Yalova İlindeki Süt Sığırcılığı İşletmelerinin Yapısal Özelliklerini Etkileyen Faktörler: Yem ve Besleme Alışkanlıkları

Bu araştırma Yalova ilindeki süt sığırcılığı işletmelerinin yem ve besleme alışkanlıklarına hayvan sayısı veyetiştiricilerin eğitim seviyesinin etkilerini belirlemek amacı ile yapılmıştır. Araştırmanın materyalini il genelinden şansabağlı olarak belirlenen 324 adet süt sığırı işletmesinde yapılan anket yoluyla elde edilen veriler oluşturmaktadır. VerilerSPSS 20.0 paket programında crostabb analizi edilerek ki kare testi yapılmıştır. İşletmelerde en çok kullanılan kaba yemkombinasyonu çayırotu+saman olup, tahsil düzeyi ilkokul olan yetiştiricilerin bu kombinasyonu kullanım oranı % 50.0 ortaokul olanlarda % 27.2 ve lise+ olanlarda % 35.1 olarak bulunmuştur. Hayvan sayısı az olan yetiştiriciler aynı kombinasyonu% 50.0 oranında kullanırken, hayvan sayısının artışına paralel olarak kullanım oranı % 25.5 gerilemiştir. Hayvan sayısı kabayem kombinasyonunu önemli (P<0.01) düzeyde etkilemiştir. Kesif yem kullanımı eğitim düzeyine göre değişiklikgöstermektedir. 4-6 kg kesif yem kullanım oranı eğitim düzeyi ilkokul olan işletmelerde % 48.5 iken, orta olanlarda % 43.8ve lise+ olanlarda % 38.9'a gerilemiştir. 7-9 kg yem kullanımında ise ters bir ilişki olup, eğitim düzeyi arttıkça kesif yemkullanım oranı yükselmektedir. İşletmelerde yem bitkisi ekimi hayvan sayısı tarafından önemli (P<0.05) düzeydeetkilemiştir. Hayvan sayısı 5< olan işletmelerde yem bitkisi ekim oranı % 48.0 iken, bu oran hayvan sayısının artmasıylabirlikte % 74.1'e yükselmiştir. İşletmelerde silaj kullanımını işletmecilerin eğitim düzeyi (P<0.05) ve hayvan sayısı (P<0.01)önemli düzeyde etkilemiştir.

This research has been conducted in order to determine the habits of feed and nutrition in dairy farming organizations, and how the education level of farmers and the number of animals affected these habits. The data that obtained from 324 randomly chosen dairy farms around the city by the means of the survey comprised the material of research. Crosstabb analysis was applied to the obtained data using SPSS 20.0 package program. The most commonly used roughage combination in organizations was knotgrass and straw. It has been founded that the rate of using the this combination was 50% in primary education level, 27.2% in secondary education level and 35.1% in high school and higher education level. The ratio of breeders who have less animals using this combination was 50%. The rate declined to 25.5%with the increase in the number of animals. The number of animals affected the roughage combination considerably (P<0.01).Concentrate usage changed according to the education level. The ratio of using 4-6 kg concentrate was 48.5% in organizations with primary education level. This declined to 43.8% in secondary education level, and 38.9% in high school and higher education levels. So, there was a reverse relation in 7-9 kg feed usage: as education level increases the rate of using concentrate increases. The feed crop production in organizations has been affected by the number of animalsconsiderably. While the rate of feed crop production was 44.9% in organizations which have less than five animals, this rateincreased up to 74.5% with the rise in the number of animals. The education level of breeders (P<0.05) and the number ofanimals (P<0.01) affected the use of silage in organizations substantially

___

  • Açıkgöz, E., Hatipoğlu, R., Altınok, S., Sancak, C., Tan, A., Uraz, D., 2002. Yem bitkileri üretimi ve sorunları.http://www.tusedad.org/upload/files/Yem %20Bitkileri%20%DCretimi%20Ve%20Sorunlar% FD.pdf (Erişim tarihi: 18.05.2013)
  • Akman, N., Özder, M., 1992. Tekirdağ ilinde ithal ineklerle çalışan işletmelerin durumu ve sorunları. Trakya Bölgesi 1. Hayvancılık Sempozyumu, Hasat Yayıncılık, Tekirdağ.
  • Boyar, S., Yumak, H., 2000. Isparta ve burdur illeri süt sığırcılığı işletmelerinde kaba ve karma yem mekanizasyon düzeyi, karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi (J. Agric. Sci.), 10(1):11-18.
  • Cochran, W.G., 1977. Sampling Techniques. 3rd Edition. John Wiley&Sons. New York.
  • Eren, E., 2006. Kahramanmaraş ili Göksun ilçesinde sığır besiciliği yapan işletmelerin yapısı ve sorunları. Yüksek lisans tezi, SİÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kahramanmaraş.
  • Erkmen, Y., Çelik, A., Yıldız, C., 2000. Erzurum ili süt sığırcılı işletmelerinin yapısal durumu ve ahır içi mekanizasyon özellikleri üzerine bir araştırma. Tarımsal Mekanizasyon 19. Ulusal Kongresi, 01-02 Haziran, Erzurum, s. 468-471.
  • Han, Y. 2008. Diyarbakır ili Ergani ilçesinde besi sığırcılığı yapan işletmelerin genel değerlen dirilmesi. Yüksek lisans tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
  • Ildız, F., 1999. Tokat ili merkez ilçesinde ithal sığır yetiştiren tarım işletmelerinin yapısı. Yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Kaygısız, A., Tümer, R., 2009. Kahramanmaraş ili süt sığırcılığı isletmelerinin yapısal özellikleri: 3. Hayvan besleme alışkanlıkları. KSÜ Doğa Bilimleri Dergisi, 12(1): 48-52.
  • Köse, K., 2006. Uşak ili damızlık sığır yetiştiricileri birliğine kayıtlı işletmelerin genel yapısı. Yüksek lisans tezi, Tekirdağ Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tekirdağ.
  • Kumlu, S., 2012. Süt sığırı yetiştiriciliğinde sorunlar ve çözüm yolları. III. Süt ve Süt Hayvancılığı Öğrenci Kongresi, 21 Mayıs, Aksaray, s. 19.
  • Önal, A.R., Özder, M., 2008. Edirne ili damızlık sığır yetiştiricileri birliğine üye işletmelerin yapısal özellikleri. Namık Kemal Üniversitesi Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 4(2): 197-203.
  • Özçelebi, İ.P., 1992. Erzurum merkez ilçesi tarım işletmelerinde hayvancılığı geliştirme kredisinin etkinliği üzerinde bir araştırma. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 23(2): 1-13.
  • Özdemir, Y. Ö., Karaman, S., 2008. Tokat merkez ilçedeki süt sığırı ahırlarının yapısal ve çevre koşulları yönünden yeterliliklerinin ve geliştirme olanaklarının Araştırma Dergisi, 1(2): 27-36. Tarım Bilimleri
  • Özen, N., Kırkpınar, F., Özdoğan, M., Ertürk, M., Yurtman, Y., 2006. Hayvan Besleme. http://www.tavukmamulleri.com/pdf/hayvan_beslem e.pdf. (Erişim tarihi: 18.05.2013)
  • Soyak, A., Soysal, M.İ., Gürkan, E.K., 2007. Tekirdağ ili süt sığırcılığı işletmelerinin yapısal özellikleri ve bu işletmelerin siyah alaca süt sığırı populasyonunun çeşitli morfolojik özellikleri üzerine bir araştırma. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 4(3): 297-305.
  • Sümbüloğlu, K., Sümbüloğlu, V., 1998. Biyoistatistik. Hatipoğlu Yayınları, Ankara.
  • Şekerden, Ö., 1986. Amasya ilinde süt ve besi sığırcılığının durumu, sorunları ve çözüm yolları. Amasya Tarım Sempozyumu, Amasya Valiliği Yayınları, 3: 191-215, Amasya.
  • Tugay A., Bakır G., 2008. Giresun yöresindeki sığırcılık işletmelerinde kullanılan yem çeşitleri ve hayvan besleme alışkanlıkları. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 39(2): 231-239.
  • Tugay, A., Bakır, G., 2004. Giresun yöresindeki sığırcılık işletmelerinde kullanılan yem çeşitleri ve hayvan besleme alışkanlıkları. 4. Ulusal Zootekni Bilim Kongresi, 01-03 Eylül, Isparta, s. 536-544.
  • Uzal, S., Uğurlu, N., 2006. Konya ili besi sığırı işletmelerinin yapısal analizi. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 20(40): 131-139.
  • Yamane, T., 2006. Temel Örnekleme Yöntemleri. Çev. Esin, A., Bakır, M.A., Aydın, C, Güzbüzsel, E. Literatür Yayınları: 53, İstanbul.