Suriye’de 2011 senesinde başlayan protesto gösterileri kısa bir süre sonra çatışma, ardından da iç savaş haline dönüştü. Savaşın ilk başlarında taraflar, reform talebinde bulunan halk ve bu taleplerin muhatabı rejim olmak üzere, oldukça netti ve bu tarafların eylem biçimleri öngörülebilir haldeydi. Ancak özellikle 2013 senesinde rejimin ciddi şekilde alan kaybetmesiyle birlikte Suriye İç Savaşı, dış müdahalelere açık duruma geldi. Bu anlamda artık savaşın “iç” olmaktan çıktığı ve üstelik niteliği bakımından da vekâlet savaşlarından ayrışmaya başladığını ifade etmek yerinde olacaktır. Geleneksel vekâlet savaşlarında ülke içindeki taraflar dış güçlerce desteklenirken Suriye Savaşı’nda mezkûr güçler doğrudan sahada varlık gösterir vaziyettedir. Bu bağlamda İran, Rusya, Türkiye gibi devletler ile Hizbullah ve benzeri bazı aktörlerin dışarıdan destek vermek yerine kendi insan ve silah güçleri ile doğrudan sahada inisiyatif aldıkları görülmektedir.