İLKOKUL FEN BİLİMLERİ DERSİNİN PANDEMİ DÖNEMİ UZAKTAN EĞİTİMİNE İLİŞKİN ÖĞRETMEN VE EBEVEYN GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ

Bu araştırmanın amacı, (COVİD-19) pandemi döneminde 2019-2020 Eğitim-Öğretim yılı bahar döneminde başlatılan uzaktan eğitim sürecinde, ilkokul Fen Bilimleri dersinin yürütülme sürecinin öğretmenler ve ebeveynler tarafından değerlendirilmesini sağlamaktır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden fenomenolojik desen kullanılmıştır. Amaçlı örnekleme uygun olarak kartopu örneklemi ile belirlenen katılımcılar, İstanbul, Kocaeli, Zonguldak, Ankara, Yozgat, Sivas, Elazığ, Diyarbakır, Bingöl illerindeki toplam 35 sınıf öğretmeni ve 172 ebeveynden oluşmaktadır. Veriler, araştırmacı tarafından geliştirilen yarı-yapılandırılmış açık uçlu anket formu ile toplanmış ve nitel araştırma analiz yöntemlerinden içerik analizi ile analiz edilmiştir. Araştırma bulgularına göre, çalışmaya dâhil edilen tüm katılımcıların EBA’yı takip ettiği, bununla birlikte bazı öğretmenlerin farklı çevrimçi platformlardan da (Zoom, WhatsApp, Youtube, vb.) yararlanarak öğrencileriyle paylaşım yaptığı görülmüştür. Ayrıca pandemi dönemindeki uzaktan eğitim kapsamında; Fen Bilimleri ders içeriklerinden, öğretim sürecinden ve ev ortamında yapılabilecek fen etkinliklerinden bahsedilerek bu süreçte Fen Bilimleri dersinin etkililiğini artırmaya yönelik önerilere yer verilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Uzaktan eğitim, Fen Bilimleri dersi, sınıf öğretmeni, ebevyn

INVESTIGATION OF TEACHER AND PARENT OPINIONS REGARDING THE PRIMARY SCHOOL SCIENCE COURSE AND DISTANCE EDUCATION DURING THE PANDEMIC

This phenomenological study aims to investigate teachers and parents’ opinions regarding the primary school Science course during2019-2020 the distance education process, which started in the spring semester due to the (COVID-19). The participants were determined using the snowball sampling method. Consequently, 35 classroom teachers and 172 parents from the Istanbul, Kocaeli, Zonguldak, Ankara, Yozgat, Sivas, Elazığ, Diyarbakır, Bingöl provinces participated. Data were collected using a semi-structured open-ended questionnaire developed by the researcher, and analyzed by content analysis. Findings showed that all participants included in the study followed the Minsitry of Education’s Educational Information Network during this period. Some teachers shared with their students by using different online platforms (e.g., Zoom, WhatsApp, Youtube). The Science course contents, the teaching process and the science activities that could be done through distance education were mentioned, and suggestions were made to increase the Science course's effectiveness in this process.

Keywords:

Distance Education, Science Course, classroom teacher, parent,

PDF

___

Abazaoğlu, İ., & Umurhan, H. (2015). Uzaktan eğitim ve öğretim üyelerini uzaktan eğitime teşvik eden faktörler. Journal of Research in Education and Teaching, 4(4), 353-363.
Anderson, T., & Dron, J. (2011). Three generations of distance education pedagogy. International Review of Research in Open and Distributed Learning, 12(3), 80-97. doi: 10.19173/irrodl.v12i3.890.
Andrée, M. (2005). Ways of using ‘Everyday life’in the science classroom. In K. Boersma, M. Goedhart, O. De Jong, & H. Eıjkelhof (Eds.), In research and the quality of science education (pp. 107-116). Springer.
Aydemir, M., Çelik, E., Kurşun, E., & Karaman, S. (2018). Katılımcılar kitlesel açık çevrimiçi derslere neden katılıyorlar? Atademix örneği. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(4), 1921-1937.
Balaban, E. (2012). Dünyada ve Türkiye’de uzaktan eğitim ve bir proje önerisi. Bilgiye Erişim ve Paylaşım Projesi: Uzaktan Eğitim. Işık Üniversitesi. http://www.erdalbalaban.com/wp-content/uploads/2012/12/UE_UzaktanE%C4%9Fitim_EB.pdf. Erişim tarihi: 05.01.2021.
Balbağ, M. Z., Leblebicier, K., Karaer, G., Sarıkahya, E., & Erkan, Ö. (2016). Türkiye içeriğinde fen eğitimi ve öğretimi sorunları. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(3), 12-23.
Bozkurt, Ö. A. (2015). Kitlesel açık çevrimiçi dersler (Massive Open Online Courses-MOOCs) ve sayısal bilgi çağında yaşamboyu öğrenme fırsatı. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 1(1), 56-81.
Cabı, E. (2016). Uzaktan eğitimde e-değerlendirme üzerine öğrenci algıları. Journal of Higher Education & Science/Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 6(1), 94-102, doi: 10.5961/jhes.2016.146.
Campbell, B., & Lubben, F. (2000). Learning science through contexts: Helping pupils make sense of everyday situations. International Journal of Science Education, 22(3), 239-252. https://doi.org/10.1080/095006900289859.
Carrier, S. J. (2009). The effects of outdoor science lessons with elementary school students on preservice teachers’ self-efficacy. Journal of Elementary Science Education, 21(2), 35-48.
Cavanaugh, C. S. (2001). The effectiveness of interactive distance education technologies in K-12 learning: A meta-analysis. International Journal of Educational Telecommunications, 7(1), 73-88.
Coştu, B., Ünal, S., & Ayas, A. (2007). Günlük yaşamdaki olayların fen bilimleri öğretiminde kullanılması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 197-207.
Demir, D., Özdinç, F., & Erhan, Ü. (2018). Eğitim bilişim ağı (EBA) portalına katılımın incelenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(2), 407-422. https://doi.org/10.17556/erziefd.402125
Demir, E. (2014). Uzaktan eğitime genel bir bakış. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (39). 203-212.
Doğan, Y. (2010). Fen ve Teknoloji dersi programının uygulanması sürecinde karşılaşılan sorunlar. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 86-106.
Ersoy, A., & Anagün, Ş. S. (2009). Sınıf öğretmenlerinin fen ve teknoloji dersi ödev sürecine ilişkin görüşleri. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 3(1), 58-79.
Eygü, H., & Karaman, S. (2013). Uzaktan eğitim öğrencilerinin memnuniyet algıları üzerine bir araştırma. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), 36-59.
Holmberg, B. (2005). Theory and practice of distance education. Routledge.
İşman, A. (2008). Uzaktan eğitim. Pegem Akademi.
Johnson, J. L. (2003). Distance education: The complete guide to design, delivery, and improvement. Teachers College Press.
Kaya, Z. (2019). Uzaktan ve açık eğitimde ilk televizyon dersleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 8(3), 66-82.
Kaya, Z., & Tan, S. (2014). New Trends of Measurement and Assessment in Distance Education. Turkish Online Journal of Distance Education, 15(1), 206-217.
Kennepohl, D., Baran, J., Connors, M., Quigley, K., & Currie, R. (2005). Remote access to instrumental analysis for distance education in science. The International Review of Research in Open and Distributed Learning, 6(3). https://doi.org/10.19173/irrodl.v6i3.260
Koppelman, H., & Vranken, H. (2008). Experiences with a synchronous virtual classroom in distance education. ACM SIGCSE Bulletin, 40(3), 194-198. https://doi.org/10.1145/1597849.1384324
Köseoğlu, F., & Kavak, N. (2001). Fen öğretiminde yapılandırıcı yaklaşım. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 139-148.
Kurubacak, G. (2018). Dünyada ve Türkiye'de açık ve uzaktan eğitim. YÖK Yüksek Öğretim Dergisi, 8, 37-44.
Lakin, L. (2006). Science beyond the classroom. Journal of Biological Education, 40(2), 88-90. https://doi.org/10.1080/00219266.2006.9656021
Millî Eğitim Bakanlığı (MEB). (1973). 1739 Sayılı Millî Eğitim Temel Kanunu. https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.1739.pdf Erişim tarihi: 05.01.2021.
Millî Eğitim Bakanlığı (MEB). (2015). MEB 2015–2019 stratejik planı. Millî Eğitim Yayınları.
Millî Eğitim Bakanlığı (MEB). (2018). Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, ilköğretim fen bilimleri dersi (4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar) öğretim programı. Devlet Kitapları Müdürlüğü.
Millî Eğitim Bakanlığı (MEB). (2020). http://fatihprojesi.meb.gov.tr/icerik.html. Erişim tarihi: 05.01.2021.
Moore, M. G., & Kearsley, G. (2012). Distance education: A systems view of online learning. Wadsworth.
Nasırlı, M., Karataş, A., & Acar, Ö. (2019). Basit fen deneylerinin öğrencilerin bilimsel bilgiye ulaşmasına etkileri. Fen Bilimleri Öğretimi Dergisi, 7, 1-26.
OECD (2020). A framework to guide an education response to the COVID-19 Pandemic of 2020. OECD Publishing.
Offir, B., Lev, Y., & Bezalel, R. (2008). Surface and deep learning processes in distance education: Synchronous versus asynchronous systems. Computers & Education, 51(3), 1172-1183. https://doi.org/10.1016/j.compedu.2007.10.009
Özen, E. (2019). Eğitimde dijital dönüşüm ve eğitim bilişim ağı (EBA). Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi. 5(1), 5-9.
Patton, M. Q. (2014). Qualitative research & evaluation methods: Integrating theory and practice. Sage publications.
Reinhart, M., Bloomquist, D., Strickler‐Eppard, L., Czerniak, C. M., Gilbert, A., Kaderavek, J., & Molitor, S. C. (2016). Taking science home: Connecting schools and families through science activity packs for young children. School Science and Mathematics, 116(1), 3-16. https://doi.org/10.1111/ssm.12152
Saban, A., & Ersoy, A. (2017). Eğitimde nitel araştırma desenleri (1. Baskı). Anı Yayınları.
Saklan, H., & Cezmi, Ü. (2019). Dijital eğitim platformları arasında EBA’nın yeri ile ilgili fen bilimleri öğretmenlerinin görüşleri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(1), 19-34.
Sharples, M., Scanlon, E., Ainsworth, S., Anastopoulou, S., Collins, T., Crook, C., & O’malley, C. (2015). Personal inquiry: Orchestrating science investigations within and beyond the classroom. Journal of the Learning Sciences, 24(2), 308-341. https://doi.org/10.1080/10508406.2014.944642
Simonson, M., Zvacek, S. M., & Smaldino, S. (2019). Teaching and learning at a distance: foundations of distance education (7th ed.). IAP.
Solomon, J. (2003). Home‐school learning of science: The culture of homes, and pupils' difficult border crossing. Journal of Research in Science Teaching, 40(2), 219-233. https://doi.org/10.1002/tea.10073
Taylor, J. C. (2001) Fifth generation distance education. Instructional Science and Technology, 4(1), 1-14.
Tuncer, M., & Taşpınar, M. (2008). Sanal ortamda eğitim ve öğretimin geleceği ve olası sorunlar. Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 125-144.
UNESCO (2020, April). National Education Responses to COVID-19 Summary report of UNESCO´s online survey. UNESCO. https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000373322. Erişim tarihi: 05.01.2021.
Yenice, N., Sümer, Ş., Oktaylar, H. C., & Erbil, E. (2003). Fen bilgisi derslerinde bilgisayar destekli öğretimin dersin hedeflerine ulaşma düzeyine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(24), 152-158.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
Yin, R. K. (2002). Case study research and applications: Design and methods. Sage publications.
Zhao, Y., Lei, J., Yan, B., Lai, C., & Tan, H. S. (2005). What makes the difference? A practical analysis of research on the effectiveness of distance education. Teachers College Record, 107(8), 1836.
Zutshi, S., O’Hare, S., & Rodafinos, A. (2013). Experiences in MOOCs: The perspective of students. American Journal of Distance Education, 27(4), 218-227.