Tefsir-Siyer İlişkisi ve Taberî Örneği

Kur’ân, İslâmî ilimlere hem kaynaklık etmiş, hem de bu ilimlerle ilgili ilkeler, amaçlar tayin ederek çerçevesini belirlemiştir. Kur’ân’ın Hz. Peygamber’in örnekliğini nazara vermesi ve sîreti hakkında bazen tafsîlî, bazen de icmâlî bilgiler vermesi siyer ilminin ortaya çıkmasını netice vermiştir. Kur’ân’ın konuları kendine özgü bir üslupla sunması siyerle ilgili âyetlerin tespitinin yapılmasını zorlaştırmaktadır. Klasik siyer kitaplarında siyerle ilgili âyetlere konuların takdiminde daha çok bağdaştırma amaçlı olarak yer verilmiş, âyetin bağlamı ve manaya delâletini tespit etme çoğunlukla söz konusu olmamıştır. Siyer yazımında Kur’ân’dan yararlanmak için hem konuyla ilgili âyetlerin bağlamının hem de manaya delâletinin vuzuha kavuşturulması gerekiyor. Bu güçlüğü aşmak için tefsir ilminden yararlanmamız gerekmektedir. Siyer-tefsir ilişkisini ortaya koyma adına ilk dönem tefsirinin zirvesi diyebileceğimiz Taberî tefsirinin önemli bir yeri vardır. Taberî, Kur’ân’ın bütünlüğü, âyetin bağlamı, sahih hadis, icmâ, tarihi ve sosyal gerçeklik, tabii gerçekler, akli gerçekler, Arapça’nın temel özellikleri, zâhir anlam, nesh gibi birtakım ilkelere başvurarak siyer-tefsir ilişkisini tespit etmeye çalışmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Tefsir, Kur’ân, Siyer, Tarih, Taberî

Tafsir-Sīrah Relation and al-Ṭabarī Example

The Qur’ān has been a source of Islamic sciences and has determined its framework by determining the principles and aims of these sciences. Because the Qur’ān mentions of the Prophet as a role model and gives some detailed and sometimes brief information about his life, the science of sīrah had emerged. The fact that the Qur’ān presents its subjects in a unique way makes it difficult to determine the verses related to the life of the Prophet. In the classical sīrah sources, verses related to the sīrah were mostly involved in reconciliation, and the context and meaning of the verse were often ignored. To use the Qur’ān in the sira writing, both the context of the verses and the meaning of the verses should be clarified. In order to overcome this difficulty, it is inevitable to benefit from the science of the Qur’ānic exegesis. To reveal the relationship between the sciences of sīrah and Qur’ānic exegesis, the tafsir of al-Ṭabarī, which can be called as the summit of exegesis of the Qur’ān in the early period, has an important place. Al-Ṭabarī tried to determine the relationship between the sciences of sīrah and Qur’ānic exegesis by referring to a number of principles such as integrity of Qur’ān, the context of the verse, authentic tradition, ijmā’ (consensus), historical and social reality, natural reality, the possibilities of Arabic language, apparent meaning, abrogation.

Keywords:

Tafsir, Qur’ān, Sīrah, History, al-Ṭabarī,

PDF

___

KAYNAKLARAlbayrak, Halis. Kur’an’ın Bütünlüğü Üzerine. İstanbul: Şule Yayınları, 1992.Apak, Adem. İslâm Tarihi Araştırmaları. İstanbul: Ensar Yayınları, 2016. …………….“Siyere Kaynaklığı Açısından Kur’an’ın Değeri ve Önemi”, İSTEM 16/8 (Aralık 2010): 9-18.Atik, Aydın. İbn Cerîr et-Taberî’nin Kur’an Anlayışı ve Te’vil Tercihleri. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, 2004.Birışık, Abdülhamit “Tefsir”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi 40: 281-290. İstanbul: TDV Yayınları, 2011.Buhârî, Ebû Abdullah Muhammed b. İsmâil el-Buhârî. Sahîh-i Buhârî. Kahire: Matbaatus-Selefiyye, 1979.Demircan, Adnan. “Kur’an’ın Nuzûl Dönemi Putperest Arapları İçin Kaynaklığı Üzerine” İSTEM 2/4 (Aralık 2004): 55-58.Derveze, İzzet, Kur’an’a Göre Hz. Muhammed’in Hayatı. Trc. Mehmet Yolcu. İstanbul: Yarın Yayınları, 2015.Fayda, Mustafa. “Siyer Sahasındaki İlk Telif Çalışmaları.” Uluslararası Birinci İslâm Araştırmaları Sempozyumu Tebliğ ve Müzakereler. (16-18 Eylül 1985 İzmir): 357-368. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Yayınları, 1985. …………………. “Taberî, Muhammed b. Cerîr”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi 39: 314-318. İstanbul: TDV Yayınları, 2010. Gazâlî, Muhammed. Kur’an’ı Anlamada Yöntem. trc. Emrullah İşler. İstanbul: Düşün Yayıncılık, 2016.Hamidullah, Muhammed, İslâm Peygamberi. Trc. Salih Tuğ. İstanbul: İrfan Yayınları, 1995.Harman, Ömer Faruk, “Buhtunnasr” Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi 6: 380-381. İstanbul: TDV Yayınları, 1992. Halil, İmâdûddin, İslam’ın Tarih Yorumu, Trc. Ahmet Ağırakça. İstanbul: Risale Yayınları, 1988.İbn Hişâm, Ebû Muhammed Cemâlüddîn Abdülmelik b. Hişâm b. Eyyûb el-Himyerî. es-Sîretü’n-Nebeviyye. Nşr. Mustafa es-Sakkâ ve dğr. Kâhire: Dârü’l-kütübi’l-Mısriyye, 1955.İbn Kesîr, el-Bidâye, İsmâil b. Ömer b. Kesîr. el-Bidâye ve’n-nihâye. Beyrut: Dâru’l-Ma’rife, 1966.İbn Sa’d, Ebû Abdillâh Muhammed b. Sa‘d b. Menî‘ el-Kâtib el-Hâşimî el-Basrî el-Bağdâdî. et-Tabakâtu’l-Kübrâ. Kahire: Mektebetü’l-Hâncî, ts.Koç, Mehmet Akif. “Taberî Tefsirini Anlam Üzerine-1”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 51/1 (2010): 79-92.Kurt, Hasan, “Taberî’nin Tarih Anlayışı”, İslami İlimler Dergisi 3/2 (Güz 2008): 89-103.Mukâtil b. Süleyman, Tefsîrû Mukâtil b. Süleyman. Nşr. Abdullah Mahmûd Şehhâte. Kahire: 1979.Özsoy, Ömer. Kur’an ve Tarihsellik Yazıları. Ankara: Kitabiyat, 2004.Öztürk, Mustafa. Kur’ân, Tefsir ve Usûl Üzerine. Ankara: Ankara Okulu, 2015.Paret, Rudi. Kur’an Üzerine Makaleler. Trc. Ömer Özsoy. Ankara: Bilgi Vakfı, 1995.Polat, Selahattin. “Siyer’in Neliği Bağlamında Siyer Yazıcılığının Sorunları”. Siret Sempozyumu, 1-, Türkiye’de Siret Yazıcılığı. Ed.Tahsin Koçyiğit. 257-270. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Araştırmaları Vakfı, 2012.Sıddıki, Abdülhamid, Tarihin Yorumu. Trc. M. Beşir Eryarsoy. İstanbul: Dübtaş Yayınları, 1978. Taberî, Ebû Ca’fer Muhammed b. Cerîr, “Câmi‘u’l-Beyân ‘an Te’vîli Âyi’l-Kur’ân”. Thk. Abdullah b. Abdülmuhsin et-Türkî. Kahire: Dâruhicra, 2001.……………Tarih’ul-Ümem ve’l Mülûk. Thk. Muhammed Ebü’l-Fazl İbrâhim. Mısır: Dâru’l-Maârif, ts.Vâkıdî, Ebû Abdullah Muhammed b. Ömer, Kitâbu’l-Meğâzî. Thk. Marsden Jones. Beyrut: 1984.Yazır, Elmalı Hamdi. Hak Dini Kur’an Dili. İstanbul: Yenda Yayınları, ts.Yiğit, İsmail, “Kur’an ve Siretü’n-Nebi”. Kur’an ve Tefsir Araştırmaları II. Ed. Bedrettin Çetiner. 91-100. İstanbul: Ensar Neşriyat, 2001.