Türkçe Öğretmeni Adaylarının Öğretmenlik Mesleğinin Genel Yeterliklerine Sahip Olma Durumları Üzerine Bir İnceleme

Bu çalışmanın amacı, Türkçe öğretmeni adaylarının öğretmenlik mesleğinin genel yeterliklerine sahip olma durumlarını belirlemektir. Araştırmada, tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Karadeniz Teknik Üniversitesi, Dumlupınar Üniversitesi ve Erzincan Üniversitesinin Eğitim Fakültelerinin Türkçe Eğitimi bölümlerinde 2010-2011 eğitim-öğretim yılının bahar döneminde son sınıfta öğrenim gören ve mezun olabilecek 168 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Örneklem grubu ise ölçeği gönüllü olarak dolduran 61’i kadın (%48), 66’sı erkek (%52) olmak üzere toplam 127 öğretmen adayından oluşmaktadır. Veriler SPSS 16.0 paket programında analiz edilmiştir. Verilerin analizi yüzde, frekans, aritmetik ortalama, standart sapma ve bağımsız gruplar t-testi teknikleri ile yapılmıştır. Araştırma sonucunda öğretmen adaylarının kendilerini, kişisel gelişimi sağlama açısından “yeterli”, ulusal ve evrensel değerlere önem verme açısından “oldukça yeterli”, meslekî gelişmeleri izleme ve katkı sağlama açısından ise “yeterli” buldukları belirlenmiştir. Cinsiyet açısından ise kişisel gelişimi sağlama ve meslekî gelişmeleri izleme ve katkı sağlama alt boyutlarında erkek öğrenciler lehine olumlu sonuç çıkarken, ulusal ve evrensel değerlere önem verme açısından kadın ve erkek öğrenciler arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır.

Anahtar Kelimeler:

Türkçe öğretmeni adayı, Öğretmenlik mesleği, Yeterlik.

Türkçe Öğretmeni Adaylarının Öğretmenlik Mesleğinin Genel Yeterliklerine Sahip Olma Durumları Üzerine Bir İnceleme Sema Nur GÜNGÖR / Muhlis ÖZKAN İlköğretim 7. Sınıf Fen ve Teknoloji Dersindeki İnsan ve Çevre Ünitesinin İşbirlikli Öğrenme Yöntemiyle İşlenmesinin Öğrenci Başarısı Üzerine Etkisi Semir

Keywords:

-,

PDF

___

Açıkgöz, K.Ü. 2000. Etkili Öğrenme Ve Öğretme. İzmir: Kanyılmaz Matbaası.
Arslan, S. ve Özpınar, İ. 2008. Öğretmen nitelikleri: ilköğretim programlarının beklentileri ve eğitim fakültelerinin kazandırdıkları. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 2 (1), 38-63.
Aydın, A. 2000. Sınıf Yönetimi. İstanbul: Alfa Yayınları.
Baykara, K. 2011. Öğretmen adaylarının bilişötesi öğrenme stratejileri ile öğretmen yeterlik algıları üzerine bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40, 80-92.
Clark, R. 2005. Öğretmenin 55 Altın Kuralı. (Çev. Esra Davutoğlu) Ankara: Arkadaş Yayınları.
Çetin, Ş. 2006. Öğretmenlik mesleği tutum ölçeğinin geliştirilmesi (geçerlik ve güvenirlik çalışması). Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 28-37.
Çetinkaya, R. 2007. Türkçe öğretmeni adaylarının yeterlilik algıları ve öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Çetinkaya, Z. 2011. Türkçe öğretmen adaylarının iletişim becerilerine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19 (2), 567- 576.
Demirel, Ö. 2005. Öğretme Sanatı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Eş, Ü. 2010. Sınıf öğretmeni adaylarının öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumlarının ve öğretmenlik mesleğini tercih etme nedenlerinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.
Gelbal, S. ve Duyan, V. 2010. İlköğretim öğretmenlerinin çocuk sevme durumlarına etki eden değişkenlerin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,38, 127-137.
Hamacheck, D.E. 1975. Behavior dynamics in teaching, learning and growth. Boston: Allyn and Bacon Inc.
Karasar, N. 2009. Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Kavcar, C. 2002. Cumhuriyet döneminde dal öğretmeni yetiştirme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 35 (1-2), 1-14.
Kızılçaoğlu, A. 2006. Eğitim fakültelerinde yeniden yapılandırma sürecine ilişkin eleştiriler ve öneriler. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (16), 132-140.
Küçükahmet, L. 2007. 2006-2007 Öğretim yılında uygulanmaya başlayan öğretmen yetiştirme lisans programlarının değerlendirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5 (2), 203-218.
Küçükoğlu, A. ve Kaya, H. İ. 2007. Öğretim hizmetinin niteliğini artırmada öğretmen yeterlikleri. Asuman Seda Saracaloğlu, Hüseyin Hüsnü Bahar (Ed.), Öğretim İlke ve Yöntemleri (209-276), İstanbul: Lisans Yayıncılık.
Özbay, M. 2006. Özel Öğretim Yöntemleri I. Ankara: Öncü Kitap.
Smith, J.M. and Lusterman, D.D. 1979. The teacher as learning facilitator: psychology and the educational process. Bolment: Wardsworth Publishing Company.
Şişman, M. 2009. Öğretmen yeterlilikleri: Modern bir söylem ve retorik. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (3), 63-82.
Taştan, M. ve Çuhadaroğlu, E.O. 2006. Türkiye’de eğitim bilimleri ve öğretmen yetiştirme ilişkisi. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 5 (10), 209-224.
Temizkan, M. 2008. Türkçe öğretmeni adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları üzerine bir araştırma. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6 (3), 461-486.
TDK, 1998. Türkçe Sözlük 2. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Yeşilyurt, E. 2011. Öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğinin genel yeterliklerine yönelik yeterlik algıları. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 9 (1), 71-100.
Walker, R.J. 2008. Twelve characteristics of an effective teacher. Educational Horizons, Fall, 61-68. Başvuru: 13.01.2012
Yayına Kabul: 13.03.2012