Coğrafya beşeri bir bilim olarak varlığını sürdürmek istiyorsa, değişen top-lumsal ihtiyaçlara karşılık vermek durumundadır. Günümüzde teknolojik imkânlar ve küreselleşmenin etkisiyle mekânları tecrübe etme alışkanlıklarımız ile mekânlar-la kurduğumuz bağlar çeşitlenmekte ve farklılaşmaktadır. Bu yeni oluşan durum birçokları tarafından postmodern durum olarak adlandırılmaktadır. Bu çalışmada coğrafya öğretmenlerinin bilimsel bilgiye ve dolayısıyla coğrafya bilimi tarafından üretilen bilgiye nasıl yaklaştıkları ile coğrafya eğitimine (bu eğitim aracılığı ile verilen bilgiye) nasıl yaklaştıkları ortaya konmaya çalışılmıştır. Analiz ve tartışma-nın teorik çerçevesini ise modern ve postmodern teori oluşturmaktadır. Modern coğrafyacılar için dünyanın objektif olarak bilinebileceği fikri ağır basar. Bununla coğrafi çalışmalar sonucu oluşturulmuş “bilgi”nin dünyadaki gerçekliği yansıttığı ifade edilir. Ancak post-modern coğrafyacılar açısından gerçekliğin objektif ve tam bir şekilde ifade edilmesi imkânsızdır. Çünkü bilgi bağlamsal ve sosyal olarak oluşturulur. Yirmi bir coğrafya öğretmeni ile yapılan yarı-yapılandırılmış mülakatlar sonucu elde edilen veriler analiz edilmiş ve iki tema çerçevesinde bulgular sunulmuştur. “Bilimsellik” anlayışları açısından öğretmenlerin genel itibariyle realist bir ontolojik ve pozitivist bir epistemolojik yaklaşıma sahip oldukları, dolayısıyla coğrafyada üretilen bilgilerin sosyal olarak üretildiği fikrine katılmadıkları gözlenmiştir. Öğretmenlerin coğrafya eğitimi aracılığı ile öğrencilerine verdikleri bilgiyi de benzer şekilde genellikle modern bir zihniyet çerçevesinden kavramsallaştırdıkları gözlemlenmiştir. Burada da çoğunlukla Coğrafya Dersi Öğretim Programı ve ders kitaplarındaki bilgilerin genellikle bir “söylem” olmak yerine dünyadaki gerçeği yansıtan bilgiler olduğu belirtilmiştir.

If geography is going to continue its existence, it should meet the changing demands of societies. Because of the technological developments and globalisation, today, the way we experience spaces are changing. Binds we have with spaces are also changing and varied. This new condition is called by many as postmodernism. This study addresses two important issues regarding geography teaching. The first issue is concerned with the nature of science and the teachers’ perceptions regard-ing the knowledge produced through geographical works. Secondly, how teachers approach to geography education (knowledge given through this education) is examined. The theoretical framework that guides the analysis and interpretation is based on modern and postmodern theories. Modern geographers tend to believe that the world could be known objectively; the knowledge produced through geographical studies reflects “the reality” that exists in the world. However, for post-modernist geographers, it is impossible to reflect “the reality” objectively because knowledge is contextual and socially produced. Data was collected through semi-structured interviews that were carried out with twenty-one geography teachers. Data is coded and coded-data brought together under two themes. According to findings, the teachers in general have an understanding of science that is ontologically realist and epistemologically positivist in essence. Thus, they do not agree with the idea that knowledge is socially constructed and situated. Similarly, the teachers in general conceptualise knowledge given to students through geography education from a modernist mindset. They usually argue that knowledge provided by the geography curriculum and textbooks reflects the real world rather than specific discourses.