005).Toplumsal ve Duygusal Gelişim. Gelişim Ve Öğrenme İçinde. (Ed.: A. Ulusoy). 4. Baskı. Ankara: Anı Yayıncılık, 93-124.
Greig, A. ve Howe, D. (2001). Social understanding, Achivement Security Of Prechool Children And Maternal Mental Healt. British Journal Developmental Psychology, 19, 381-393.
Güven, K. (1999). Testler ve kültür. Türk Psikoloji Yazıları, 3(1), Türk Psikologlar Derneği Yayınları, Ankara.
Hooper, D., Coughlan, J. & Mullen, M. R. (2008). Structural Equation Modelling: Guidelines for Determining Model Fit. Electronic Journal of Business Research Methods, 6(1), 53–59.
Hu, L. ve Bentler, P. M. (1999). Cutoff Criteria For Fit İndexes In Covariance Structure Analysis: Conventional Criteria Versus New alteRnatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6(1), 1–55.
Humphreys, T. (1996). Çocuk Eğitiminin Anahtarı: Özgüven. (çev. Tanju Anapa). 1. baskı. İstanbul: Epsilon Yayıncılık, 83-153.
Jersild, A. (1979). Çocuk Psikolojisi Çev, Gülseren Günçe Ankara; Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayımı.
Kalaycı, Ş. (2010). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri (Beşinci Baskı.). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Kandır, A. ve Alpan, Y. (2008). Sosyal Dugusal Değerlendirme Aracının (ITSEA) Farklı sosyo-Ekonomik Düzeylerde Uygulanması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi Kış, 6(1), 41-61.
Kazancı, O. (1989). Eğitim psikOlojisi, Kuram Ve İlkelerden Uygulamaya, Ankara: Kazancı Yayınları.
Keith, T. Z. (2005). Using Confirmatory Factor Analysis to Aid in Understanding the Constructs Measured by Intelligence Tests. D. P. Flanagan ve P. L. Harrison (Ed.), Contemporary Intellectual Assessment: Theories, Tests, and Issues içinde (581–614). New York, NY, US: Guilford Press.
Kopp, C. B. ( 1987). The Growth of Self- Regulation: Caregivers and Children. N. Eisenberg (Ed.), Contemporary Topics In Development Psychology. New York: Wiley, [10-12].
Lawrence, E. S. (1996). Yüksek IQ’lu Bir Çocuk Yetiştirmek. (çev. Ümran Kartal), I basım, İstanbul: Varlık Yayınları, 195-242.
Marsh, H. W., Balla, J. R. ve McDonald, R. P. (1988). Goodness-Of-Fit İndexes İn Confirmatory Factor Analysis: The Effect Of Sample Size. Psychological bulletin, 103(3), 391.
McDonald, R. P. ve Marsh, H. W. (1990). Choosing A Multivariate Model: Noncentrality And Goodness Of Fit. Psychological Bulletin, 107(2), 247.
Muthén, L. K. ve Muthén, B. O. (2008). Mplus (Version 6.12). Los Angeles, CA: Muthén & Muthén.
Nelson, C. M. ve Pearson, C. A. (1991). İntegrating Services For Children And Youth With Behavioral Disorders. Reston VA: Council For Exceptional Children, 50-57.
Ornstein, A. (2004). Benlik Saygısı, Güçlülük Ve Yıkıcı Saldırganlık Hislerine Gelişimsel Bir Bakış Açısı. (çev. Ebru Çengel Kültür). http://www.icgoru.com Öner, N. (1996). Türkiye’de Kullanılan Psikolojik Testler. 2. Baskı., Boğaziçi Üniversitesi Matbaası, İstanbul.
Öztürk Samur, A., Deniz, M.E., Durmuşoğlu Saltalı, N. ve Arı, R. (2009). Altı Yaş Çocukları İçin Davranışsal Ve Duygusal Dereceleme Ölçeği: Geçerlik Güvenirlik Çalışması. Uluslararası Katılımlı II. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Kongresi. Sağlık Gelişim ve Eğitimde Çocuk. Hacettepe Üniversitesi, Ankara: Bildiriler Kitabı. 611-643.
Pantley, E. (1997). Çocuğunuzla İşbirliği Yapabilme. (çev. Hande Gürel). Ankara: HYB Yayıncılık, 93-107.
Reid, R., Epstein, M. H., Pastor, D. A., ve Gail, R. R. (2000). Strength-Based Assesment Differences Across Students With LD and EBD. Journal Remedial and Special Education. 21 (6), 346-355.
Ribes, R., Bisquerra, R., Aggulo, M. J., Filella, G., & Soldevilla, A. (2005). Emotonal Curriculum Proposal For Early Chilhood Education (4 to 6 years). Cultura y Education, 17 (2), 5-17.
Rubin, K., Coplan,R., Fox, N. ve Calkins, S. (1995). Emotionaltiy, Emotion Regulation And Preschoolers Social Adaptation. Development and Psychopathology, ABD: Cambridge University Press, (7), 49-62.
Saami, C. (2001). Cognition, Context And Goals: Significant Components In Socialemotional Efffectiveness. Social Development, 10 (1), 125-127.
Schreiber, J. B., Nora, A., Stage, F. K., Barlow, E. A. ve King, J. (2006). Reporting Structural Equation Modeling and Confirmatory Factor Analysis Results: A Review. The Journal of Educational Research, 99(6), 323– 338. doi:10.3200/JOER.99.6.323-338
Thompson, R. A. (2002). The Roots Of School Readiness İn Social And Emotional Development. Set For Success: Building a Strong Foundation For School Readiness Based On The Social-Emotional Development Of Young Children. 1(1), 8-29. Kansas City, MO: The Ewing Marion Kauffman Foundation.
VanDenBerg, J. E. ve Grealish, E. M. (1996). Individualized Services And Supports Through The Wraparound Process: Philosophy and Procedures. Journal Of Child And Family Studies, 5, 7-22.
Yavuzer, H. (2004). Çocuk Eğitimi El Kitabı. 17. baskı. ISBN 975-14-05149, İstanbul:Remzi Kitabevi, [115-157].
Yeşilyaprak, B. (2000). Eğitimde Rehberlik Hizmetleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, 54-73.